Οι τελευταίες εξελίξεις, αποσύνθεσης και οξείας εσωτερικής σύγκρουσης, στο κίνημα του Π. Καμμένου αναδεικνύουν τις αντιφάσεις και τους περιορισμούς κάθε προσπάθειας που επιχειρεί να αποκτήσει διακριτό κοινωνικό ακροατήριο, μέσα από μονοδιάστατες προσεγγίσεις και ασαφείς ιδεολογικά τοποθετήσεις. Από την εποχή των «Αγανακτισμένων» οι θεωρίες των παλλαϊκών μετώπων, αφελώς διακήρυτταν την ομογενοποίηση ετερόκλητων θέσεων κάτω από την ομπρέλα μιας γενικής και απροσδιόριστης, ως προς το στόχο και τα μέσα επίτευξης του, αντιμνημονιακής στάσης. Θεωρούσαν ότι η συναισθηματική εκτόνωση ως μέσο αντίδρασης στα μνημονιακά αδιέξοδα μπορούσε να αποτελέσει βάση σταθερής πολιτικής διαδρομής.

Του Δημήτρη Ρίζου

Σημαντική παρέμβαση στη συζήτηση που έχει ξεκινήσει για τα πιθανά κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην Ελλάδα έκανε από την Κύπρο, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Sigmalive, ο κ. Σαμαράς, εμμέσως επιβεβαιώνει ότι έχει γίνει γνώστης των μελετών που κάνουν λόγο για ενδείξεις σημαντικών κοιτασμάτων στα νότια της Κρήτης. Ο κ. Σαμαράς αναφέρει ότι «εφόσον αποδειχθούν ακριβή όλα αυτά που λέγονται και για τους δικούς μας πόρους, Κύπρος και Ελλάδα μαζί θα μπορούσαν για πρώτη φορά να δώσουν στην ενεργειακά «διψασμένη» Ευρώπη πολύ σημαντικούς ενεργειακούς πόρους από ευρωπαϊκό έδαφος».