Οι ομιλίες Παπανδρέου και Σαμαρά, στη συζήτηση στη Βουλή για τον προϋπολογισμό, απέδειξαν εμφανέστερα, τη διαφορά πολιτικής αντίληψης και ιδεολογικής προσέγγισης των δυο αρχηγών.

Τα απογοητευτικά αποτελέσματα της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης, μας απέδειξαν για μια ακόμα φορά, το πόσο ετεροβαρής μπορεί να αποδειχθεί η παγκοσμιοποίηση όταν οι κανόνες που τη διέπουν ουσιαστικά επιβάλλονται από τους οικονομικά & πολιτικά ισχυρούς στους θεωρητικά και πρακτικά αδύναμους.

Τα πρόσφατα γεγονότα με τις τουρκικές προκλήσεις στο πεδίο βολής της Άνδρου και την ανακήρυξη του Κουρδικού κόμματος της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης ως παράνομου, είναι το έναυσμα για μια προσέγγιση στο παρόν και το μέλλον του γειτονικού μας έθνους.

Η Τουρκία αποτελεί σήμερα ίσως τον σημαντικότερο γεωπολιτικό σύμμαχο των ΗΠΑ στο χώρο του μουσουλμανικού κόσμου, παρά τις όποιες παροδικές διαφωνίες υπήρξαν μεταξύ τους στο παρελθόν. Επιθυμεί να λειτουργήσει ως καταλύτης και εξισορροποιητικός παράγοντας ανάμεσα στο μουσουλμανικό κόσμο και το δυτικό μοντέλο ανάπτυξης και διαβίωσης. Μπορεί να φαντάζει οξύμωρο μια χώρα σε ευθεία σύγκρουση με τον παραδοσιακότερο σύμμαχο των ΗΠΑ., το Ισραήλ, να αποτελεί την προμετωπίδα στον αγώνα για αλλαγή στον τρόπο διοίκησης των χωρών της Μέσης Ανατολής, αλλά ποιος άλλος θα μπορούσε να αναλάβει αυτό το ρόλο. Οι Τούρκοι διαθέτουν κοινές παραδόσεις και στενές σχέσεις φιλίας με αρκετές από τις άλλες χώρες της ευρύτερης περιοχής.