.png "English"){kind=small}
… Και σύντομα, μάλιστα, Κυριάκο!!!
Πριν από 12 ώρες
Τη νέα χρονιά θα συντελεστεί η μεγαλύτερη ανακατανομή πλούτου και ισχύος μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ευρώπη. Στο πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα ξαναμοιράζεται.
Στη χώρα μας οι μεγάλοι χαμένοι είναι οι εργαζόμενοι. Η αμοιβή της εργασίας υποχωρεί, και μάλιστα σχεδιασμένα, με βάση τη συνταγή της «εσωτερικής υποτίμησης».
Από την εποχή του μεσοπρόθεσμου που έφερε και τη ραγδαία δημοσκοπική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ επισημαίναμε ότι ο ιστορικός κύκλος του κινήματος, με αυτή του τη μορφή, έχει κλείσει ανεπιστρεπτί. Ο κυρίαρχος συνδετικός κρίκος που ήταν η ρουσφετολογική κρατικίστικη διαχείριση της εξουσίας και επέτρεπε να διατηρείται η συνοχή του παρά τις συνεχείς ιδεολογικές αναμορφώσεις. έπαψε να υπάρχει. Τονίζαμε βέβαια κι ότι η κομματική επετηρίδα δεν μοιάζει διατεθειμένη να επιτρέψει την ουσιαστική αναγέννηση του χώρου και πως η πιθανότερη εξέλιξη είναι μια θνησιγενής προσπάθεια διατήρησης ισορροπιών. Υπάρχει όμως και το σενάριο που μπορεί υπό προϋποθέσεις να μετατρέψει την επερχόμενη εκλογική συντριβή σε ευκαιρία που θα φέρει το ΠΑΣΟΚ ένα βήμα μπροστά από τη ΝΔ.
Ούτε καλτσοδέτα έχω φορέσει – κακώς, θα μου πείτε – γιατί είναι και σέξι, μεσοφόρι ούτε, γιατί όταν έγινα κοπέλα, πριν από λίγα χρόνια (δεν θέλω ου) ήταν ξεπερασμένο… Φέτος πάντως, για να σοβαρευτώ τώρα, είδαμε ξεκάθαρα τα συμβατικά και εγκατεστημένα κέντρα εξουσίας να συγκρούονται με το twitter και το Facebook, βιώσαμε την υποχώρηση του φόβου των πολιτών απέναντι στις παραδοσιακές μορφές ηγεσίας, τρίβαμε τα μάτια μας με τη νέα συλλογικότητα των πολιτών απανταχού στον πλανήτη και τις προαιώνια καταπιεσμένες γυναίκες να πετάνε την γόβα στιλέτο στον αέρα και να μην μασάνε!! H κατσίκα δε μασάει πια ταραμά.
Μπορεί οι ρυθμοί απονομής της Δικαιοσύνης να μην προσιδιάζουν με τους ρυθμούς της εποχής, μπορεί οι καθυστερήσεις να ισοδυναμούν με αρνησιδικία, μπορεί να υπήρξαν δικαστικά και παραδικαστικά κυκλώματα, αλλά ο Ελληνικός Λαός ποτέ δεν έπαψε να πιστεύει σε δύο κεφαλαιώδεις αλήθειες:
* Ότι το ψάρι βρωμίζει από το κεφάλι. Και,
* Ότι υπάρχουν δικαστές στην Ελλάδα.
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ - Όσο το περιβάλλον του ευρώ παραμένει αβέβαιο κι όσο η υπερφορολόγηση σε όλα τα επίπεδα ξεπερνά κάθε όριο (με υπονοούμενα και για τις καταθέσεις!), όλο και περισσότεροι θα αναζητούν εναλλακτικούς τρόπους τοποθέτησης των χρημάτων τους. Φυσικά σημαντικό μέρος αυτών των ποσών κατευθύνεται και για την εκπλήρωση φορολογικών υποχρεώσεων και καθημερινών αναγκών, αφού τα "κουτσουρεμένα" εισοδήματα δεν αρκούν για να καλυφθούν ούτε καν βασικές απαιτήσεις! Διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ...
Γιατί παραιτήθηκαν οι δύο οικονομικοί εισαγγελείς; Εκδοχή πρώτη: Τους επισκέφτηκε το πνεύμα των Χριστουγέννων και τους επίπληξε που έχουν στείλει τόσο κόσμο στην φυλακή. Εκδοχή δεύτερη: Στην Ελλάδα τα θαύματα κρατούν λίγες μόλις μέρες και εμείς είδαμε πολλά από την νεοσύστατη αυτή υπηρεσία. Εκδοχή τρίτη: Δεν είναι εύκολο να συνεργάζεται κανείς με έναν Βενιζέλο και μάλιστα με τον Ευάγγελο...
Tου Άγγελου ΣτάγκουΚανονικά, πρέπει να ζητεί κανείς ταπεινά συγγνώμη από τους αναγνώστες, όταν ασχολείται με τα εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ σε στιγμή που η κατάρρευση είναι σε εξέλιξη, η καταστροφική ιδέα της επιστροφής στη δραχμή βρίσκει όλο και περισσότερους υποστηρικτές για διάφορους λόγους και η Ευρωζώνη περνά κρίσιμες ώρες.
Ωστόσο, όσα γίνονται στο ΠΑΣΟΚ και αυτά που θα ακολουθήσουν έχουν επιπτώσεις, όχι μόνο γιατί ενδεχομένως να αποτελέσουν αφετηρία αλλαγής του πολιτικού σκηνικού, κάτι που πολλοί το επιθυμούν.
Η οικονομία της αγοράς είναι ο πιο επιτυχημένος μηχανισμός που διαθέτει η ανθρωπότητα για την δημιουργία ευημερίας. Σε συνδυασμό με την σύγχρονη τεχνολογία, η οικονομία της αγοράς μεταμόρφωσε όχι μόνο τη διεθνή οικονομία, αλλά ολόκληρο τον κόσμο. Για πρώτη φορά στην ιστορία, τα μεγαλύτερα κράτη στηρίζονται στην εγχώρια οικονομία της αγοράς για να αναπτυχθούν. Εξίσου σημαντικό ομως, είναι το γεγονός ότι στηρίζονται στην παγκόσμια οικονομία της αγοράς. Για τα σύγχρονα κράτη, η συνεργασία είναι πλέον ο μοναδικός δρόμος προς την ευημερία.
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ - Είναι προφανές ότι ο Παπανδρέου προσπαθεί να ελέγξει τις εξελίξεις τόσο για το μέλλον του ΠΑΣΟΚ, όσο και για το δικό του επόμενο ρόλο. Σε συνέχεια του χθεσινού σχολίου θα εμμείνουμε στο ότι δεν αποκλείεται να δούμε άμεσα την μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ σε ένα άλλο κομματικό μόρφωμα που με ευρύτερες στελεχιακές "ενέσεις" θα του δώσουν το δικαίωμα να προφασίζεται κάτι το νεωτερικό! Διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ...
Η συμπεριφορική οικονομική θεωρία εμφανίστηκε ως η προσπάθεια για μια πιο συστηματική εξήγηση, και με όρους ψυχολογίας, των οικονομικών αποφάσεων που αντίκεινται στην κλασική λογική της επίτευξης του βέλτιστου αποτελέσματος. Βέβαια αν απαριθμήσει κανείς τα βασικά σημεία της θεωρίας θα ανακαλύψει ότι οι μηχανισμοί που μοιάζουν να επηρεάζουν καίρια τις οικονομικές επιλογές θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να εξηγήσουν και τις πολιτικές, πολλές από τις οποίες συχνά φαντάζουν... αψυχολόγητες. Κι αυτό όχι μόνο δεν δικαιολογεί τις αστοχίες αλλά αποδεικνύει το περιορισμένο πλαίσιο σκέψης και κινήτρων που διέπουν το πολιτικό γίγνεσθαι με τις δομές και τον τρόπο που ασκείται.
Του Παύλου ΤσίμαΤέλος του χρόνου, καιρός για απολογισμούς και ανασκοπήσεις. Τι τίτλο να βάλει κανείς, λοιπόν, σε αυτή τη χρονιά που φεύγει; Αν κάποιος πέρυσι τέτοιο καιρό πίστευε ακόμη πως η κρίση θα μπορούσε να γίνει ευκαιρία, μια ευκαιρία αλλαγής, τότε στο 2011 θα ταίριαζε ο τίτλος: η χρονιά της χαμένης ευκαιρίας.
Δεν είναι μόνο η - ομολογημένη - αποτυχία του βασικού στόχου: της δημοσιονομικής εξυγίανσης, της μείωσης του ελλείμματος. Το γεγονός δηλαδή ότι, παρά τις περικοπές στα εισοδήματα και τους νέους φόρους, το έλλειμμα του 2011 θα είναι και πάλι διψήφιο.
Οι τελευταίες πληροφορίες που φτάνουν μέσα από τα κατάλληλα κανάλια, αναφέρουν ότι οι κάλπες, πιθανότατα, θα στηθούν μέσα στον Απρίλιο και συγκεκριμένα λίγο πριν ή λίγο μετά το Πάσχα. Τουλάχιστον, αυτό είναι το μήνυμα που έρχεται από τα επιτελεία και των τριών κομμάτων που στηρίζουν σήμερα την κυβέρνηση Παπαδήμου.
Το βασικό ερώτημα που τίθεται στη σκακιέρα των πολιτικών εξελίξεων, έχει να κάνει με το κατά πόσο η Νέα Δημοκρατία θα φτάσει στον στόχο της αυτοδυναμίας, ώστε να έχει τη δυνατότητα να σχηματίσει κυβέρνηση, και να εφαρμόσει το πρόγραμμά της, ανεμπόδιστα, χωρίς να χρειάζεται να τηρηθούν ισορροπίες με άλλα κόμματα, σε μια συμμαχική κυβέρνηση.
Θα ήθελα πολύ το Σάββατο το πρωί να χτυπήσουν την πόρτα του σπιτιού μου μικρά παιδιά για να μου πουν τα κάλαντα. Είναι οι αναμνήσεις ίσως που έχω από τη δική μου παιδική ηλικία, όταν βγαίναμε αξημέρωτα, με τον κατάλογο φίλων και συγγενών στο χέρι -σε σύμπραξη με άλλα γειτονόπουλα- για να πούμε τα «κάλαντα» -Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά, ακόμη και τα Φώτα!- για να μοιραστούμε μετά το ταμείο. Πώς και τι περιμέναμε εκείνες τις ημέρες.
Aπό την αρχή είχαμε επισημάνει τον κίνδυνο να καταλήξει η κυβέρνηση Παπαδήμου όπως η Οικουμενική Ζολώτα το μακρινό 1990. Αν κρίνουμε από τις τελευταίες εξελίξεις, τα πράγματα εξελίσσονται πολύ χειρότερα. Η αδυναμία στοιχειώδους συνεννόησης μεταξύ των «εταίρων» που στηρίζουν το κυβερνητικό σχήμα είναι προφανής. Αντί για το εθνικό συμφέρον, το οποίο -υποτίθεται- συμφώνησαν να υπερασπιστούν σε συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, βρέθηκαν να δίνουν μάχες για το κομματικό συμφέρον.
Δημοσίευμα της εφημερίδας Μπιργκιούν που έχουν μεταφράσει τα tourkikanea.gr , υποστηρίζει αυτή την άποψη δημοσιεύοντας και σχετική δήλωση του πρώην Τούρκου πρωθυπουργού Μεσούτ Γιλμάζ ο οποίος λέει με νόημα:
