.png "English"){kind=small}
Επιστροφή στη κανονικότητα με τον Κυριάκο στο τιμόνι…
Πριν από 7 ώρες
Το τελευταίο διάστημα βιώνουμε ένα έντονο διεθνές παιχνίδι τακτικής που αφορά το μέλλον της Ευρωζώνης με πιόνι την Ελληνική οικονομία. Από την έμμεση ομολογία αποτυχίας της μνημονιακής συνταγής από το ΔΝΤ (χωρίς όμως διάθεση βελτίωσης της!), στις δημοψηφισματικές αναζητήσεις Παπανδρέου που έθεσαν σε αμφιβολία την Ευρωπαϊκή υπόσταση της χώρας και διατάραξαν ξανά την ισορροπία των αγορών εκτινάσσοντας τα σπρεντ, καταλήξαμε στην «μεγαλόψυχη» διάθεση του πρωθυπουργού για δημιουργία κυβέρνησης συνεργασίας. Όσο ασύνδετα κι αντιφατικά αν μοιάζουν όλα αυτά, αποκτούν ξεκάθαρο νόημα αν αναλογιστούμε το οργισμένο, απαξιωτικό ύφος της Μέρκελ στις Κάννες και ανακαλέσουμε από τη μνήμη μας τις δηλώσεις του Γερμανού υπ.Οικονομίας Ρέσλερ για το διαχωρισμό της Ευρωζώνης σε δυο πεδία.
Η διαδικασία η οποία ακολουθήθηκε μπορεί να ήταν καθ΄ όλα νόμιμη αλλά ταυτόχρονα δεν είχε κανένα απολύτως νόημα παρά μόνο για να διορθωθεί η γκάφα του κ. Παπανδρέου και για να αποχαιρετήσει τους βουλευτές του.
Γιατί η Κυβέρνηση χθες δεν έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης προκειμένου να κυβερνήσει- όπως θα ήταν φυσιολογικό- και να εφαρμόσει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, αλλά για να παραιτηθεί και να σχηματισθεί νέα Κυβέρνηση.
Tου Nίκου Γ. ΞυδάκηΟ ύπνος της 3ης Νοεμβρίου γέννησε τέρατα. Προτού κοιμηθούμε είχαμε δει τους Σαρκοζί και Μέρκελ να ταπεινώνουν την Ελληνική Δημοκρατία, υπαγορεύοντάς της το θέμα και την ημερομηνία του δημοψηφίσματος που εκόμισε ο Γ. Α. Παπανδρέου στις Κάννες. Είχαμε αντιληφθεί ήδη ότι η κίνηση Παπανδρέου, να θέσει σε δημοψήφισμα τους οικονομικούς και πολιτικούς όρους του «κουρέματος», θα προκαλούσε την αντίδραση της ηγεσίας της Ε. Ε. και θα έβαζε τον ελληνικό λαό ενώπιον ενός εκβιαστικού και αδιέξοδου διλήμματος. Δεν είχαμε αντιληφθεί, ωστόσο, πόσο μακριά μπορούσε να φτάσει ο Γ. Α. Παπανδρέου το παίγνιο Win-Win στον λαβύρινθο των τακτικών ελιγμών. Μας εξέπληξε, παρότι ο ίδιος δεν κατανοεί την έκπληξή μας - ίσως διότι δεν κατανόησε πως κατασπατάλησε διπλωματικό κεφάλαιο και εθνική αξιοπρέπεια στις Κάννες, όταν στήθηκε στον διάδρομο για να εξηγήσει πώς εδάρη από τη Γερμανίδα καγκελάριο και τον Γάλλο πρόεδρο.
Με εμφανή συναισθηματική φόρτιση ο Παπανδρέου έκανε έναν απολογισμό του κυβερνητικού έργου, αναπόλησε τις πρωτοβουλίες που είχε πάρει διαχρονικά για διάφορα ζητήματα (περιβάλλοντας τες με μια αίσθηση αντισυμβατικότητας συχνά λησμονώντας τις συνέπειες κάποιων από αυτές!) και πήρε ένα μεγαλειώδες παρατεταμένο χειροκρότημα όταν δήλωσε ότι θα μπορούσε να μην είναι κι ο ίδιος πρωθυπουργός σε μια νέα κυβέρνηση. Κάποιοι θεώρησαν ότι ξέμπλεξαν με τον Παπανδρέου, μετά από τέσσερα χρόνια εσωκομματικής αναμονής, και προετοιμάστηκαν για την ενθρόνιση του νέου «βασιλέα» Ευάγγελου Βενιζέλου! Μάλλον η πίεση των ημερών και η ταχύτητα των εξελίξεων δεν τους επέτρεψε να κατανοήσουν το βαθύτερο νόημα των λεγομένων του πρωθυπουργού.
Αν κάποιος άλλος ήταν στη θέση του κ. Παπανδρέου, θα είχε παραιτηθεί με όλα αυτά που έχουν συμβεί, όμως ο ίδιος ουσιαστικά προσπαθεί να βρει τρόπο να παραμείνει στη θέση του, παρότι την ίδια στιγμή βγάζει λόγους στη Βουλή, δηλώνοντας ότι δεν είναι γαντζωμένος στην εξουσία.
Ήμασταν της άποψης ότι το ένστικτο αυτοσυντήρησης των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ θα τους οδηγούσε να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση πριν από τη συνάντηση των Καννών.
Του Χρήστου ΘεοχαράτουΗ μισή και πλέον ηγετική ομάδα της «κυβέρνησης» και του ΠΑΣΟΚ, στα πλαίσια του άδολου πατριωτισμού της, κατέφυγε σε ζυγαριά ακριβείας.
Έβαλε από το ένα μέρος την Ελλάδα και από το άλλο τον Γ. Παπανδρέου. Και η ζυγαριά έγειρε προς το μέρος του Αρχηγού τους! Και επειδή αν χαθεί ο Αρχηγός τους, σίγουρα θα χαθεί και η Ελλάδα, – το αποφάσισε:
* Δεν παραιτείται ούτε από πρωθυπουργός, αλλά ούτε και από πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, διότι και η πρωθυπουργία και το προεδριλίκι είναι οικογενειακό κτήμα των Παπανδρέου...
Συγκεκριμένα, τουλάχιστον 8 ληστείες σημειώθηκαν στην Αττική χθες το βράδυ, ενώ δύο εμπρησμοί σημειώθηκαν και στο Γύθειο.
Στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη κατάσταση όπου κατορθώσαμε να καταστήσουμε την οικονομία, μάλιστα με την πιο ακραία κερδοσκοπική μορφή της, ισχυρότερη της πολιτικής παρέμβασης, δεν μπορούμε να μην αναζητούμε πίσω από τα κίνητρα κάθε απόφασης το που διαχέεται το οικονομικό όφελος. Ποιον ωφελεί στο παγκόσμιο συναλλαγματικό πόλεμο η απονενοημένη κίνηση Παπανδρέου, να αναδείξει ζήτημα Ευρωπαϊκής πορείας για τη χώρα; Ποιος ισχυροποιείται και ποιος αποδυναμώνεται στο διαρκές διεθνές παιχνίδι ισορροπιών που αρκούν απλά φήμες κι όχι τελεσίδικες πρωτοβουλίες όπως αυτή του Παπανδρέου για να ανατραπούν τα δεδομένα σε μια στιγμή; Να θυμίσω και πάλι την προ 1,5 χρόνο ανάλυση μου για το ζήτημα «Ο «πόλεμος» ΗΠΑ - Κίνας κι η Ευρωπαϊκή ολιγωρία»
Του Κώστα ΧαρδαβέλλαΣυνεργάτες του που τον συνόδευαν στη συνάντησή του με τους ευρωπαίους ηγέτες χθες στις Κάννες και μέσα στο αεροπλάνο της επιστροφής στην Αθήνα μιλάνε για έναν Παπανδρέου, ο οποίος είναι πολύ πιθανόν να μην έχει καν αντιληφθεί και το τελεσίγραφο Κομισιόν και ΔΝΤ και την καταστροφή που έφερε στη χώρα.
Το πρώτο δείγμα του εκτός πραγματικότητας Παπανδρέου ήταν όταν βγήκε στις 2 τα ξημερώματα τους ευρωπαίους δημοσιογράφους και δήλωσε ότι το δημοψήφισμα θα γίνει κι αυτό είναι καλό για την ευρωπαϊκή ενότητα.
Του Αγαμέμνονα ΦαράκουΕΠΕΙΔΗ νομίζουν ότι έχουν και το καρπούζι και το μαχαίρι δικά τους ή επειδή έχουν φθάσει σε έσχατο όριο αδιεξόδου και απελπισίας, αρχίζουν πλέον να φέρονται ως μαθητευόμενοι μάγοι. Αυτές είναι οι δύο πιο λογικοφανείς ερμηνείες του επικινδύνου άλματος στο κενό που αποφάσισε και εξήγγειλε ο πρωθυπουργός το βράδυ της Δευτέρας.
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ - Ο Παπανδρέου κατόρθωσε μετά την εξωτερική πολιτική της χαλαρότητας με την τεράστια επιτυχία (Ίμια, σχέδιο Ανάν κλπ) να καταγραφεί στην Ιστορία κι ως ο πολιτικός της Ευρωπαϊκής αποκαθήλωσης της χώρας. Μετέτρεψε μια συζήτηση για βελτίωση του μείγματος της ακολουθούμενης πολιτικής για ταχύτερη έξοδο από το μνημόνιο σε παρτίδα πόκερ για την επιβίωση για της χώρας. Παραδίδεται στην κοινωνική μήνη και τον Ιστορικό του μέλλοντος! Διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ...
Είχαμε συνηθίσει στα πολιτικά αδιέξοδα τη λύση να δίνει ο λαός, αναδιατάσσοντας με την ψήφο του το πολιτικό σκηνικό και διαμορφώνοντας με τις επιλογές του ένα νέο πλαίσιο δράσης. Ο Παπανδρέου προσπαθεί να μας πείσει ότι αυτό μπορεί να γίνει και μέσα από ένα μονοδιάστατο δημοψηφισματικό δίλημμα που αντιμετωπίζει τις εξελίξεις στατικά και σε έλλειψη συνάρτησης με τα προηγούμενα ή επόμενα γεγονότα. Είναι το ίδιο σκεπτικό, σε ευθέως πιο εκβιαστική λογική, με αυτό που ακολουθήθηκε για την ψήφιση του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου. Η στιγμιαία αποτύπωση ενός υποτίθεται νομοτελειακού αδιέξοδου που λες και δεν επηρεάζεται ιδιαίτερα από τις πρότερες κυβερνητικές επιλογές και προτεραιότητες πρέπει να αντιμετωπιστεί με ένα επίσης νομοτελειακό σχέδιο που οι πολίτες οφείλουν να αποδεχτούν μπρος στο φάσμα της ασύντακτης χρεοκοπίας.
Η χθεσινή συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, που ολοκληρώθηκε λίγο πριν τις 03.00 σήμερα τα ξημερώματα, εξελίχτηκε σε υγιεινό περίπατο για τον Γιώργο Παπανδρέου.
Τα νέα δεδομένα που διαμορφώθηκαν λοιπόν, δίνουν στο Μέγαρο Μαξίμου και το πρωθυπουργικό επιτελείο την ευχέρεια να χαράξουν με μεγαλύτερη άνεση τη στρατηγική των «48ωρών», μέχρι δηλαδή το βράδυ της Παρασκευής, οπότε και θα μετρηθούν τα «κουκιά», από τη διαδικασία παροχής ψήφου εμπιστοσύνης προς την Κυβέρνηση.
Ο κ. Παπανδρέου έπαιξε το τελευταίο του χαρτί εξαγγέλλοντας την διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Αφού δεν κατάφερε να κερδίσει την συναίνεση της κοινωνίας και του πολιτικού κόσμου τώρα εκβιάζει την ανοχή τους βάζοντας το δίλημμα: ή δέχεστε την δανειακή σύμβαση και την παραμονή μου στην κυβέρνηση ή η απομάκρυνή μου από την εξουσία θα συνδυαστεί με την έξοδο από το ευρώ.
Από την πρώτη στιγμή η άποψη μας για τα γεγονότα στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης κινήθηκε σε δυο βασικούς πόλους. Από τη μια, στην κατανόηση της λαϊκής οργής που ήταν αναμενόμενο ότι θα οδηγούσε σε αντιδράσεις, πιθανότατα και αντισυμβατικές, ακόμα και στις εκδηλώσεις της εθνικής επετείου. Από την άλλη, στην ανάγκη, ιδιαίτερα σε τέτοιες κρίσιμες εθνικά περιόδους, προάσπισης των θεσμών (όχι των προσώπων ή της εκάστοτε κυβέρνησης), γιατί η κάθε υπερβολή όσο αγνά κίνητρα κι αν έχει για την πλειοψηφία όσων πολιτών τις επικροτούν, μπορεί από κάποιους να χρησιμοποιηθεί ως το όχημα για την κατάργηση των παρελάσεων ή ακόμα χειρότερα ως άλλοθι για κάθε μορφής «αντιεξουσιαστική» συμπεριφορά, σε βάθος χρόνου. Από τον αποκλεισμό εθνικών μνημείων (Ακρόπολη) ή την ανάρτηση πανό σε αυτές έως το κάψιμο εθνικών συμβόλων (σημαίες).
Καθόλου τυχαία δεν εκτιμάται η κίνηση του να ζητήσει συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας , από τον Α. Σαμαρά, μόλις ανακοινώθηκε από τον Γ. Παπανδρέου η πρόθεση να πάει τη χώρα σε δημοψήφισμα , για τη νέα δανειακή σύμβαση.
Η αντίληψη που έχει σχηματισθεί από τις πρώτες συσκέψεις στη Συγγρού, όπου και τα γραφεία διοίκησης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι ότι το δημοψήφισμα είναι επικίνδυνο και μπορεί να οδηγήσει σε πολύ προβληματική θέση την Ελλάδα. Ορατός ο κίνδυνος χρεοκοπίας, αφού η επαναγορά ομολόγων και το haircut, δεν θα προχωρούν , θα υπάρξει γενική σύγχυση στην Ευρώπη , ως προς το τι θα κάνει η Ελλάδα, ενώ ένα «όχι» στη λάθος σύμβαση , θα οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ευρώ.
Του Γιώργου ΚύρτσουΟ πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου και ο υπουργός Οικονομικών κ. Βενιζέλος κάνουν ό,τι μπορούν για να μας πείσουν ότι οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής και το νέο δάνειο προς την Ελλάδα δεν συνδυάζονται με περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας. Την επιχειρηματολογία τους υπονομεύει η παρέμβαση του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας κ. Σόιμπλε, ο οποίος δήλωσε ξεκάθαρα ότι η Ελλάδα θα πρέπει να είναι παράδειγμα προς αποφυγή για τις χώρες της Ευρωζώνης, εφόσον θα υποστεί -μεταξύ των άλλων- και ουσιαστικό περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας της.
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ - Ζαριές στην πλάτη τηςχώρας δεν επιτρέπονται, ούτε για αστείο! Όσο κι αν προσπαθεί ο Παπανδρέου δεν μπορεί να ταυτίσει τον εαυτό του με τη σωτηρία της χώρας, ακόμα κι αν χρησιμοποιήσει τους πιο γραφικούς κι επικίνδυνους εκβιασμούς. Η προσωπική αποχώρηση του είναι πλέον προδιαγεγραμμένη. Διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ...
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ - Παγωμάρα και έκπληξη σε όλη την Ευρώπη από μια αψυχολόγητη κίνηση που θέτει σε δυνητικό κίνδυνο το μέλλον της Ευρυζώνης αλλά εντείνει και την αβεβαιότητα στις αγορές. Οι προσωπικές αγωνίες του Παπανδρέου μετατρέπονται σε πυκνό μαύρο σύννεφο πάνω από την Ευρώπη. Διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ...
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ - Είναι λογικό οι Γάλλοι να είναι οι πιο αμήχανοι από όλους. Όχι μόνο γιατί μια αρνητική εξέλιξη σε σχέση τη συμφωνία "¨κουρέματος" των ομολόγων θα τινάξει το τραπεζικό σύστημα και τη χώρα στον αέρα, αλλά πρωτίστως γιατί οι αγορές άμεσα θα λειτουργήσουν επιθετικά απέναντι της οδηγώντας τη, σύντομα σε υποβάθμιση της αξιολόγησης από αυτές. Διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ...
Κούρεμα, διαπόμπευση προς παραδειγματισμό και εκφοβισμό των άλλων επίδοξων «παραβατών» και στενή επίβλεψη που ουσιαστικά σημαίνει περιορισμός αναφαίρετων κυριαρχικών δικαιωμάτων. Αυτό πάνω-κάτω είναι το αποτέλεσμα της νέας Ευρωπαϊκής συμφωνίας. Θυμίζει πολύ τις διαδικασίες που ακολουθούνταν στην μεταπολεμική Ελλάδα για όσους «άτακτους» νεαρούς, θεωρούνταν κοινωνικά προκλητικοί και απείθαρχοι (ο περίφημος νόμος 4000)! Στην πορεία βέβαια καταργήθηκε, όχι μόνο λόγω αλλαγής κοινωνικού προτύπου, αλλά κυρίως επειδή οι πάντες συνειδητοποίησαν ότι απλά μια τιμωρητική αντίληψη δεν βελτιώνει τις δομές και τις συνθήκες που μπορεί να οδηγούν κάποιων σε επιζήμιες ή ακραίες επιλογές. Κάτι που Ευρωπαϊκή «οικογένεια» δεν είχε αντιληφθεί από τη γέννηση της κι ούτε σήμερα δείχνει τη διάθεση να το εμπεδώσει.
Ευάλωτοι πολιτικοί ή πολιτική διέξοδος; (υπότιτλος)
Οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, τα επεισόδια και οι προπηλακισμοί εναντίον πολιτικών προσώπων που εξελίχθηκαν κατά τη διάρκεια των παρελάσεων την 28η Οκτωβρίου ανέδειξαν δύο διαφορετικές- πρωτόγνωρες για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα- καταστάσεις.
Του Σεραφείμ ΚοτρώτσουΤΕΛΙΚΑ, εάν κέρδισε κάτι ο πρωθυπουργός μετά το θρίλερ των Βρυξελλών είναι η δυνατότητα να αποφύγει να συρθεί σε πρόωρες εκλογές - όλα τα άλλα περί τη συμφωνία μένει να τα δούμε όταν μελετήσουμε τα «ψιλά γράμματα» της νέας δανειακής σύμβασης. Κι αυτό διότι η πρώτη διατύπωση σχετικά με την εποπτεία της τρόικας στα υπουργεία τού επιτρέπει να την εμφανίζει ως «τεχνική υποστήριξη» και να παρακάμψει τη συνταγματική πρόβλεψη περί εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.
ΤΟ «ΚΟΥΡΕΜΑ» θα έχει επιπτώσεις στον τραπεζικό τομέα και στα ασφαλιστικά ταμεία, οι οποίες δεν μπορούν να προσδιοριστούν ακόμη, έστω με σχετική ακρίβεια. Και πρέπει να προσδιοριστούν, γιατί ο μεν τραπεζικός τομέας επηρεάζει την πραγματική οικονομία, από δε την περιουσιακή κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων εξαρτώνται οι συντάξεις εκατομμυρίων Ελλήνων.
Μην ξεχνάμε, ότι εκτός από το ελληνικό χρέος περιλαμβάνει κι άλλες ρυθμίσεις, ευρύτερα για την ευρωζώνη, όπως το πώς θα λειτουργήσει ο Μηχανισμός Χρηματοοικονομικής Στήριξης, το EFSF, αλλά και το πώς θα γίνει η «επανακεφαλαιοποίηση» των ευρωπαϊκών τραπεζών.
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ - Για πρώτη φορά γίνεται τόσο ευθεία αναφορά στον έντονο ανταγωνισμό των αναδυόμενων οικονομιών. Αν το συνδυάσουμε με την εμμονή σε μια δημοσιονομική πίεση που μετατρέπει τις αδύναμες οικονομίες, σαν την Ελλάδα, σε χαμηλού κόστους ασφαλείς επενδυτικούς προορισμούς, εξηγούνται πολλές από τις τελευταίες πολιτικές επιλογές της Γερμανίας. Διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ...
