.png "English"){kind=small}
… Και σύντομα, μάλιστα, Κυριάκο!!!
Πριν από 11 ώρες
Το επίσημο «γραφείο» του είναι στο χωριό του, στο Ροβανιέμι της Φιλανδίας, κοντά στα όρια του Αρκτικού Κύκλου.
Τα φαγητά των Χριστουγέννων μάλλον με ψυχαναγκάζουν, όπως και όλων των εορτών τα φαγητά, με το Πάσχα πάνω απ’ όλα. Όλη αυτή η ενασχόληση με τις προμήθειες των υλικών, τα ψώνια, το μαγείρεμα, την αγωνία μην δεν πετύχει, την κούραση των μαγείρων, το υποχρεωτικά πολύ φαγητό και τα γλυκά καπάκι από πάνω, δεν με έθελξαν ποτέ. Και μικρή βαριόμουν θανατερά και μεγάλη μπουχτίζω μόνο που τ’ ακούω. Όταν ήμουν μικρή, το σώμα μου πονούσε από την πολλή κλεισούρα και το αναγκαστικό φαΐ. Εννοείται λοιπόν πως δεν θυμάμαι τι τρώγαμε τα Χριστούγεννα παλιά, οπότε δεν νοσταλγώ καμία γεύση, όσο κι αν σκαλίζω τη μνήμη μου.
Η ιστορία μας ξεκινάει πριν 20 χρόνια περίπου. Πίσω στις αρχές του ‘90. Είναι η ηλικία όπου ένα παιδί αντιλαμβάνεται τους αριθμούς. Τους αντιλαμβάνεται και μπορεί να τους μεταχειριστεί για να κάνει πράξεις. Ουσιαστικά η ηλικία που το παιδί καταλαβαίνει τους αριθμούς και τους εξηγεί έρχεται μετά από 5 ακόμα χρόνια. 15 χρονών περίπου είναι η ηλικία όπου κάποιος μαθητής ή μαθήτρια μπορεί να εκμεταλλευτεί τα μαθηματικά και να ερμηνεύσει επιπλέον φαινόμενα που συμβαίνουν γύρω του. Εκεί αρχίζει και το μάθημα της Οικονομικής Θεωρίας. Ασαφής τίτλος.
Χριστούγεννα! Η γιορτή της ελπίδας και της πίστης σε μια αναγεννητική διαδικασία. Με ένα άστρο λαμπρό στις ψυχές να καθοδηγεί τα βήματα μας προς την αυτοπραγμάτωση αλλά και να φωτίζει το μονοπάτι μιας ολόκληρης κοινωνίας προς την επιβίωση, την αξιοπρέπεια και την ανάκτηση του δημιουργικού δυναμισμού της. Το φετινό άστρο μοιάζει αχνό, ξεθωριασμένο από την πίκρα και την απογοήτευση. Ψυχές μουντές και κλειστές, μια κοινωνία χωρίς σταθερές και όραμα. Το πιο σκοτεινό έρεβος όμως είναι που έχει τη μεγαλύτερη ανάγκη για μια λαμπερή σπίθα, μια νότα αισιοδοξίας, ένα χαμόγελο κατανόησης και στήριξης.
Αξέχαστα θα μείνουν τα φετινά Χριστούγεννα. Σκληρά και κρύα, για πολλούς συνανθρώπους μας, συναδέλφους, γείτονες, συγγενείς, φίλους. Εχασαν τη δουλειά τους, η επιχείρησή τους μαράζωσε, η φτώχεια τούς κύκλωσε. Αλλοι έχασαν το πολυτιμότερο: έναν άνθρωπο. Όλοι χάσαμε το κέφι και το χαμόγελό μας, την αισιοδοξία μας.
Τα τεκμήρια διαβίωσης σε συνδυασμό με το νέο μειωμένο αφορολόγητο αναμένεται να οδηγήσει στα ταμεία της εφορίας πάνω από 3.000.000 φορολογούμενους οι οποίοι μέχρι και σήμερα δεν ήταν υποχρεωμένοι να πληρώσουν ούτε ένα ευρώ φόρο!
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ - Μπορεί να προσδοκούμε σε χιονόπτωση την περίοδο των Χριστουγέννων, γιατί δημιουργεί ένα ειδυλλιακό εορταστικό κλίμα, αλλά λησμονούμε την ευκολία με την οποία εκτροχιάζεται η λειτουργία της κρατικής μηχανής με τις πρώτες δυσκολίες! Μακάρι κάποιοι να μην κάνουν Χριστούγεννα αποκλεισμένοι στις Εθνικές Οδούς! Διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ....
Του Ερρίκου ΜπαρτζινόπουλουΕντεκα βουλευτές εμφανίζονται να μη δικαιολογούν πού κατέληξαν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ τα οποία ο καθένας τους απέσυρε από τους τραπεζικούς λογαριασμούς του και, σύμφωνα με δηλώσεις των αρμοδίων για το «πόθεν έσχες παραγόντων της Βουλής, το θέμα θα ερευνηθεί. Και η απορία είναι απλή: για ποιον λόγο δεν έχει ήδη ερευνηθεί; Πόσες μέρες χρειάζονται για να κληθούν οι συγκεκριμένοι βουλευτές και να δικαιολογήσουν -ή να μην καταφέρουν να δικαιολογήσουν- πού πήγαν τα χρήματα αυτά; Δύο; Τρεις; Παραπάνω όχι.
Σε μια χώρα εξαρτημένη από κάθε επόμενη δόση δανεικών από ξένα κράτη και διεθνείς οργανισμούς, κατά τρόπο παρόμοιο με την εξάρτηση των ναρκομανών από τους διακινητές ναρκωτικών, η εσωτερική πολιτική σκηνή έχει, κυρίως, θεατρικό ενδιαφέρον. Έστω και στα πλαίσια αυτά, όμως, η κινητικότητα που παρατηρείται τον τελευταίο καιρό σχετικά με το ζήτημα της ηγεσίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αναδεικνύει χαρακτηριστικές παθογένειες του ελληνικού δημόσιου βίου. Αυτές οι παθογένειες, άλλωστε, κατέστησαν την Ελλάδα δοσομανή χώρα.
Το επιστέγασμα της... ρηξικέλευθης πολιτικής σκέψης του Χρυσοχοϊδη ήρθε με τις πρόσφατες αναφορές του στις εγκληματικές... αστοχίες της κυβέρνησης Παπανδρέου που οδήγησαν τη χώρα στο ΔΝΤ. Αφού επιτέθηκε προσωπικά στον πρώην πρωθυπουργό για τις επιλογές του (από το μη έγκαιρο δανεισμό έως την έλλειψη διαπραγμάτευσης), κατέκρινε την ακολουθούμενη πολιτική του σχήματος... στο οποίο μετείχε από την αρχή σε καίριες θέσεις και για την οποία δεν εξέφρασε καμιά αντίρρηση επί δυο χρόνια. Τουναντίον υπήρξε από τα πιο πειθήνια όργανα στην άσκηση της μνημονιακής πολιτικής κι από τους «σκληρούς» επικριτικές κάθε αμφισβήτησης, ιδιαίτερα όταν τα προαναφερθέντα επιχειρήματα προέρχονταν από την αντιπολίτευση που χαρακτηρίζονταν ως... λαϊκίστικη.
Ο Έλληνας έχει μάθει να επιβιώνει σε αντίξοες συνθήκες επί αιώνες, κάτι που υπάρχει μέσα στο DNA του. Την δύσκολη ώρα επιστρατεύει όλες τις δυνάμεις που του έχουν απομείνει και προσπαθεί με το μυαλό του να εκμηδενίσει όλες τις δυσκολίες. Ας μην έχουν αμφιβολία όσοι έχουν σπεύσει να προεξοφλήσουν την ήττα του ελληνισμού. Σε ένα πράγμα θα συμφωνήσουμε, πάντως, με τους... επικριτές μας: Η αλλαγή δεν μπορεί να γίνει με τα φθαρμένα υλικά του παρελθόντος. Κι αυτή την φορά χρειάζεται κάτι περισσότερο από μία καλή ιδέα, χρειάζεται και σκληρή δουλειά...
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Παπανδρέου δημιουργεί ένα κλίμα ανωμαλίας στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ με την τακτική που ακολουθεί. Δεν ανοίγει τα χαρτιά του σε ό,τι αφορά την ενδεχόμενη διεκδίκηση της επανεκλογής του στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ με αποτέλεσμα να δοκιμάζει τις πολιτικές αντοχές αυτών που φιλοδοξούν να πάρουν τη θέση του.
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ - Τι είδους μαρτυρία χρειάζεται για τα διαχειριστικά και τεχνικά λάθη μιας εταιρείας; Μάρτυς μου... ο Θεός είναι ντροπιαστικό για τις αεροπορικές εταιρείες να ρίχνουν συνεχώς τα βάρη των δικών τους παραλήψεων στα ανθρώπινα λάθη των πιλότων. Έχουν άδικο να εξοργίζονται οι συγγενείς των θυμάτων που για μια ακόμα ανάλογη υπόθεση, βλέπουν την ευθύνη να μετατίθεται στην.. κακιά την ώρα!! Διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ...
Το ΠΑΣΟΚ με την ανάδειξή του στην εξουσία το 1981, έδειξε πως θα πήγαινε τη χώρα στον σοσιαλισμό. Πως θα ξεχνάγαμε την ιδιωτική πρωτοβουλία και η χώρα θα μετασχηματιζόταν. Χειρότερος όμως από τον υπαρκτό σοσιαλισμό, είναι ο γιαλατζί καπιταλισμός. Τί δηλαδή στην ουσία έκανε το ΠΑΣΟΚ επί τριάντα χρόνια; Αφού απαξίωσε μια σειρά από παραδοσιακές βιομηχανίες της χώρας, προχωρώντας σε κρατικοποιήσεις (βλέπε Πειραϊκή Πατραϊκή) δημιούργησε τα νέα, ερμαφρόδιτα επιχειρηματικά τζάκια. Ο ΠΑΣΟΚος της διπλανής πόρτας, ο πάλαι ποτέ ριζοσπάστης φοιτητής του Πολυτεχνείου, ο γιος του πολιτικού πρόσφυγα στο Παραπέτασμα, αναγορεύτηκε σε businessman και πήρε μέρος στο μεγάλο φαγοπότι.
Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Ήσυχα-ήσυχα και διακριτικά, σχεδόν στις μύτες των ποδιών της, αγοράζει ολίγα ισπανικά ομόλογα εδώ, ολίγα ιταλικά ομόλογα εκεί, ίσα για να διατηρήσει τις δύο χώρες στις αγορές.
Φροντίζει, όμως, οι κινήσεις της να είναι τόσο «μετρημένες» όσο χρειάζεται για να παραμείνει αρκετά ακριβό το κόστος δανεισμού για αμφότερες τις χώρες αυτές, και άρα για να συνεχιστεί η πίεση προς τον πολιτικό τους κόσμο για μεταρρυθμίσεις και δημοσιονομική προσαρμογή, αλλά και ώστε να μη φανεί ότι παραβιάζει ευθέως τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες, που της απαγορεύουν να παίζει τον ρόλο «σωτήρα» κρατών με προβλήματα χρέους.
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ - Είναι ακριβώς αυτή η λογική της ανερυθρίαστης αυτοκατακραυγής από στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όσων με συνέπεια και δυναμισμό υπηρέτησαν επί δυο χρόνια, που απομακρύνει τους πολίτες από την ενασχόληση με την πολιτική. Γι' αυτό και αντιμετωπίζονται με δυσπιστία και απαίτηση για εντονότερη προσπάθεια ακόμα και όσοι σήμερα δικαιώνονται για την κριτική αλλά και τις προτάσεις τους για την αποφυγή των σημερινών αδιεξόδων. Ο διαχωρισμός όμως είναι ξεκάθαρος! Διαβάστε σχετικά...
Παρά την αποτυχημένη προσπάθεια να ερμηνεύσει τον εαυτό του, αποδίδοντας στη δήλωση περί εξουθένωσης από την προσπάθεια στο υπ. Οικονομικών στην ταύτιση του με την κοινωνική κόπωση από τα επανειλημμένα μέτρα, ο Βενιζέλος ανέδειξε άθελα του το κομβικό διαχρονικό πρόβλημα του πολιτικού συστήματος. Την αδυναμία να καταστρώσουν αξιόπιστους μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς, να τους εξηγήσουν εκτενώς στην κοινωνία, να εκτελέσουν με συνέπεια τα απαραίτητα βήματα και φυσικά να αναλάβουν πλήρως τις ευθύνες για το τελικό αποτέλεσμα. Όταν στους στόχους του παρόντος, παρεισφρύουν σε ανεξέλεγκτο βαθμό οι προσωπικές βλέψεις του μέλλοντος και τα κατάλοιπα των παθογενειών του παρελθόντος, η εξουθένωση έρχεται ως φυσικό επακόλουθο μιας αδύναμης κι επισφαλούς ισορροπίας.
Ο Καρλ Μαρξ συνήθιζε να λέει πως «ελέγχεις καλύτερα έναν σκλάβο άμα τον πείσεις ότι είναι υπάλληλος». Η ρήση ταιριάζει γάντι σε αρκετούς εξ όσων συμμετέχουν στην κυβέρνηση Παπαδήμου.
Νομίζουν ότι συμμετέχουν στη διατήρηση της χώρας εντός του «ευρωπαϊκού κεκτημένου», ενώ, επί της ουσίας, εκτελούν τις εντολές των δανειστών, με αβέβαιο μάλιστα το μέλλον του πρώτου.
Της Σοφίας ΒούλτεψηΕίναι φανερό, το ομολογούν πλέον όλοι, πως η παρούσα κυβέρνηση όχι μόνο δεν μπορεί να δικαιώσει την ύπαρξή της, αλλά αποβαίνει επικίνδυνη για τον τόπο.
Δημιουργήθηκε για λόγους άσχετους με το συμφέρον της πατρίδας, μόνο και μόνο για να ροκανίσουν κάποιοι τον χρόνο υπέρ των κομματικών τους συμφερόντων.
Στην αρχή τα δεδομένα προκαλούσαν έκπληξη και σκεπτικισμό. Ηταν η εποχή που τα νούμερα ήταν ανησυχητικά αλλά δεν είχαν γίνει ακόμη απειλητικά. Αυτό συνέβη μερικούς μήνες αργότερα και τότε οι πρώτες αυτές αντιδράσεις έδωσαν τη θέση τους σε ισχυρά συναισθήματα: άγχος, ανασφάλεια, αβεβαιότητα, φόβο. Και μετά ήρθε η επανάληψη που έφερε τη συνήθεια και η συνήθεια τη συγκατάβαση και ενδεχομένως την απάθεια.
