Μερικές μόνο μέρες μετά την ανακοίνωση του φορολογικού νομοσχεδίου από την κυβέρνηση και δυστυχώς δείχνει παρά κάποιες θετικές παρεμβάσεις που εμπεριέχει, να κινείται σε σημαντικό βαθμό στη γνωστή λογική των τελευταίων επιλογών του ΠΑΣΟΚ. Αναποφασιστικότητα, βιασύνη, αντιφάσεις, κεκαλυμμένες και μη αδικίες, στρεβλώσεις, αντιεπενδυτική λογική. Ενώ θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι εισάγονται με πολύχρονη καθυστέρηση ρυθμίσεις αναγκαίες για τον εξορθολογισμό της αγοράς (εισαγωγή ΦΠΑ σε όλες τις δραστηριότητες, ευρεία εγκατάσταση ταμειακών μηχανών, συναλλαγές μέσω τραπεζικών λογαριασμών, ηλεκτρονικά τιμολόγια, έλεγχος ενοομιλικών και τριγωνικών συναλλαγών με εξωχώριες εταίριες), πολλές από τις ρυθμίσεις που αφορούν πιο άμεσα ζητήματα, για την ιδιαίτερη «στενή» πλέον οικονομική κατάσταση του μέσου πολίτη, είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικές.
Το Συμβούλιο υπουργών οικονομικών της Ε.Ε. κατέληξε σε γενικόλογες διατυπώσεις για την ανάγκη στήριξη του ευρώ άρα και των χωρών-μελών της ΟΝΕ, ασαφέστατες εξαγγελίες για περαιτέρω διευκρινήσεις στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 25-26 Μαρτίου. Πέρα από την εσωτερική αντίφαση στην Ε.Ε. μεταξύ των χωρών που μένουν άτεγκτες στο προσανατολισμό της συνθήκης της Λισσαβόνας και αυτών που αναζητούν ένα άλλο όραμα με πιο εύρυθμη κεντρική οικονομική και πολιτική διοίκηση εκτυλίσσεται κι ένα «διπλωματικό» παιχνίδι ανάμεσα σε όσους επιβουλεύονται την πορεία του ευρώ, ποντάροντας τεράστια ποσά στη σημαντική υποτίμηση του και των θυμάτων αυτής της κερδοσκοπική προσέγγισης, τις πιο αδύναμες δηλαδή οικονομίες όπως είναι αυτή τη στιγμή η Ελλάδα.
Συμπληρώθηκαν περισσότερες από 100 ημέρες από την κομβική για την πορεία της ΝΔ διαδικασία εκλογής ηγεσίας από την κοινωνία που με την αθρόα συμμετοχή πολιτών σηματοδότησε την απαρχή μιας νέας εποχής για την Ελληνική Κεντροδεξιά. Ήταν το έναυσμα για εντονότερη ενεργοποίηση του κόσμου στο πολιτικό γίγνεσθαι, μια σπίθα ελπίδας για πιο διαδραστική σχέση ανάμεσα στον πολίτη και τους εκπροσώπους του, ουσιαστικότερη συλλογική συνεισφορά στο παραγόμενο πολιτικό αποτέλεσμα. Η εκλογή Σαμαρά ήρθε σαν φυσικό επακόλουθο αυτής της κινηματικής διάθεσης επανακαθορισμού των ρόλων και διάλυσης των κλειστών μηχανισμών που απέκλειαν την ανάδειξη δημιουργικών δυνάμεων λειτουργώντας ως ασπίδα προστασίας κεκτημένων (γνήσια αποτύπωση της αντιδραστικής νοοτροπίας μας απέναντι στην εξέλιξη).