Η είδηση που αποκάλυψε στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Παντελής Οικονομου είναι εντυπωσιακή: Τα τελευταία δύο χρόνια επιβλήθηκαν πρόστιμα ύψους 8,6 δισεκατομμυρίων ευρώ ,από αυτά όμως μόλις το...1% κατέληξε στα ταμεία του κράτους.

Με λίγα λόγια, το υπουργείο Οικονομικών εισέπραξε σε μια διετία, μόλις και μετά βίας 85 ( άντε 100) εκατομμύρια από κάθε λογής παραβάτες της φορολογικής νομοθεσίας. Για το λόγο αυτό μάλιστα οι δανειστές μας αρνούνται να συμπεριλάβουν στο νέο Μνημόνιο έσοδα από την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Κι εδώ που τα λέμε, μάλλον πολύ καλά κάνουν...

Η εφαρμογή της πολιτικής του Μνημονίου είναι εξαιρετικά δύσκολο να οδηγήσει σε θετικά αποτελέσματα.

Τα νέα μέτρα που επέβαλε η τρόικα στην ελληνική κυβέρνηση και στους ηγέτες των κομμάτων που την στηρίζουν θα δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα από αυτά που θα λύσουν. Δεν υπάρχει αναπτυξιακή διάσταση στην πολιτική του νέου Μνημονίου και το κοινωνικό κόστος της εφαρμογής των μέτρων κρίνεται εξαιρετικά υψηλό έως απαγορευτικό.

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ - Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί το Ελληνικό κρότος πρέπει να συντηρεί 4 τηλεοπτικούς σταθμούς, έναν μεγάλο αριθμό ραδιοφωνικών (μαζί με τους περιφερειακούς) κι ένα τηλεοπτικό περιοδικό! Προφανώς στη ρουσφετολογική λογική των περασμένων δεκαετιών η τακτοποίηση σε έναν δημόσιο φορέα ήταν ιδιαίτερα ελκυστική. Το ζήτημα είναι ότι ακόμα και σήμερα σε μια εποχή επώδυνων θυσιών, δεν φαίνεται να υπάρχει ειλικρινής διάθεση εξορθολογισμού της κατάστασης. Διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ....

Οι διεθνείς, επί των οικονομικών, σοφοί προβληματίστηκαν για το ενδεχόμενο να επιβάλλονται περικοπές δαπανών προς τις λάθος κατευθύνσεις.

Καλό είναι κι αυτό. Γιατί με τόσες οριζόντιες περικοπές στις αποδοχές του λαού, οδηγηθήκαμε όχι σε ύφεση της αγοράς, αλλά σε ύφεση της ύπαρξής μας. Οι πολιτικές που πρέπει να αναζητηθούν (και να εφαρμοστούν) για την αντιμετώπιση του προβλήματος της χώρας δεν είναι εύκολες, δεν είναι προφανείς, αλλά πρέπει να είναι αποτελεσματικές.

Όλοι είμαστε «ζαλισμένοι» από τα μέτρα της νέας συμφωνίας. Και οι πολίτες και το πολιτικό σύστημα, με όσες ευθύνες κι αν το βαρύνουν. Η πλειονότητα των Ελλήνων κατανοεί ότι η χώρα πρέπει να παραμείνει στο ευρώ. Και είναι έτοιμη γι' αυτό να κάνει θυσίες και να αναλάβει ευθύνες, εφόσον υπάρχει δίκαιη κατανομή και δεν υπονομεύεται η «βιωσιμότητα της κοινωνίας». Γιατί από ένα σημείο και μετά τα «μέτρα» λειτουργούν εις βάρος του στόχου της εξόδου της χώρας από την κρίση. Υπονομεύουν την ανάταξη της χώρας και η σκληρή λιτότητα και η ανεξέλεγκτη ύφεση ακυρώνουν και τα «κουρέματα» και τα «δάνεια».

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η μεταπολίτευση άρχισε με μια εθνική τραγωδία, την εισβολή στην Κύπρο και κλείνει με μια ακόμη, τη χρεοκοπία της χώρας μας.

Μια χρεοκοπία, η οποία ασφαλώς δεν είναι μόνον οικονομική.

Ποτέ πριν, από την ημέρα της πτώσης της χούντας των συνταγματαρχών έως σήμερα, δεν είχε αποτυπωθεί τόσο γλαφυρά η αμφισβήτηση των πολιτών έναντι του πολιτικού κατεστημένου και δεν είχε εκδηλωθεί τόσο ανοικτά η δυσαρέσκεια τους για την ποιότητα των δημοκρατικών θεσμών στην Ελλάδα.

Από τις πιο μελανές σελίδες της ελληνικής Ιστορίας γράφονται αυτές τις μέρες, με τη χώρα μας να βιώνει έναν απίστευτο εκβιασμό και εξευτελισμό, ίσως χειρότερο και από την εποχή του Αμερικανού πρέσβη στην Ελλάδα, Πιουριφόι, ο οποίος στη δεκαετία του 1950 συζητούσε με υπουργούς... ξεκουράζοντας τα πόδια του, πάνω στα γραφεία τους.

Το ρόλο του Πιουριφόι έχουν σήμερα τρεις μαθητευόμενοι μάγοι, που για χάρη συντομίας τους αποκαλούμε «τρόικα», οι οποίοι έρχονται άνα τρίμηνο στη χώρα, προσδιορίζουν την οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια και αποχωρούν.

Οι κρίσιμες διαπραγματεύσεις ωστόσο δεν δημιουργούν μοναχά πίεση στον ίδιο τον πρόεδρο της παράταξης, που «παλεύει», όπως λένε οι συνεργάτες του, να βρει την «λιγότερο κακή λύση», αλλά έχει προξενήσει ακόμη τον έντονο προβληματισμό της Κ.Ο. το κόμματος και των συνδικαλιστών της Νέας Δημοκρατίας.

Χθες μάλιστα το απόγευμα πραγματοποιήθηκε στα κεντρικά γραφεία στη Συγγρού ευρεία σύσκεψη συνδικαλιστικών στελεχών, υπό τον γραμματέα του κόμματος, Ανδρέα Λυκουρέντζο, με την συμμετοχή του γραμματέα συνδικαλιστικού Γιάννη Μανώλη, του γραμματέα της ΓΣΕΕ Νίκου Κιουτσούκη και του αντιπροέδρου της ΑΔΕΔΥ κ. Ηλία Ηλιόπουλου. Οι αντιδράσεις για το ενδεχόμενο στήριξης του Αντώνη Σαμαρά στα θέματα τη μείωσης του κατώτατου μισθού και της μετενέργειας ήταν έντονες, με κάποιους να προειδοποιούν ακόμη και με αποχώρηση από το κόμμα ή στην καλύτερη περίπτωση με δημόσια διαφοροποίησή τους από τη στάση της ΝΔ.

Ο Γιώργος Καρατζαφέρης είχε, εδώ και πολύ καιρό, μία βασική στόχευση: να φέρει τον ΛΑΟΣ από τη λαϊκιστική Δεξιά -κατ’ άλλους, κεκαλυμμένη Ακροδεξιά- στην κεντρική πολιτική σκηνή.

Το κατόρθωσε. Υπό μία έννοια, ο ΛΑΟΣ είναι, πλέον, κόμμα... εξουσίας. Ο κ. Καρατζαφέρης προέβλεψε, εγκαίρως, πως η μάλλον οριστική και αμετάκλητη διάσπαση της συνοχής του δικομματισμού θα αναγκάσει το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. στην αναζήτηση εταίρων για τον σχηματισμό κυβερνήσεων συνεργασίας.Στην (αναγκαστική) περίπτωση της συγκρότησης της κυβέρνησης Παπαδήμου, ο ΛΑΟΣ προσέφερε την ψευδαίσθηση της ευρείας συναίνεσης που αποζητούσαν οι δανειστές.

Καθοριστικές αναμένεται να είναι οι αποφάσεις των επόμενων ωρών, με τον Αντώνη Σαμαρά να προσέρχεται το απόγευμα στο Μαξίμου, έχοντας εξασφαλίσει μόνο τη διάσωση του 13ου και του 14ου μισθού.

«Για πρώτη φορά γίνεται διαπραγμάτευση. Μας ζητούν περισσότερη ύφεση, που η χώρα δεν αντέχει. Παλεύω, και παλεύω με κάθε τρόπο για να το αποτρέψω», δήλωσε χθές από τα κεντρικά γραφεία του κόμματος, στη Συγγρού, ο αρχηγός της ΝΔ, μετά το πέρας του πρώτου μέρους της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών, αφήνοντας αιχμές για όλο το προηγούμενο διάστημα αλλά και επιχειρώντας να δημιουργήσει την ελπίδα πως θα αποφευχθούν ορισμένες από τις ακραίες εντολές των πιστωτών.

Του Σταύρου Λυγερού

Αποδεικνύεται καθημερινά ότι το ευρωιερατείο δεν αντιμετωπίζει την Ελλάδα ως συνομιλητή, αλλά ως μία χώρα που οφείλει να αποδεχθεί άνευ όρων τις εντολές της τρόικας. Το έργο το έχουμε ξαναδεί σε διάφορες παραλλαγές, όταν ερχόταν ο καιρός να εκταμιευθούν οι δόσεις. Κάθε φορά οι δανειστές έσπαγαν το ρεκόρ τους σε προσβολές και ωμούς εκβιασμούς που παραβιάζουν κάθε θεσμική και δημοκρατική τάξη. Το μείζον ζήτημα, βεβαίως, δεν είναι η κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού. Είναι εάν το νέο πακέτο μπορεί ή όχι να ανατάξει την ελληνική οικονομία. Η θεραπεία - σοκ έχει βυθίσει την Ελλάδα σε ένα καταστροφικό αδιέξοδο. Τα γεγονότα διέψευσαν την αρχική διαβεβαίωση ότι το πρώτο Μνημόνιο θα εξασφάλιζε τον αναγκαίο χρόνο και θα επιτύγχανε τη δημοσιονομική εξυγίανση και την ανάταξη της οικονομίας. Οι αριθμοί δεν αφήνουν περιθώρια για αμφισβήτηση.

Η ελληνική πελατειακή παρασιτοκρατία που στηρίζεται στις φοροεπιδρομές, φαίνεται πως είναι ασθένεια μεταδοτική. Αλλιώς δεν εξηγείται η τελευταία έκθεση με τις προτάσεις του ΔΝΤ για την φορολογία. Βλέπε: Τι προτείνει το ΔΝΤ για τη φορολογία...

Εκτός αν πιστεύει κανείς πως η κατάργηση του φόρου πολυτελείας στα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού συνιστά το βασικό πρόβλημα της μη ελκυστικότητας της χώρας μας από πλευράς επενδύσεων. Ή η αύξηση του συντελεστή φορολογίας των ομόρρυθμων εταιρειών από 20 σε 25% θα αυξήσει τα έσοδα.

Εχουμε τονίσει επανειλημμένα ότι ο περιορισμός του δημοσίου τομέα αποτελεί προϋπόθεση όχι μόνο για τη δημοσιονομική εξυγίανση, αλλά και για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει ούτε με την ενοχοποίηση των δημοσίων υπαλλήλων, ούτε βεβαίως με «συνοπτικές» διαδικασίες που απειλούν να γυρίσουν τη δημόσια διοίκηση εκατό χρόνια πίσω.