Αυξάνονται και πληθύνονται τα δημοσιεύματα κι οι δηλώσεις που εκθειάζουν τα «ευεργετήματα» των κυβερνήσεων συνεργασίας ή όπως αλλιώς τίθεται μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Τα κραταιά ΜΜΕ και μέρος του πολιτικού κόσμου αναδεικνύουν ως υπεύθυνη στάση απέναντι στις αδιέξοδες εξελίξεις τη συστράτευση του πολιτικού προσωπικού για τη σωτηρία της χώρας. Θεωρητικά ακούγεται μια επιθυμητή εξέλιξη. Ποιος δεν θα ήθελε να υπάρχει η δυνατότητα μια συνεννόησης στα ελάχιστα αυτονόητα για αυτό τον τόπο. Αν είχε υπάρξει μια τόσο εξορθολογισμένη προσέγγιση εδώ και δεκαετίες, μακριά από περιττούς λαϊκισμούς και ανέξοδους βερμπαλισμούς, μπορεί η χώρα να μην βρισκόταν στη σημερινή κατάσταση. Η τωρινή, εσπευσμένη «ωδή» στη συνεργασία είναι τόσο άδολη, σε τι στοχεύει και πάνω σε ποια βάση θα  μπορούσε να οικοδομηθεί μετά τις μνημονιακές κυβερνητικές επιλογές.

Η τελευταία δημοσκόπηση της MRB ήρθε να επιβεβαιώσει το σκεπτικό που περιγράφαμε πριν δυο μέρες περί ρεαλιστικής και δημιουργικά μαχητικής πολιτικής στάσης στην οποία προσβλέπει η κοινωνία «Ρεαλισμός και δημιουργική μαχητικότητα». Με βάση τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της έρευνας οι πολίτες αποζητούν από τη ΝΔ, ρεαλιστικές λύσεις (κυρίως στο οικονομικό πεδίο) και δυναμικό αντιπολιτευτικό λόγο. Ταυτόχρονα αποτυπώνεται η έκδηλη αγωνία για την έλλειψη αναπτυξιακής πολιτικής που θα μπορούσε να συνεισφέρει τον περιορισμό του χρέους καθώς και η συνειδητοποίηση του μνημονικού αδιέξοδου και της ανάγκης επαναδιαπραγμάτευσης των όρων του.