Του Σεραφείμ Κοτρώτσου

Ο Καρλ Μαρξ συνήθιζε να λέει πως «ελέγχεις καλύτερα έναν σκλάβο άμα τον πείσεις ότι είναι υπάλληλος». Η ρήση ταιριάζει γάντι σε αρκετούς εξ όσων συμμετέχουν στην κυβέρνηση Παπαδήμου.

Νομίζουν ότι συμμετέχουν στη διατήρηση της χώρας εντός του «ευρωπαϊκού κεκτημένου», ενώ, επί της ουσίας, εκτελούν τις εντολές των δανειστών, με αβέβαιο μάλιστα το μέλλον του πρώτου.

Οι μόνοι που έχουν κάθε λόγο, για παράδειγμα, να επιδιώκουν την παράταση του βίου της κυβέρνησης Παπαδήμου είναι ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος μένει εκτός του επικαιροποιημένου κάδρου της κρίσης, οι «συναινετικοί» της Ν.Δ., ο «θεσμικός» πλέον Γιώργος Καρατζαφέρης (αυτή τη σημασία είχε προφανώς και η επιστολή με σχετικό θέμα που έστειλε στον πρωθυπουργό) και ο ίδιος ο Λουκάς Παπαδήμος...

Εάν μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα οι υποστηρικτές της άποψης περί παράτασης του κυβερνητικού βίου είχαν να επικαλεστούν την αποδοχή του 80% των πρώτων δημοσκοπήσεων, μετά τις τάσεις της MRB, η «αποδοχή» κατέρρευσε και πολλοί θυμήθηκαν (!) ότι αποτελεί συνταγματική εκτροπή να παρατείνεται τεχνητά και στο παρασκήνιο ο βίος μιας κυβέρνησης που δεν διαθέτει εκλογική νομιμοποίηση.

Ετσι -για να επιστρέψουμε στην εισαγωγική ρήση του Μαρξ- αρκετοί εξ όσων συμμετέχουν στην τριμερή κυβέρνηση κατανοούν πλέον πως ίσως είναι τελικά πιο πολιτικά ασφαλές να είναι «σκλάβοι» παρά «υπάλληλοι».

Και γι’ αυτό, εις πείσμα των επιδιώξεων συγκεκριμένων μιντιακών «παικτών», ολοένα περισσότεροι κατανοούν ότι είναι επικινδυνότερη η μακροημέρευση της κυβέρνησης Παπαδήμου. Ισως επειδή, μεταξύ άλλων, η λαϊκή οργή θα υπονομεύσει τα επόμενα σχήματα συνεργασιών που ήδη προωθούνται.

ΠΗΓΗ: REAL
http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=blogitem&eid=2340&id=112189