Οι ομιλίες Παπανδρέου και Σαμαρά, στη συζήτηση στη Βουλή για τον προϋπολογισμό, απέδειξαν εμφανέστερα, τη διαφορά πολιτικής αντίληψης και ιδεολογικής προσέγγισης των δυο αρχηγών.

Ο πρωθυπουργός έχοντας κάνει στροφή 180 μοιρών όσον αφορά τις περισσότερες από τις προεκλογικές του δεσμεύσεις, αναζήτησε ως στήριγμα τα πεπραγμένα της προηγούμενης κυβέρνησης, ώστε να περιγράψει μια κατάσταση στα όρια της χρεοκοπίας που απαιτεί άμεσα διαρθρωτικά μέτρα και ριζικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας του κράτους. Κατέφυγε λοιπόν κι αυτός, παρά τις προεκλογικές διαβεβαιώσεις για το αντίθετο, στην γνωστή τακτική της «καμένης γης» που κάποιοι νομίζουν ότι δικαιολογεί τη διαχρονική ανακολουθία λόγων και έργων. Λησμονούν όμως στο ΠΑΣΟΚ, ότι τα λάθη της κυβέρνησης της ΝΔ έγκειται περισσότερο στην επιλογή της ήπιας προσαρμογής της οικονομίας, για την αποφυγή έντονων κοινωνικών συγκρούσεων από αντιδράσεις των φιλοπασοκικών συνδικάτων, και της αδυναμίας της να αντιληφθεί έγκαιρα την επερχόμενη οικονομική κρίση και αν αντιδράσει πιο άμεσα με διαρθρωτικές αλλαγές ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους. Αν τα τελευταία 5,5 χρόνια ακολουθούσαμε την λαϊκίστικη, κρατικιστική συνταγή του ΠΑΣΟΚ, τα αποτελέσματα θα ήταν ακόμα χειρότερα και το μέλλον πολύ πιο αβέβαιο, αφού ούτε οι ελάχιστες απαιτούμενες αλλαγές δεν θα είχαν προωθηθεί (πώληση Ολυμπιακής, πακέτο ΟΤΕ στους Γερμανούς, είσοδος COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, προώθηση αγωγών φυσικού αερίου, σχέδιο αναδιοργάνωσης ΟΣΕ).

Έρχεται λοιπόν σήμερα, ως τιμητής των πάντων, να μας προτείνει ένα νεφελώδες, αδιέξοδο πλαίσιο πολιτικών, με αμφίβολο αποτέλεσμα. Ορίζει το χρονικό όριο δημοσιονομικής προσαρμογής στα 4 έτη, κερδίζοντας μάλιστα τον πρώτο χρόνο αφού τα μεγέθη έχουν διογκωθεί τεχνικά, ώστε με ελάχιστο κόπο να εμφανιστεί μια σημαντική βελτίωση των δεδομένων. Ακροβατεί επικίνδυνα ανάμεσα στη λογική της λογιστικής τακτοποίηση του κ. Παπακωνσταντίνου που οδηγεί στην ύφεση και την ξεπερασμένη κρατικοδίαιτη αντίληψη για την ανάπτυξη της κ. Κατσέλη. Ενώ ακούσαμε ατέλειωτες φορές το 12,7% του ελλείμματος, ελάχιστη αναφορά έγινε στο ρυθμό ανάπτυξης του εθνικού μας προϊόντος, λες και πρόκειται για δευτερευούσης σημασίας ζήτημα.

Ο Αντώνης Σαμαράς από την άλλη, απέδειξε για μια ακόμα φορά τη συνέπεια του στην ουσία του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού. Έκανε συγκεκριμένες, κοστολογημένες προτάσεις για την οικονομία τοποθετώντας την ανάπτυξη και τη δημοσιονομική προσαρμογή στο ίδιο επίπεδο ιεράρχησης. Πρότεινε περικοπές δαπανών από τομείς που οι συνδικαλιστικές και ιδεολογικές αγκυλώσεις του ΠΑΣΟΚ, δεν του επιτρέπουν επώδυνες επεμβάσεις (ΔΕΚΟ, Τοπική Αυτοδιοίκηση, Νοσοκομεία), αλλά και στοχευμένες πολιτικές ανάπτυξης ιδιαίτερα σε σημαντικούς για την οικονομία μας τομείς που η κρίση έχει πλήξει καίρια, όπως οι κατασκευές (οικιστική ανάπτυξη, θερμοδυναμική βελτίωση κατοικιών, μείωση επιτοκίων για στεγαστικά δάνεια 1ης κατοικίας), περαιτέρω εγγυοδοσία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αξιοποίηση ΕΣΠΑ κλπ.

Μέσα στο κλίμα χρεωοκοπολαγνίας που δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ για να δικαιολογήσει τις ανακολουθίες του, ο Πρόεδρος της ΝΔ δεν αμέλησε να αναφερθεί με ιδιαίτερη έμφαση και στα Εθνικά μας θέματα. Υπενθύμισε στον κ. Παπανδρέου ότι εκτός από τις «κόκκινες» γραμμές, υπάρχουν και οι «γαλάζιες» γραμμές της εθνικής μας υπερηφάνειας. Η Ελλάδα τοποθετεί συνεχώς όλο και πιο περιοριστικές «κόκκινες» γραμμές που μειώνουν τις δυνατότητες διαπραγμάτευσης, όταν οι συνομιλητές μας θέτουν συνεχώς ανύπαρκτα θέματα ή και μεγεθύνουν τα υπαρκτά δημιουργώντας ένα διεκδικητικό, δίχτυ ασφαλείας για τις βλέψεις τους.

Ο Πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κατόρθωσε να συνεχίσει αυτό που άρχισε στις εσωκομματικές εκλογές. Να ανοίγει την πολιτική και ιδεολογική ατζέντα, να ιεραρχεί τα ζητήματα με βάση τον ουσιαστικό βαθμό σημαντικότητας για την Ελληνική κοινωνία και να προτείνει σύγχρονες, ρεαλιστικές Ευρωπαϊκές λύσεις που συνδυάζουν την πίστη στα Εθνικά μας ιδανικά, που αναπτερώνουν το ηθικό του κάθε Έλληνα, με μια φιλελεύθερη οικονομική προσέγγιση που δημιουργεί υπεραξία και πλούτο ικανό να βελτιώσει τις ζωές των πολιτών.

Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος - Ψυχολόγος