«Αν δεν αγαπάς όλα σου φαίνονται ίδια» είπε ο Αντώνης Σαμαράς στην αρχική ομιλία του στο 8ο Συνέδριο της ΝΔ. Μια φράση που μέσα στο ρεαλισμό της δείχνει τη διαφορά του παρελθόντος με το μέλλον. Βιώσαμε μια εποχή που στηρίχτηκε στα επτά θανάσιμα αμαρτήματα που ανέφερε ο Πρόεδρος με προεξέχοντα τον κρατισμό που στραγγαλίζει τη δημιουργική διάθεση του Έλληνα, το λαϊκισμό που οδηγεί στην ηθική και πολιτισμική κατάπτωση, υποδαυλίζοντας συνεχώς τα πιο ποταπά ανθρώπινα ένστικτα και στηρίζοντας ένα στρεβλό κοινωνικό πρότυπο, τη φοβία προβολής των φιλελεύθερων ιδεών και των πατριωτικών συναισθημάτων κρυμμένοι πίσω από μεταπολεμικά σύνδρομα υπαρκτής καταπίεσης συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων και ταύτισης ασύνδετων μεταξύ τους αναφορών και μνημών καπήλευσης του υπερήφανου εθνικού φρονήματος.

Αυτό που νομοτελειακά έρχεται μετά τη φθορά είναι η αναγέννηση κι αυτή δεν μπορεί παρά να στηριχτεί στην εμπιστοσύνη και την αγάπη σε ένα κράτος που στηρίζει τον πολίτη στην αξιοκρατική ανάδειξη των δυνατοτήτων του οριοθετώντας τους κανόνες οικονομικής δραστηριότητας και του προσφέρει ιδιαίτερα στους πιο αδύναμους (οικονομικά και κοινωνικά) ασφάλεια και ποιοτικές κοινωνικές υπηρεσίες. Στην αγάπη για τις διαχρονικές αξίες μας που οφείλουν να διαμορφώνουν ένα πρότυπο πολιτικής και κοινωνικής συμπεριφοράς με πυρήνα το μέτρο, το ήθος, την αξιοσύνη. Στην απενοχοποιημένη πίστη και την αγάπη για την ιδεολογία και την πατρίδα μας. Ένα οικονομικό μοντέλο που διαχέει ισόρροπα τις ευκαιρίες και στηρίζει την υγιή επιχειρηματικότητα και την καινοτομία. Μια εξωτερική πολιτική που χαράσσει μακροπρόθεσμους στόχους, ώστε διεκδικεί κι όχι να επαιτεί από τους εταίρους της και μια προσέγγιση στα εσωτερικά ζητήματα που στηρίζεται στην ευνομία, το σεβασμό της ασφάλειας του πολίτη, την εμπέδωση αυτονόητων κοινωνικών αρχών.

Η μεταπολιτευτική περίοδος εξάντλησε τις δυνατότητες της για προσφορά στον τόπο. Ξεκίνησε με την ορμή του εκδημοκρατισμού του τόπου, την πιστότερη έκφραση ευρύτατων κοινωνικών στρωμάτων και η ένταξη μας στην Ε.Ε. μας άνοιξε αναπτυξιακούς δρόμους και προοπτικές αναδόμησης του κοινωνικού και οικονομικού μας μοντέλου. Στην πράξη αποδείχτηκε ότι όλες οι κυβερνήσεις και ιδιαίτερα αυτές του ΠΑΣΟΚ, που διαχειρίστηκαν την εξουσία μεγαλύτερο διάστημα, εγκλωβίστηκαν στα θανάσιμα αμαρτήματα που αναφέραμε πιο πάνω δημιουργώντας ανυπέρβλητα θεσμικά, κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα. Οι πολίτες αναζητούν εναγωνίως μέσα σε κλίμα γενικευμένης καχυποψίας, απογοήτευσης και απαξίωσης του πολιτικού σκηνικού, ακόμα και των θεσμών, το αξιόπιστο εναλλακτικό σχέδιο που θα αποτελέσει τη σπορά της Ελπίδας, της αισιοδοξίας της πίστης σε ένα αύριο μακριά από τις γνωστές παθογένειες.

Η ΝΔ κι ο Αντώνης Σαμαράς έρχονται να αναλάβουν τον ιστορικό ρόλο της κατάθεσης μιας ολοκληρωμένης εναλλακτικής πρότασης μέσα στο πνεύμα της πίστης, της αγάπης σε ιδέες και αξίες που υποβαθμίσαμε θολωμένοι από τον αμοραλισμό και την άσκοπη καταναλωτική ευδαιμονία. Μια πρόταση για τη Νέα Μεταπολίτευση που οραματίζεται ένα Εκπαιδευτικό σύστημα που δεν αποτελεί έρμαιο κάθε είδους παράνομων διαθέσεων, που «παράγει» ενεργούς πολίτες και θα στηρίζει αξιοκρατικά την έρευνα και την καινοτομία, ένα σύστημα Υγείας που επιτέλους θα προτάσσει την ορθή, ικανή διαχείριση, μια καθημερινότητα στην οποία ο πολίτης αισθάνεται προστατευμένος, μια κρατική Διοίκηση που με την ευρεία χρήση της τεχνολογίας περιορίζει τη γραφειοκρατία.

Για να πεισθούν οι πολίτες ότι η επόμενη φάση της Δημοκρατίας μας που έρχεται αξίζει τη συμπαράσταση και την ενεργή συμμετοχή όλων μας πρέπει να υπάρξει άμεσα μια θεμελιώδης αναδόμηση των δημοκρατικών θεσμών, θέτοντας ουσιαστικούς κανόνες ισονομίας, διευρύνοντας τα όρια της συμμετοχικής δημοκρατίας με τον πολίτη ουσιαστικό συνδιαμορφωτή της πολιτικής «ατζέντας». Για να αποκτήσουν αυτές οι θεσμικές αλλαγές νόημα για τον πολίτη θα πρέπει να σπάσουν και τα στεγανά της πολιτικής εκπροσώπησης μέσα από την ανακύκλωση του οικογενειακού δικαιώματος και την αποκλειστική προώθηση μέσω του «κομματικού» σωλήνα. Όπως τόνισε κι ο Πρόεδρος της ΝΔ «φέρνουμε ένα μοντέλο ανοιχτό στην κοινωνία. Με πρωταγωνιστές τους αυτοδημιούργητους Έλληνες, σε κάθε τομέα της ζωής. Χωρίς «μηχανισμούς», οικογενειοκρατία, παρέες, κολλητούς και τζάκια.»

Σε μια ομιλία λοιπόν ορόσημο για το μέλλον της παράταξης και του τόπου ο Αντώνης Σαμαράς έδωσε το πολυεπίπεδο στίγμα του για την οικονομική, κοινωνική, πατριωτική, ιδεολογική ανατροπή που έχει ανάγκη η χώρα για να αφήσει οριστικά πίσω της ένα σύστημα που οδήγησε σε πρωτοφανή οικονομική στενωπό και κοινωνική, αξιακή αποχαύνωση. Με οδηγό αυτές τις ιστορικές κατευθύνσεις οφείλουμε να συνεισφέρουμε όλοι δημιουργικά με τις προτάσεις, τις ιδέες, την προβολή των επιχειρημάτων μας που θα επιφέρουν την Επανάσταση του Αυτονόητου που τόσο έχει καταδυναστευτεί από τη διάσπαρτη σε κοινωνία, αγορά και πολιτική πρακτική, υποκρισία.

Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος - Ψυχολόγος