Αρχικά προκάλεσε εντύπωση, κατόπιν άνοιξε έναν ενδιαφέροντα κύκλο συζήτησης για την πολιτική ουσία τέτοιων προσεγγίσεων, για να καταλήξει στη συνειδητοποίηση ότι η πολιτική είναι αναγκασμένη να προσαρμοστεί στα νέα τεχνολογικά δεδομένα και τις εξελίξεις στον τρόπο διαχείρισης και διάχυσης της πληροφορίας. Τα βίντεο της ΝΔ που θύμιζαν προεκλογικές δηλώσεις και υποσχέσεις του κ. Παπανδρέου σε αντιπαράθεση με την κυβερνητικές επιλογές του, ήταν εξόχως εύστοχα, δεικτικά και συμπύκνωναν το μήνυμα της αναξιοπιστίας του πρωθυπουργού. Δείχνει έτσι να εισέρχεται η πολιτική αντιπαράθεση στην ψηφιακή εποχή του μέλλοντος μας.

Είναι παγκόσμιο φαινόμενο τα δυναμικά στρώματα της κοινωνίας να γυρίζουν την πλάτη στην παραδοσιακή ενημέρωση και να στρέφονται στο διαδίκτυο για αναζήτηση πληροφοριών και ποικιλίας προσεγγίσεων σε κάθε ζήτημα. Έχουν λοιπόν «εθιστεί» και σε μια πιο οπτικοακουστική λογική που συνδυάζει το σύντομο μήνυμα με την εικόνα, το σύνθημα με την οπτική ενδυνάμωση του. Ουδείς ισχυρίζεται ότι η "συνθηματική" προσέγγιση στη πολιτική είναι αρκετή για να της δώσει το νόημα που της αρμόζει, ούτε ότι αρκεί για να επιτύχει κανείς το αποτέλεσμα που επιθυμεί.

Η εικόνα και η επιτυχημένη «ατάκα» είναι το χρήσιμο ερέθισμα για την προσέλκυση της προσοχής σε ένα θέμα, είναι το πρώτο βασικό όπλο ενεργοποίησης του ενδιαφέροντος του πολίτη και λειτουργεί ενισχυτικά στη εμπέδωση ενός επιχειρήματος. Φυσικά όμως δεν μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα ως αυτόνομη λύση αφού η μάχη κερδίζεται πάντα στο χώρο των θέσεων, των προτάσεων και το κατά πόσο αυτές είναι αξιόπιστες και τεκμηριωμένες. Είναι γεγονός ότι η αρνητική διαφήμιση λειτουργεί ενισχυτικά στη διαμόρφωση άποψης σημαντικής μερίδας του κόσμου, όχι όμως τόσο των δυναμικών στρωμάτων που «κινούνται» στο διαδίκτυο.

Η ΝΔ δείχνει να αντιλαμβάνεται το πέρασμα της πολιτικής επικοινωνίας σε μια άλλη φάση. Μια φάση που ενώ το φαίνεσθαι δεν μπορεί να καλύψει το είναι, ωστόσο είναι ικανό να δημιουργήσει πιο γρήγορα από ποτέ το υπόστρωμα για την ανάδειξη τω πιο πολύπλοκων πολιτικών επιχειρημάτων. Ιδιαίτερα όταν τα παραδοσιακά ΜΜΕ είτε για λόγους αριστεροστρόφου συναισθηματισμού είτε κυρίως λόγω των διαχρονικά καλών σχέσεων με τη αντίπαλη παράταξη (ελέω δημοσίων έργων και προμηθειών τόσο στη δεκαετία του ’80, όσο και στη περίοδο προετοιμασίας των Ολυμπιακών αγώνων), δεν δείχνουν τη διάθεση να κρατήσουν τις απαραίτητες ισορροπίες προβολής, η καταφυγή στις παράπλευρες μεθόδους προώθησης του πολιτικού μηνύματος που σου δίνει η σύγχρονη τεχνολογία είναι επιβεβλημένη.

Τα πρώτα σημάδια είναι εξαιρετικά θετικά και δείχνουν ότι υπάρχει η διάθεση για περαιτέρω ανάδειξη και εκμετάλλευση εναλλακτικών μεθόδων επικοινωνίας. Η εντατικότερη και ορθολογικότερη πλέον διαχείριση συνολικά των οπτικοακουστικών μέσων και του διαδικτύου (μπλογκς, κοινωνικά δίκτυα κλπ) μπορεί να αποτελέσει το οπλοστάσιο για απρόσμενης αποδοτικότητας κοινωνικές συνέργιες που θα αναδείξουν «υπόγειες» και βουβές διεργασίες σε προμετωπίδα μαχητικής διεκδίκησης και ανατροπών.

Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος - Ψυχολόγος