Είναι θλιβερό, σε μια περίοδο που οι καταιγιστικές εξελίξεις (νέες υποδομές, επέκταση εργασιών της COSCO κλπ) ανοίγουν νέα αναπτυξιακά μονοπάτια για την πόλη, η συζήτηση για το πρώτο λιμάνι της χώρας να περιορίζεται στα εσωκομματικά ζητήματα, τις λεπτές ισορροπίες και τα «μαχαιρώματα» των τοπικών κυβερνητικών παραγόντων ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών. Ο Πειραιάς βρίσκεται αντιμέτωπος με τη πιο κρίσιμη ευκαιρία της ιστορίας του, στην οποία η νέα περιφερειακή διοικητική δομή μπορεί να συνεισφέρει τα μέγιστα, εφόσον παραχωρηθούν με ξεκάθαρο τρόπο οι ανάλογες αρμοδιότητες και φυσικά εξασφαλιστούν οι απαιτούμενοι πόροι.

Η επέκταση, για παράδειγμα, του μετρό, τα επόμενα χρόνια ενισχύει την εμπορική δυναμική της ευρύτερης περιοχής και ανοίγει νέους δρόμους επιχειρηματικής δραστηριότητας. Από τη στιγμή μάλιστα που το λιμάνι μετατρέπεται σε κύριο διαμετακομιστικό κόμβο της μεγαλύτερης παγκοσμίως εξαγωγικής δύναμης, της Κίνας, πέρα από την αναβάθμιση και διεύρυνση των σχετικών με τις μεταφορές υπηρεσιών (logistics), «αναβαπτίζονται» μέσα από μια εντελώς καινούρια, σύγχρονη οπτική οι ναυτιλιακές υπηρεσίες, αλλά προφανώς και ο χώρος του τουρισμού.

Η ανάδειξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της πόλης, της ιστορίας και του πολιτισμού της σε συνδυασμό με τις πολυποίκιλες εμπορικές δραστηριότητες, επιτρέπουν την ταχύτατη ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών τουρισμού (συνεδριακού, επιστημονικού κλπ). Αυτό δεν σημαίνει ότι τοποθετείται σε δεύτερη μοίρα η «κλασική» τουριστική αγορά, που με την ανάπτυξη εμπορικών κέντρων, τον εκσυγχρονισμό τω συγκοινωνιών και τη διαρκή συνεργασία κράτους – επαγγελματιών, θα καταστήσει ελκυστική την περαιτέρω παραμονή των τουριστών στην πόλη.

Η θετική εξέλιξη αυτών των προοπτικών εξαρτάται σημαντικά από τον τρόπο λειτουργίας της νέας περιφερειακής αυτοδιοίκησης και του επίπεδου συνεργασίας της με την κυβερνητική εξουσία. Ο τρόπος όπως με τον οποίο προωθείται ο "Καλλικράτης", το νεφελώδες των εξελίξεων που προμηνύει και οι δυσκολίες που έτσι κι αλλιώς προκύπτον σε κάθε καινούρια προσπάθεια, δεν δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για πλήρη εκμετάλλευση της μοναδικής ευκαιρίας που προκύπτει. Ας ελπίσουμε ότι το αποτέλεσμα δε θα είναι για μια ακόμα φορά, να εφευρίσκονται άλλοθι και να ανταλλάσσονται επιχειρήματα για το ύψος των ευθύνων κάθε φορέα για την αποτυχία.

Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος - Ψυχολόγος