Στην χθεσινή ανάρτηση μας αναφέρθηκε, σχεδόν προφητικά, η ανάγκη να αποδείξουμε με την ψήφο μας ότι δεν αφήνουμε κανέναν να θίξει την προσωπική και εθνική μας αξιοπρέπεια και το φιλότιμο μας. Λίγες ώρες μετά ο πρωθυπουργός απέδειξε τις δηλώσεις του, ότι αυτή μου η προτροπή ήταν πιο επίκαιρη και πιο ρεαλιστική από ποτέ. Ο κ.Παπανδρέου σε με μια πρωτοφανή απρέπεια χαρακτήρισε αντιπατριώτες όσους δεν στηρίξουν στις αυριανές εκλογές τις κυβερνητικές επιλογές.

Η κατρακύλα του πρωθυπουργού είναι ανεπανάληπτη. Από την πλήρως αυτοδοικητική χροιά των εκλογών, πέρασε στο εκβιαστικό δίλημμα της προκήρυξης εθνικών εκλογών, στον ακραίο χαρακτηρισμό, όσων δεν ασπάζονται τις απόψεις του, σε αντιπατριώτες. Είναι απολύτως θεμιτό, στα πλαίσια της πολιτικής αντιπαράθεσης, να προσπαθείς να υποστηρίξεις τις πολιτικές σου αποφάσεις, Είναι όμως κορυφαίο ατόπημα, που συναντάται μόνο σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, να θεωρείς ότι μόνο εσύ κατέχεις την απόλυτη αλήθεια, κι όσοι ορθώνουν το ανάστημα τους, αρθρώνοντας έναν εναλλακτικό λόγο να περιγράφονται ουσιαστικά ως εχθροί της πατρίδας.

Το θέμα εδώ δεν είναι καν η πολιτική Παπανδρέου, η προσφυγή στο ΔΝΤ που ο κι ο ίδιος δαιμονοποίησε, και η υπογραφή του συγκεκριμένου μνημονίου που μόνο δεινά προσδίδει στον τόπο. Είναι η αίσθηση δημοκρατικότητας που έχει ο κάθε ηγέτης, αλλά και η ανασφάλεια που τον διέπει, τόσο προσωπική όσο και ιδεών, που τον μετατρέπει σε υπερφίαλο «ηγεμόνα» που θεωρεί ότι η επιβίωση του ιδίου είναι πάνω από τους βασικούς πολιτικούς κανόνες. Θα όφειλε τουλάχιστον πριν περιορίσει την έννοια του πατριωτισμού σε μικροκομματικά πλαίσια, να αναζητήσει τον ορισμό του στις αρετές και τα ιδανικά του Ελληνισμού που από μόνα τους καθορίζουν την συμπεριφορά αυτού που έχει άδολα ταχθεί στην υπηρέτηση τους.

Ειλικρινά θα ήθελα να δω σύσσωμο το πολιτικό σκηνικό, και κυρίως από όσους στήριξαν πολιτικά των κ. Παπανδρέου στο θέμα του μνημονίου, να καταδικάζουν ευθέως και κατηγορηματικά τις δηλώσεις του. Αν και η αυριανή εκλογική διαδικασία θα είναι η αποστομωτική απάντηση του Ελληνικού λαού σε όσους τον θεωρούν μια ανερμάτιστη μάζα ανθρώπων χωρίς αξίες και υπερηφάνεια, που οφείλει να υποτάσσεται στην κάθε κατεστημένη λογική.

Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος - Ψυχολόγος