Ο διαχωρισμός της ψήφου σε πολιτική ή αυτοδιοικητική είναι απολύτως υποκριτική. Κάθε επιλογή είναι πρωτίστως πολιτική με τα προσωπικά χαρακτηριστικά του κάθε υποψηφίου (από πρωθυπουργό έως δημοτικό σύμβουλο) να παίζουν πάντοτε το ρόλο τους στην τελική απόφαση για το βαθμό ικανότητας κι ανταπόκρισης στα συγκεκριμένα καθήκοντα. Κρίνουμε δηλαδή με βάση τις προτεραιότητες που έχει ο κάθε υποψήφιος όπως αυτές σχηματοποιούνται με βάση και τις ιδεολογικές του καταβολές, λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψη τις γνώσεις, την εμπειρία, το χαρακτήρα και τη νοοτροπία του.

Αυτό που φαντάζει παράταιρο για την προσωπικότητα των υποψηφίων είναι ο υποκριτικός διαχωρισμός τους σε αυτοδιοικητικούς ή μη. Όλοι όσοι επαίρονται για συνεπή παρουσία τους σε τοπικό επίπεδο, παραβλέπουν ότι ξεκίνησαν, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, από συγκεκριμένα κομματικά λίκνα, διαδραματίζοντας ρόλους σε φοιτητικό, συνδικαλιστικό ή στενά κομματικά πεδίο. Όσο κι αν δεν το παραδέχονται, συνήθως καταλήγουν να ασχολούνται με την αυτοδιοίκηση λόγω αδυναμίας προώθησης στην κεντρική πολιτική σκηνή. Αυτό που θα πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι σε οποιοδήποτε επίπεδο διαχείρισης των κοινών, οι γνώσεις και οι ικανότητα διοίκησης μπορούν να αναδειχθούν μέσα από την εύρυθμη λειτουργία μιας ομάδας εξειδικευμένων συνεργατών κι όχι από την λογική του ειδήμονα που ο καθένας διατηρεί για τον εαυτό του.

Αυτή την Κυριακή λοιπόν τιμούμε ανθρώπους που μας αποδεικνύουν ότι δεν παριστάνουν τους επαΐοντες, ούτε προσποιούνται ότι δεν μετέχουν στις πολιτικές διαδικασίες. Δεν στηρίζουμε υποψηφιότητες με θολές και πιθανώς επικίνδυνες προτάσεις για το κέντρο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, όπως αυτές του κ. Καμίνη και του κ. Μπουτάρη, εκπροσώπους του πολιτικού κατεστημένου που διαχειρίζονται με έπαρση και τη συνήθη παλαιοκομματική νοοτροπία τα δημόσια πράγματα όπως ο κ. Σγουρός κι ο κ. Μίχας, δήθεν ανεξάρτητους υποψηφίους που έδωσαν γη και ύδωρ για την κομματική υποστήριξη ή γυρολόγους της πολιτικής που μπρος στην προσωπική τους επιβίωση δεν διστάζουν να κολακεύουν αυτούς που μέχρι πριν από λίγο κατέγγελναν για τις λαϊκίστικες, αδιέξοδες επιλογές τους, όπως ο κ.Τατούλης.

Η κοινωνία οφείλει να ξαναστείλει πιο έντονα, πιο μαζικά το μήνυμα αποδοκιμασίας της κυβερνητικής πολιτικής, έτσι ώστε ακόμα κι αν επιχειρήσουν να κωφεύσουν στο θόρυβο που θα προκαλέσει, μέσα από μια επιτηδευμένη επικοινωνιακή διαχείριση, να είναι προφανές ότι η ανοχή δεν υπάρχει πλέον ως έννοια στο λεξιλόγιο της. Ότι απαιτεί στο σύνολο της ένα άλλο μίγμα πολιτικής, που θα βγάλει από το τέλμα την ημιθανούσα αγορά, θα αναδείξει τις δημιουργικές, ανταγωνιστικές δυνάμεις του τόπου, θα αναδιοργανώσει το κράτος και θα προωθήσει νέους θεσμούς που θα στηρίζουν τη διαφάνεια, την αποτελεσματικότητα, την αξιοσύνη. Αφού, κατά δήλωση του, δεν αισθάνθηκε αρκετά "ζεματισμένος" την προηγούμενη Κυριακή ο κ. Παπανδρέου, ας ανεβάσουμε αυτή τη φορά λίγο περισσότερο την κοινωνική κι εκλογική θερμοκρασία!! Μπορεί έτσι να λάβουν τελικά το μήνυμα!

Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος - Ψυχολόγος