Όταν δημιουργείται ένας νέος κομματικός φορέας, θεωρείται συνηθισμένη πρακτική να ανακοινώνονται σταδιακά και ανάλογα με τις εξελίξεις και τις συγκυρίες, οι προσχωρήσεις στελεχών σε αυτόν (η επονομαζόμενη λογική της «σταγόνας»). Αναμφισβήτητα σε θεωρητικό επίπεδο, πρόκειται για μια θεμιτή επιλογή που προσφέρει πρόσκαιρη πρόσβαση στη δημοσιότητα σε κάθε νεότευκτη προσπάθεια. Ταυτόχρονα όμως είναι και αποκαλυπτική μιας παλαιοκομματικής νοοτροπίας που θωρεί ότι η προσωπική διαδρομή του κάθε πολιτικού αφορά συνολικά την κοινωνία. Ιδιαίτερα σε μια εποχή ραγδαίων κοινωνικοοικονομικών διεργασιών που ανατρέπουν την καθημερινότητα και υποθάλπουν το μέλλον μας, ελάχιστοι ενδιαφέρονται για τις μεμονωμένες επιλογές πολιτικών στελεχών. Τους πολίτες απασχολούν οι προτάσεις που μπορούν να δώσουν ταχύτερο κι ασφαλέστερο διέξοδο από την κρίση, που γιατρεύουν «πληγές» και δίνουν προοπτική στον τόπο.

Το μήνυμα του αποτελέσματος της, προ ενός έτους, εσωκομματικής διαδικασίας, στη ΝΔ, μοιάζει ακόμα να μην είναι ευκρινές για ένα μέρος του παραταξιακού κατεστημένου. Κάποιοι δείχνουν να μην έχουν κατανοήσει την αποστασιοποίηση της βάσης από το στενό πλαίσιο της κατευθυνόμενης κομματικής συμπεριφοράς. Φαίνεται να μη έχουν διδαχθεί τίποτα, από τον τρόπο που η έπαρση τους (ηχούν ακόμα στα αυτιά μου, οι δηλώσεις βουλευτών για το πόσο επηρεάζουν τους ψηφοφόρους τους), συνεθλίβει πάνω στο παλλαϊκό αίτημα για ανανέωση και διάρρηξη των ελεγχόμενων μηχανισμών. Δεν τους ταρακούνησε ούτε καν το γεγονός ότι η σχεδόν καθολική συμπαράσταση κορυφαίων στελεχών προς την κ. Μπακογιάννη στα μεγάλα αστικά κέντρα, της έφερε εξαιρετικά πενιχρά αποτελέσματα..

Παρά το γεγονός ότι το «σφουγγάρι» που επαγγέλθηκε ο Α. Σαμαράς χρησιμοποιήθηκε άμεσα σε όλα τα επίπεδα, με την τοποθέτηση σε θέσεις ευθύνης (Μητσοτάκης, Χατζηδάκης, Δένδιας) και την ανάδειξη σε υποψήφιους των αυτοδιοικητικών εκλογών (Αγοραστός, Καχριμάνης, Δράκος) στελεχών που τέθηκαν απέναντι του στην εσωκομματική «μάχη», η στάση ορισμένων συνεχίζει να προκαλεί αναίτια εσωστρέφεια. Αν η επαμφοτερίζουσα στάση της κ. Μπακογιάννη, που δεν διευκρίνιζε την προοπτική της στην παράταξη, δικαιολογούσε στη σκέψη κάποιων, τις μουδιασμένες αντιδράσεις, όσων αισθάνονταν άρρηκτα δεμένοι μαζί της, η μετά μνημονίου επιλογές της και η επίσημη πλέον ανακοίνωση του νέου κόμματος, δεν αφήνει άλλα περιθώρια ανοχής σε διφορούμενες συμπεριφορές.

Το πολιτικό περιβάλλον είναι πλέον απολύτως ξεκάθαρο, όπως και οι θέσεις που πρεσβεύει ο καθένας. Όσοι θεωρούν ότι είτε για προσωπικά απωθημένα του παρελθόντος, είτε γιατί διαβλέπουν την περιθωριοποίηση τους μέσα από το κύμα ανανέωσης, είτε ταυτίζονται με τις κυβερνητικές μνημονιακές επιλογές, οφείλουν ευθαρσώς να δηλώσουν την ταυτότητα τους, σήμερα!! Ας αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν κι ας διαγράψουν την πορεία, που για πολλούς ήταν εξαρχής προκαθορισμένη.

Η ΝΔ οφείλει μακριά από στρατηγικές απωθημένων μιας παλαιοκομματικής νομενκλατούρας να εκφράσει τις σύγχρονες κοινωνικοοικονομικές ανάγκες. Να αναδείξει άξιους, δημιουργικούς ανθρώπους με κοινωνική παρουσία. Να δώσει ένα εφικτό, μακρόπνοο αναπτυξιακό όραμα. Να οδηγήσει την κρατική διαχείριση στη φάση της ψηφιακής δημοκρατίας. Η συνεπής στάση απέναντι στα κρίσιμα ζητήματα των καιρών, αποτελεί το μεγάλο στοίχημα της παράταξης και μόνο από αυτή θα κριθεί η επιτυχής πορεία της. Όλα τα άλλα σχεδόν αγγίζουν τη σφαίρα της παραπολιτικής.

Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος - Ψυχολόγος