.png "English"){kind=small}
Ποια είναι τα συμπεράσματα από την παρουσία Παπανδρέου στο «Ερζερούμ»; Ποια τα αποτελέσματα των συνομιλιών του και ποιες παρακαταθήκες άφησαν για τις εξελίξεις σε όλα τα κρίσιμα εθνικά θέματα; Καλλιεργείται ένα κλίμα ευφορίας από την αυτονόητη επισήμανση του πρωθυπουργού, όσον αφορά τις παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου και των χωρικών μας υδάτων, παραμένει όμως η βασική απορία, του προς ποια διπλωματική κατεύθυνση κινήθηκαν οι προοπτικές του Κυπριακού, του καθορισμού της υφαλοκρηπίδας και των ΑΟΖ (Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες), της αθρόας λαθρομετανάστευσης, του περιορισμού των εξοπλισμών.
Επί της ουσίας οι δημόσιες δηλώσεις περιλαμβάνουν τα γνωστά ευχολόγια, αποτελώντας γενικόλογες αναφορές περιγραφής «καλών» προθέσεων, χωρίς καμιά συγκεκριμενοποίηση των μετέπειτα στόχων και των διαδικασιών πραγματοποίησης τους.
Για το Κυπριακό επαναλαμβάνεται ατέρμονα η ελπίδα για οριστική συνεννόηση των δυο κοινοτήτων σε κλίμα αμοιβαίας κατανόησης, που αποτελεί μια «κενή» δήλωση, που παραπέμπει το ζήτημα στις καλένδες, προσδοκώντας έτσι η Τουρκική πλευρά ότι στα πλαίσια μιας ευρύτερης διαπραγμάτευσης λόγω των συνομιλιών για την ένταξη της στην Ε.Ε. θα υπάρξουν αμοιβαίες υποχωρήσεις υπό την πίεση και των Ευρωπαίων αξιωματούχων.
Το θέμα της υφαλοκρηπίδας σχεδόν δεν θίχτηκε αν και αποτελεί την μόνη υπαρκτή και αποδεκτή από τις δυο χώρες διαφορά. Όπως και ο καθορισμός των ΑΟΖ μοιάζουν να αποτελούν ζητήματα που παρά τα διεθνώς κατοχυρωμένα Ελληνικά δικαιώματα, αδυνατούμε όχι μόνο να τα θέσουμε στο «τραπέζι» των συνομιλιών με σθένος, αλλά ούτε καν προχωρούμε σε παράπλευρες κινήσεις ενίσχυσης των συμφερόντων μας όπως ο νόμιμος διακανονισμός των ΑΟΖ με άλλες γειτονικές χώρες (Αλβανία, η Ιταλία και κυρίως Ισραήλ και Κύπρος) όπου εικάζεται ότι μπορεί να υπάρχουν σημαντικά αποθέματα φυσικών πόρων (πετρελαίου & φυσικού αερίου).
Μόνο μειδίαμα μπορεί να προκαλέσει η δήλωση Ερντογάν για άγνοια του, όσον αφορά το ύφος του αριθμού των λαθρομεταναστών που εισέρχονται παρανόμως τόσο από τα χερσαία όσο κι από τα θαλάσσια σύνορα μας με την Τουρκία. Υποτιμά τη νοημοσύνη μας αλλά και τη δική του σοβαρότητα μια τέτοια αιτίαση για την έλλειψη συνεργασίας με τις Ελληνικές και Ευρωπαϊκές αρχές για τον έλεγχο των συνόρων και την επανεισδοχή λαθρομεταναστών προς τη «γείτονα» σε σημαντικά υψηλότερους αριθμούς.
Η προφορική συμφωνία του για τη δημιουργία τείχους είναι χρήσιμη επικοινωνιακά αλλά αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς κανένα συρματόπλεγμα δεν μοιάζει ικανό να περιορίσει δραστικά τη θέληση κάποιων να εκμεταλλεύονται την ανθρώπινη εξαθλίωση. Η «ταρίφα» μπορεί να αυξηθεί ελέω αύξησης της επικινδυνότητας και των απαιτούμενων «διακανονισμών», αλλά όσο από τη μια δεν υπάρχει συνεχής και υψηλού επιπέδου φύλαξη, κι από την άλλη αγαστή συνεργασία της Τουρκικής κυβέρνησης για απορρόφηση πολλαπλάσιων λαθρομεταναστών από τους χίλιους ανά έτος που ισχύει σήμερα, μόνιμα αποτελέσματα δεν θα υπάρξουν.
Δυστυχώς η «γεύση» που μένει από αυτή την επίσκεψη είναι μάλλον στυφή. Αν υπήρξαν ουσιαστικές συζητήσεις αυτές δεν έγιναν ούτε κατ’ ελάχιστο υπό το φως της δημοσιότητας και η διάθεση Ερντογάν να δώσει περιθώρια εμφάνισης μιας δήθεν πιο «επιθετικής» στάσης από τον Παπανδρέου γεννά απορίες. Άλλωστε η άμεση αντίδραση Νταβούντογλου διέλυσε τις όποιες πρόσκαιρες θετικές εντυπώσεις, επαναφέροντας μας στη γνωστή, σκληρή πραγματικότητα.
Μήπως τελικά αυτή η πρόσκαιρη ένδειξη «αδυναμίας» ή δήθεν άγνοιας του Ερντογάν εντάσσεται στα πλαίσια ενός συνολικότερου προγραμματισμού διευθέτησης των θεμάτων, που περνά από τους αρχικά ηπιότερους τόνους, τη μερική βελτίωση της ασφάλειας των πολιτών και την προβολή των οικονομικών ωφελειών από έναν «έντιμο» συμβιβασμό;
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος - Ψυχολόγος
0 σχόλια