Οι «σύμβουλοι» της Τρόικας αρχίζουν να αποκτούν όλα τα χαρακτηριστικά της πολιτικής παθογένειας του τόπου. Η αμνημοσύνη όσον αφορά τις αρχικές προβλέψεις τους και τα αποτελέσματα του μνημονίου, σε συνδυασμό με την έπαρση που έδειξαν στη χθεσινή συνέντευξη τους, μας πείθουν ότι έχουν αρχίσει να αφομοιώνουν δομικά στοιχεία του λαϊκίστικου υπόβαθρου μας. Έχοντας μάλιστα ως παράδειγμα μια κυβέρνηση που παραπαίει ανάμεσα στην αρχική αποκήρυξη της προσφυγής στο ΔΝΤ ως καταστροφική, την αδιαπραγμάτευτη αποδοχή ενός αδιέξοδου μνημονίου, την προβολή μιας δήθεν αυτόνομης πορείας και τις περιστασιακές, υποκριτικές κρίσεις συνείδησης απέναντι στην Τροϊκανή επιβολή.

Αναφέρονται ασαφώς σε σταδιακή επιστροφή στις αγορές επειδή γνωρίζουν ότι είναι αδύνατη υπό συνθήκες διόγκωσης του χρέους και ανεπαρκούς ανάπτυξης. Προτρέπουν σε ενίσχυση του τουρισμού και των εξαγωγών γνωρίζοντας ότι οι λόγω της φορολογικής επιδρομής που έφερε το μνημόνιο συρρικνώνονται κρίσιμοι τομείς της οικονομίας. Δεν γνωρίζουν άραγε για την ανυπαρξία αναπτυξιακού νόμου πάνω από ένα χρόνο και για την κατακερματισμένη, επιλεκτική λογική του νέου.

Κατέφυγαν ακόμα και στη διόγκωση των προσδοκιών από την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας που πολλοί χλεύαζαν όταν την πρότεινε ο Α.Σαμαράς (τόσο για την αποτύπωση της αξία της όσο και το περιθώριο αποκόμισης άμεσων εσόδων). Προσθέτοντας σε αυτή και τις ιδιωτικοποιήσεις εκτόξευσαν τα αναμενόμενα έσοδα σε 50 δις την επόμενη πενταετία!

Έθεσαν δε στόχο την άντληση 15 δις την προσεχή διετία, όταν αρχικά προέβλεπαν μόνο 2, και η κυβέρνηση δεν κατόρθωσε μέχρι σήμερα ούτε καν την καταγραφή της δημόσιας περιουσίας να ολοκληρώσει αλλά ούτε και να προωθήσει κάποια αποκρατικοποίηση. Πόσο τραγελαφικό θα είναι να επιχειρήσει να μας πείσει το ΠΑΣΟΚ, που μιλούσε για ξεπούλημα των κρατικών ασημικών, ότι αποτελεί κι αυτή η επιλογή μέρος της πολιτικής του.

Το εξοργιστικότερο όμως όλων είναι η άνεση με την οποία αισθάνονται ότι μπορούν να δίνουν «αυτοκρατορικές» εντολές προς τους «υπηκόους» τους. Κι αυτό δεν είναι απλά η υπερφίαλη προσέγγιση μερικών αξιωματούχων. Είναι η απροκάλυπτη έκφραση της υποταγής που συνεπάγονταν η άκριτη αποδοχή των όρων δανεισμού και η ωμή αναγνώριση της παραχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Όσο κι αν νέα στρατηγική του ΠΑΣΟΚ επιθυμεί να πείσει την κοινωνία ότι ως δια μαγείας απαγκιστρώθηκε από τις πρακτικές του παρελθόντος που δημιούργησαν το υπόβαθρο για τα σημερινά αδιέξοδα κι ότι αποτελεί στρατηγική επιλογή του η προώθηση όσων επί δεκαετίες αντιμάχονταν, η χθεσινή εμφάνιση των εκπροσώπων της Τρόικας, τοποθέτησε και πάλι τα πράγματα στη σωστή τους βάση. Η κυβέρνηση χάραξε μια πορεία που την μετατρέπει για πολλά χρόνια σε σχεδόν βουβό υπηρέτη ξένων συμφερόντων. Κι αυτό δεν αποκρύπτεται με φραστικές ασκήσεις θάρρους! Το φοβικό «άει χάσου μυρμηγκάκι» που έλεγε κάποτε ο Λαζόπουλος δεν αρκεί σε αυτή την περίπτωση!

Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος - Ψυχολόγος