Το τελευταίο τραγικό συμβάν, με την απώλεια δυο νέων συνανθρώπων μας, που προσπαθώντας με συνέπεια να ασκήσουν τα καθήκοντα τους για την προστασία της ασφάλειας μας, μετατράπηκαν σε θύματα, θα πρέπει επιτέλους να αποτελέσει τη θρυαλλίδα για ουσιαστικές διοικητικές αλλά και πολιτικές παρεμβάσεις. Έχει ξεπεραστεί προ πολλού το όριο της συναισθηματικής ανοχής στην ανομία με θεωρίες που διανύουν μια επικίνδυνη διαδρομή από τον αυτοχαρακτηρισμό κάποιων σε «Ρομπέν των πόλεων» έως την αναγόρευση κάθε μορφής κοινωνικής αντίδρασης σε αγωνιστική έκφραση. Ταυτόχρονα τόσο η διοικητική οργάνωση όσο και το εκπαιδευτικό υπόβαθρο των ένστολων κινείται διαχρονικά από την κομματοκρατία έως την κρατική αδιαφορία.
Η υπέρβαση των παθογενειών της μεταπολίτευσης οφείλει να περιλαμβάνει και τον κοινωνικό επαναπροσδιορισμό του ρόλου της έννομης τάξης. Να είμαστε ξεκάθαροι. Τα φαινόμενα διαφθοράς και υπέρβασης καθήκοντος είναι απολύτως καταδικαστέα και θα έπρεπε επιτέλους να έχουμε προχωρήσει στη σύσταση μια αξιόπιστης και αποτελεσματικής «υπηρεσίας εσωτερικών υποθέσεων» που θα ελέγχει και θα τιμωρεί κάθε πιθανό επίορκο στέλεχος.
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος - Ψυχολόγος
Η υπέρβαση των παθογενειών της μεταπολίτευσης οφείλει να περιλαμβάνει και τον κοινωνικό επαναπροσδιορισμό του ρόλου της έννομης τάξης. Να είμαστε ξεκάθαροι. Τα φαινόμενα διαφθοράς και υπέρβασης καθήκοντος είναι απολύτως καταδικαστέα και θα έπρεπε επιτέλους να έχουμε προχωρήσει στη σύσταση μια αξιόπιστης και αποτελεσματικής «υπηρεσίας εσωτερικών υποθέσεων» που θα ελέγχει και θα τιμωρεί κάθε πιθανό επίορκο στέλεχος.
Ήρθε όμως και ο καιρός να αντιμετωπίσουμε αυτό, καθαυτό το έργο της αστυνομίας στα μέτρα που του αρμόζουν. Η δήθεν «επαναστατική» αντίληψη της δαιμονοποίησης της, ως μέσο επιβολής της εξουσίας είναι παράταιρη και υπερφίαλη σε απολύτως δημοκρατικούς καιρούς. Οι ευθύνες του ΠΑΣΟΚ σε αυτό το επίπεδο είναι τεράστιες, επειδή αντί σαν ένα μεγάλο κόμμα να διατηρεί μια σταθερά σοβαρή στάση απέναντι στο θέμα, παλινδρομούσε ανάμεσα στην εκμετάλλευση παρωχημένων αριστερών συνθημάτων για εκλογικά κέρδη και την κατά περίπτωση κυβερνητική αξιοποίηση της αστυνομίας.
Οι σημερινές κρίσιμες εποχές επιβάλουν υπεύθυνες θέσεις κι ίσως είναι επιτέλους η στιγμή τουλάχιστον τα δυο κόμματα εξουσίας και ιδιαίτερα η κυβέρνηση που φέρει και ακέραια την ευθύνη των πολιτικών πρωτοβουλιών, να συνεισφέρουν την ηθική ανάταση και την συνειδησιακή καταξίωση του ρόλου των αστυνομικών, αφήνοντας στην άκρη τα μικροκομματικά τερτίπια και τους βερμπαλισμούς.
Η διαχρονική έλλειψη υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης (ιδίως πρακτικής) αλλά κυρίως υλικοτεχνικής υποδομής που να καθιστά το έργο των ένστολων πιο ασφαλές και πιο αποδοτικό, βαραίνει ως επιλογή σύσσωμες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις. Η ανάδειξη υψηλόβαθμων στελεχών με κομματικά ή ακόμα και στενά υπουργικά κριτήρια ή ακόμα και η επάνοδος παλαιών στο πλαίσιο ανακύκλωσης μιας μισαλλόδοξης αντίληψης περιορίζει το κύρος και την αποτελεσματικότητα τους.
Μήπως είναι πλέον καιρός, η επιλογή των κορυφαίων να διυλίζεται μέσα από αναμφίβολα αντικειμενικά κριτήρια; Γιατί τα επαναλαμβανόμενα μοιραία επιχειρησιακά λάθη, όπως το χθεσινό, πληρώνονται με άδικο φόρο αίματος αθώων ψυχών. Κανένα στέλεχος της αστυνομίας δεν θα αναλάβει ευθαρσώς την ευθύνη για την ανεπαρκή αξιολόγηση κι αντιμετώπιση του συμβάντος, και φυσικά κανείς υπουργός δεν θα ευαισθητοποιεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να υποβάλει την παραίτηση του.
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος - Ψυχολόγος
0 σχόλια