Μετάφραση

English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Αρχείο

You Are Here: Home - ΑΝΑΠΤΥΞΗ , ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ , ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ , ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ , ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ , ΠΟΛΙΤΙΚΗ - Πολύ «κακό» για το τίποτα....

Κάποιοι ανέμεναν γενναίες αποφάσεις και ρηξικέλευθες προτάσεις από τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού. Να παραδεχτεί δηλαδή τους περιορισμούς του ακολουθούντος προγράμματος αλλά και να υπερβεί τις διαχρονικές κομματικές αγκυλώσεις αναφερόμενος με λεπτομέρειες στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στο κράτος και την οικονομία και τους λόγους (ενδογενείς και μη, του πολιτικοοικονομικού μας συστήματος) που δεν επιτρέπουν την προώθηση τους. Αντ’ αυτού προτίμησε για μια ακόμα φορά να επιχειρήσει έναν αισιόδοξο απολογισμό των πεπραγμένων του και να επιδοθεί σε ένα γενικόλογο ευχολόγιο για τις μελλοντικές πρωτοβουλίες. Μόνο που η αποτελεσματικότητα των πολιτικών κινήσεων κρίνεται από τις επιπτώσεις τους στην κοινωνία, το όφελος για την εσωτερική αγορά και την εικόνα που αποκομίζουν οι διεθνείς «παρατηρητές» μας (η πρωτοφανής νέα εκτίναξη των spreads δίνει γλαφυρά την απάντηση!).


Επέμεινε στην αυταπάτη της μεγάλης μείωσης του ελλείμματος, όταν γνωρίζει καλά ότι το μισό από τις 4,5% μονάδες μείωσης οφείλονται στις λογιστικές «τακτοποιήσεις» στα τέλη του 2009 και το άλλο μισό στην ιδιότυπη κρατική στάση πληρωμών προς τους ιδιώτες και το συνεχή περιορισμό των δημοσίων δαπανών, πέρα από κάθε αρχική πρόβλεψη.

Αναφέρθηκε σε νοικοκύρεμα των δημοσίων οικονομικών, όταν ένα χρόνο μετά την υπογραφή του μνημονίου οι δαπάνες ξεφεύγουν επικίνδυνα και η πραγματική σπατάλη δεν αγγίζεται. Ταυτόχρονα ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός αδυνατεί να λειτουργήσει αποδοτικά και η φορομπηχτική νοοτροπία απομύζησης πόρων από τη δημιουργική μεσαία τάξη συνεχίζει ακάθεκτη.

Προσδοκά ατέρμονα σε επενδύσεις και ανάπτυξη, όταν η υπερφορολόγηση, η πολυνομία, η γραφειοκρατία και η διαφθορά συνεχίζουν να ταλαιπωρούν τον κάθε επίδοξο επιχειρηματία. Όταν αντί κινήτρων στήριξης, συμπιέζεται με κυβερνητικές αποφάσεις η λειτουργία κομβικών τομέων της οικονομίας (τουρισμός, ναυτιλία, κατασκευές) και δεν ενισχύονται καινοτόμες προτάσεις. Την ίδια στιγμή που το κράτος καθυστερεί ή εγκαταλείπει έργα υποδομών (ανάσα ζωής για την περιφέρεια) όντας ανίκανο να διαχειριστεί το ΕΣΠΑ και να αποδεχτεί την προσφορά της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων για χρηματοδότηση της εθνικής μας συμμετοχής με χαμηλότοκο (1%) δάνειο .

Απευθυνόμενος σε ένα διερρηγμένο κοινωνικό ιστό, τους μιλά για προστασία της ασφάλειας του (όταν η εγκληματικότητα και η λαθρομετανάστευση γιγαντώνονται). Για κοινωνικό κράτος (όταν παύουν τη λειτουργία τους σχολεία και νοσοκομεία). Για στήριξη των ασθενέστερων όταν η ανεργία ξεπέρασε το 15% και το κράτος δεν μπορεί για γραφειοκρατικούς λόγους ούτε καν να αξιοποιήσει χρηματοδοτημένα προγράμματα του ΟΑΕΔ. Όταν περικόπτονται βασικά κοινωνικά επιδόματα με βάση ακόμα και μη προσοδοφόρα περιουσιακά στοιχεία!

Επειδή μάλιστα αναφέρθηκε σε μια αποστροφή του στη εμπέδωση της δικαιοσύνης, καλό θα ήταν να αφουγκραστεί λίγο καλύτερα τις επιταγές της εποχής μας για να αντιληφθεί τον τρόπο που η κοινωνία αντιλαμβάνεται το περί δικαίου αίσθημα.

Κοινωνική δικαιοσύνη σημαίνει να προστατεύεις τους εισοδηματικά ασθενέστερους αποφεύγοντας τις οριζόντιες περικοπές που απλά ανακυκλώνουν μέσω της κάθετης πτώσης της κατανάλωσης το κλίμα ύφεσης στην αγορά. Οικονομική δικαιοσύνη σημαίνει να επιβραβεύεται αυτός που επιδεικνύει δημιουργική θέληση κι όχι να ταλαιπωρείται σε διεφθαρμένα κρατικά γρανάζια και τιμωρείται μέσω της υπερφορολόγησης.

Εργασιακή δικαιοσύνη σημαίνει να σέβεσαι τα όνειρα των νέων γενιών και να επενδύεις στην πρωτοποριακή σκέψη τους, ώστε όχι μόνο να αποτρέψεις το διογκούμενο κύμα φυγής αλλά να προσελκύσεις κι όσους έχουν ήδη στρέψει τα νώτα τους στη χώρα. Σημαίνει να ξεκινάς τον περιορισμό του εργασιακού κόστους από το κρατικό μέρος του, και να σχεδιάζεις μακροπρόθεσμη δημογραφική πολιτική που θα ενισχύσει το εργατικό δυναμικό μας.

Κοινοβουλευτική δικαιοσύνη σημαίνει να θέτεις ως βασική προτεραιότητα την αλλαγή των κανόνων λειτουργίας του πολιτεύματος και να αναδιαρθρώνεις τους ελεγκτικούς μηχανισμούς σε όλα τα επίπεδα. Να επιθυμείς ειλικρινά το ξεκαθάρισμα του πολιτικού προσωπικού από τις γνωστές παθογενείς νοοτροπίες, τιμωρώντας επιδεικτικά τους επίορκους κι αναδεικνύοντας καθαρές, ανανεωτικές φωνές.

Όταν λειτουργήσει η δικαιοσύνη σε όλα αυτά τα επίπεδα κι όταν η κυβέρνηση απαγκιστρωθεί από τις ιδεοληψίες του παρελθόντος, χωρίς όμως να παρασυρθεί από τις αυστηρώς τεχνοκρατικές αντιλήψεις που αντιμετωπίζουν τις κοινωνικές επιπτώσεις ως αναγκαία παράπλευρη απώλεια, τότε ίσως αρχίσει ο κ. Παπανδρέου να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα.

Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος - Ψυχολόγος

Share


0 σχόλια

Leave a Reply

SYNC BLOGS