.png "English"){kind=small}
Το συγκρότημα Αλαφούζου μας ενημέρωσε για την πρόσφατη δημοσκόπηση της Public Isuue, σύμφωνα με την οποία η Ελληνική κοινή γνώμη, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, άλλαξε άρδην άποψη όσον αφορά την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων αλλά και διαφοροποιείται σημαντικά, σε σχέση με το παρελθόν, στην προοπτική άρσης της μονιμότητας στο δημόσιο τομέα, έχοντας πλέον πολύ πιο θετική άποψη για μια τέτοια εξέλιξη. Αποτελεί άραγε αυτή η δημοσκοπική αποτύπωση, σαφή ένδειξη αλλαγής νοοτροπίας της κοινωνίας, όπως προσέτρεξαν να ερμηνεύσουν τα ευρήματα, δημοσιογράφοι και πολιτικοί ή η εξήγηση είναι πιο επιφανειακής λογικής και γι’ αυτό πρόσκαιρη;Είναι σίγουρο ότι η δημοσκοπική πλειοψηφία για τα δυο αυτά ζητήματα, δεν είναι ταυτόσημη. Οι ιδιωτικοποιήσεις αντιμετωπίζονται, επί της αρχής και χωρίς εξειδίκευση ανά περίπτωση και με βάση τις χρηματοοικονομικές συγκυρίες, ως ένας τρόπος «εύκολης» μείωσης του χρέους. Όταν οι πολίτες αντιμετωπίζουν ενδόμυχα το φάσμα της νέας οριζόντιας περικοπής εισοδημάτων ή της χρεοκοπίας της χώρας με τις γνωστές οικτρές συνέπειες, οι ιδεολογικές παρακαταθήκες που τους ωθούσαν στην αποκήρυξη των ιδιωτικοποιήσεων παρακάμπτονται, επί του παρόντος, Αυτό δεν σημαίνει και μετατόπιση συνολικής οπτικής για το ρόλο του κράτους, αλλά κίνηση απελπισίας μπρος στην πιθανότητα ολοκληρωτικής καταστροφικής.
Από την άλλη η όποια αλλαγή στάσης στο θέμα της μη μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, θέμα ταμπού λόγω της μικροκομματικής εκμετάλλευσης των προσλήψεων από το πολιτικό σύστημα, επίσης δεν είναι αποτέλεσμα καμιάς ιδεολογικής μετατόπισης της κοινωνίας. Άλλωστε η ανωριμότητα και η κοντόφθαλμη αντίληψη στο τρόπο διαχείρισης του κράτους, δεν επιτρέπει μια τέτοια κίνηση, αφού θα έπρεπε πρώτα να έχει συγκροτηθεί ένας αξιόπιστος μηχανισμός αξιολόγησης του έργου των δημοσίων υπαλλήλων, ώστε η μεγαλύτερη ελαστικότητα στο εργασιακό τους καθεστώς να μην οδηγεί σε πολιτικές ή προσωπικές διώξεις.
Απλά οι διαθέσεις των ιδιωτικών υπαλλήλων, που βλέπουν την ανεργία σχεδόν να διπλασιάζεται μέσα σε 2 χρόνια, και των κάθε λογής επαγγελματιών κι εμπόρων, που βλέπουν το τζίρο τους να πέφτει κατακόρυφα και το λουκέτο να αποτελεί πιθανότατη εξέλιξη, απέναντι στους δημοσίους υπαλλήλους που παρά τις μειώσεις μισθών διαθέτουν τουλάχιστον τη σιγουριά της εργασίας, γίνονται όλο και πιο «επιθετικές». Η αντίδραση είναι πρωτίστως αντανακλαστική (προσωπική συντήρηση) και αποτυπώνει προσωπικές αγωνίες παρά ιδεολογική τοποθέτηση.
Όσοι βιάζονται να διαβλέψουν αλλαγές νοοτροπίας στην Ελληνική κοινωνία μάλλον πλανώνται πλάνην οικτρά! Το κρατικιστικό, λαϊκίστικο DNA δεν έχει υποστεί τόσο ταχύτατες αλλοιώσεις. Άλλωστε θα έπρεπε να έχουν αναλύσει καλύτερα τα αποτελέσματα της πρόθεση ψήφου που δείχνει, πέρα από την απογοήτευση της κοινωνίας, μια σταθερή τάση μετατόπιση του πολιτικού άξονα προς τα αριστερά. Οι μεγάλες απώλειες του ΠΑΣΟΚ λόγω της ακολουθούμενης πολιτικής, μεταφράζονται κυρίως σε κέρδη προς το ΚΚΕ, συγκράτηση δυνάμεων από το ΣΥΡΙΖΑ, παρά την ύπαρξη ενός ακόμα φορέα από τα σπλάχνα του, και πιθανή σημαντική παρουσία της προσπάθειας του Γιάννη Δημαρά, που μόνο σε φιλελεύθερες λογικές δεν κινείται.
Κων/νος Μανίκας
0 σχόλια