Πριν λίγες μέρες περιγράφαμε τα δεδομένα που προκύπτουν για την προοπτική κάθε κομματικού σχηματισμού με βάση τη δημιουργία της νέα κυβέρνησης και τις πιθανές εξελίξεις το αμέσως επόμενο διάστημα «Το μέλλον των κομμάτων στη νέα κοινωνική διάταξη». Η διπλή πίεση από ΝΔ και ΔΗΜ.ΑΡ (που διαθέτουν πιο διακριτό κυβερνητικό διακύβευμα) και η ιδεολογική ασάφεια Βενιζέλου, που από την πλήρη αναδόμηση της κεντροαριστεράς κατέληξε στην αποδοχή ενός ρόλου διαχειριστή του ΠΑΣΟΚικού παρελθόντος, έθεταν τον πρόεδρο του κινήματος σε δυσχερέστατη θέση ακόμα και για την ίδια την πολιτική του επιβίωση.

Η παρουσία Σαμαρά στη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων ήταν καταλυτική. Η εμμονή του στην προώθηση αποκρατικοποιήσεων, αναδιάρθρωσης των κρατικών δομών, περιορισμού της σπατάλης αλλά και οι συνεχείς αναφορές του στην ταχύτατη ενίσχυση της ανάκαμψης με ταυτόχρονη σταδιακή προώθηση μέτρων ισορρόπησης των κοινωνικών επιπτώσεων του μνημονίου, άφησαν πολύ θετικές εντυπώσεις και πιστώνουν των πρωθυπουργό με προσδοκίες αποτελεσματικής διαχείρισης και ανάλογων πρωτοβουλιών.