Ο «υποπλοίαρχος» του... «Τιτανικού» βυθισμένος στα απόνερα της φοροδιαφυγής; Ο μέγας διδάσκαλος της ατέρμονης λιτότητας που θα έβγαζε τη χώρα στις αγορές στα τέλη του 2011, μετεξεταστέος στην προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος; Ο επιμελής «κηπουρός» του Παπανδρέου που αποδεικνύεται των ελαχίστων ενστίκτων και των ανύπαρκτων αντιστάσεων.

Πέρα από την πολιτική ουσία της υπόθεσης είναι εύλογες οι καθαρά ανθρώπινες απορίες. Πως μπορεί ένας κορυφαίος δημόσιος λειτουργός να αποδεικνύεται τόσο κοντόφθαλμος; Πως είναι δυνατόν να πιστεύει ότι θα παραποιήσει ένα κρατικό έγγραφο που έχει μάλιστα αποσταλεί επίσημα από άλλο Ευρωπαϊκό κράτος, χωρίς να αποκαλυφθεί ποτέ η λαθροχειρία και να υποστεί τις ανάλογες συνέπειες;