Οι ανακοινώσεις του Αντώνη Σαμαρά σχετικά με τις θέσεις της ΝΔ στο ευαίσθητο θέμα της χορήγησης υπηκοότητας στους μετανάστες και οι αναφορές του στο ζήτημα λίγες ημέρες μετά, στην ομιλία του στους Οννεδίτες, φαίνεται ότι συνέλαβε το ΠΑΣΟΚ απροετοίμαστο να αντιδράσει σε μια συγκροτημένη άποψη που λαμβάνει υπόψη της όλες τις παραμέτρους και τις ιδιοτυπίες του Ελληνικού περιβάλλοντος. Αυτό έγινε εμφανές τόσο από την παραπλανητική, ψευδή αναφορά Παπανδρέου στην υποτιθέμενη άρνηση της ΝΔ στη χορήγηση ιθαγένειας σε παιδιά μεταναστών, όσο και από την προσπάθεια Ραγκούση να μας πείσει ότι το Γερμανικό μεταναστευτικό μοντέλο έχει σημαντικές διαφορές από τις προτάσεις Σαμαρά (στην ουσία δεν είναι τόσο καθοριστικές οι διαφορές), λες και η αναφορά του προέδρου ης ΝΔ στο συγκεκριμένο μοντέλο έγινε με διάθεση και όρους ταύτισης που προφανώς δεν μπορούν να γίνουν ανάμεσα σε δυο χώρες με διαφορετική γεωπολιτική θέση, σύσταση μεταναστευτικού σώματος, όγκου μεταναστών, οικονομικής δύναμης και κοινωνικών αντοχών απορρόφησης κλπ.

Η εναγώνια προσπάθεια της κυβέρνησης να ταυτίσει τις γενναίες, εθνικά υπερήφανες, αλλά μακριά από φοβικά και ρατσιστικά σύνδρομα, θέσεις Σαμαρά, με ακραίες απόψεις έπεσε στο απόλυτο κενό και αποκάλυψε την αναστάτωση που προκαλεί στο ΠΑΣΟΚ, το γεγονός ότι οι ισορροπημένες αυτές απόψεις έχουν αναφορές και ευρεία αποδοχή από κοινωνικές ομάδες πέρα από πολιτική τοποθέτηση και ευρωπαϊκή νομιμοποίηση από τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του κ.Σρέντερ που πρότεινε το συγκεκριμένο πλαίσιο αρχών. Η βιασύνη των Παπανδρέου – Ραγκούση να καταθέσουν μια αρκετά επιπόλαια, χωρίς ιδιαίτερη μελέτη πρόταση σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, οδήγησε συνειρμικά, συναισθηματικά πολλούς πολίτες να στραφούν στο άλλο άκρο σκέψης του εξίσου επικίνδυνου εθνικιστικού λαϊκισμού του ΛΑΟΣ, που πίστεψε ότι ανακάλυψε μια ακόμα ευκαιρία πρόσκαιρου μικροπολιτικού οφέλους.

Από την άλλη η ΝΔ απέδειξε ότι είναι μια σύγχρονη ευρωπαϊκή κεντροδεξιά παράταξη (όπως την οραματίζεται ο Αντώνης Σαμαράς), που συνδυάζει το καθαρό, ειλικρινές πατριωτικό βλέμμα με την κοινωνική ευαισθησία και κατανόηση της πραγματικότητας, το σεβασμό στην ουσία της ιστορίας και του πολιτισμού που μας χαρακτηρίζουν και διαμορφώνουν ως έθνος, με την ρεαλιστική προσέγγιση απέναντι σε κορυφαία πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα.

Αποτελεί ιδιαίτερη ικανοποίηση για μας το γεγονός ότι πλέον συμπράττουν και υποστηρίζουν σθεναρά τις προτάσεις Σαμαρά ακόμα και όσοι κάθε είδους υποτιθέμενοι διαμορφωτές της κοινής γνώμης και του κομματικού ακρωτηρίου της ΝΔ σώπασαν λόγω σχετικής άγνοιας (απολύτως κατανοητό) ή φόβου προσωπικού & πολιτικού κόστους (απολύτως δημαγωγικό) και δεν εξέθεσαν στον κόσμο εναλλακτικές προτάσεις, αλλά και όσοι αγνοί αγωνιστές πρόσκαιρα παρασύρθηκαν από το γνήσιο πατριωτικό τους συναίσθημα προς τις ανεδαφικές, ψηφοθηρικές θέσεις Καρατζαφέρη και αρχικά αντιδρούσαν σθεναρά ακόμα και στα πιο λογικά, στοιχειοθετημένα επιχειρήματα για αποδοχή ενός τροποποιημένου και προσαρμοσμένου στις δικές μας κοινωνικές ανάγκες, Γερμανικού μοντέλου όπως αναλύθηκαν εγκαίρως από εδώ (Η διεθνής εμπειρία στη χορήγηση υπηκοότητας) http://maxitikoi-polites.blogspot.com/2009/12/blog-post_9740.html

Ως κλείσιμο θα αναφέρουμε επιγραμματικά τις πιο εξόφθαλμες αντιφάσεις στα επιχειρήματα του κ.Ραγκούση.

α) Οι προτάσεις του αφορούν την περιορισμένη χορήγηση ψήφου (δημοτικές εκλογές) και ανάδειξη έως ένα όριο σε αξιώματα, ενώ η ιθαγένεια χορηγείται με αρκετά ελαστικούς όρους. Πως συνδυάζεται στην υποτιθέμενη προοδευτικότητα τους να δίδεται σε κάποιον ιθαγένεια αλλά να του αρνούμαστε ψήφο στις Εθνικές εκλογές; Θα είναι δηλαδή Έλληνας 2ης κατηγορίας; Προφανέστατα επειδή αναγνωρίζουν ενδόμυχα τα προβλήματα που θα προκύψουν από την απότομη αλλαγή του εκλογικού σώματος λόγω της ευκολίας με την οποία κάποιος θα παίρνει ιθαγένεια, προτίμησαν μια ιδιότυπη, με α λα καρτ δικαιώματα, υπηκοότητα, αξιοποιήσιμη για το ΠΑΣΟΚ στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές όπου ουσιαστικά μας λένε ότι και με λιγότερα προσόντα μπορεί κάποιος να συμμετέχει (πλήρης υποβάθμιση και απαξίωση της αυτοδιοίκησης).

β) Δεν ισχύει στη Γερμανία η αναδρομικότητα στη χορήγηση ιθαγένειας όπως προτείνεται εδώ, ούτε η γέννηση ενός παιδιού μετατρέπεται σε κολυμβήθρα του Σιλωάμ και διαβατήριο για τα πολιτικά δικαιώματα του γονιού, και κυρίως βέβαια λησμονούν ότι εκεί τα παιδιά των μεταναστών κατοχυρώνουν δικαίωμα πολιτογράφησης που μπορούν να πάρουν κατόπιν αίτησης κι όχι αυτόματα, όταν ενηλικιωθούν.

Που άραγε βρίσκει σε αυτές τις θέσεις, τις σημαντικές αντιφάσεις της πρότασης της ΝΔ με το Γερμανικό δίκαιο; Μήπως θα ήταν προτιμότερο να ασχοληθούν με τις δικές τους παρορμητικές επιλογές, να τις μελετήσουν ξανά, υπό το φως της Ελληνικής κοινωνικής πραγματικότητας και να προσέλθουν σε έναν ειλικρινή, εκτενή διάλογο ακόμα κι υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αναζητώντας την ευρύτερη δυνατή συναίνεση σε ένα τόσο ευαίσθητο θέμα;

Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος - Ψυχολόγος