Τι να αναφέρεις για μια τέτοια επέτειο που δεν έχει χιλιοειπωθεί; Ποια σκέψη να προτάξεις που δεν έχει αποτελέσει αντικείμενο ενδελεχούς ανάλυσης; Δεδομένο είναι ότι σχεδόν αντανακλαστικά η ψυχή σου πλημμυρίζει με αισθήματα περηφάνιας, αδούλωτου πνεύματος, τιμής και δόξας, έννοιες διαχρονικές με τις οποίες όμως δυσκολεύονται να ταυτιστούν οι άνθρωποι της εποχής μας! Η «θεοποίηση» της εικόνας και του εύκολου, άκοπου κέρδους, η ανοχή στην ανομία, την αναξιοκρατία και το νεποτισμό, σκιάζουν στη συνείδηση των πολιτών την αξία των βασικών αρχών. Αυτών που, ιεραρχικά, αποτελούν τη βάση για κάθε αξιότιμη πράξη, το αναγκαίο υπόβαθρο για την εξυπηρέτηση κάθε υψηλής έννοιας.
Οι σημερινές πολιτικοοικονομικές περιστάσεις και το ανεπανάληπτο «σάρωμα» του κοινωνικού κράτους κάνουν πιο επίκαιρο από ποτέ το μήνυμα Ελευθερίας και εθνικής αξιοπρέπειας. Μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις εντός κι εκτός της χώρας, του εγχώριου πολιτικού συστήματος, της κοινωνίας ολόκληρης.
Μια κοινωνία που αναζητεί νέο προσανατολισμό και φρέσκια δυναμική. Μια κοινωνία σε διαδικασία μετάβασης από ένα κρατικοδίαιτο, ψηφοθηρικό σκηνικό, επίπλαστης ευημερίας σε μια πιο δημιουργική, αυτόνομη πορεία. Μια κοινωνία που οφείλει να ανακαλύψει ξανά, τις προτεραιότητες της, την ιεράρχηση των αξιών της και να «σκαλίσει» τις στάχτες του ένδοξου παρελθόντος της για να αντλήσει αστείρευτα διδάγματα πυγμής, ανδρείας, ρεαλισμού.
Το πολιτικό μας σύστημα βρίσκεται στη φάση της υπέρβασης των μεταπολιτευτικών παθογενειών της. Αν δεν πάρει γρήγορα τις αναγκαίες αποφάσεις για ριζικές θεσμικές αλλαγές και ανανέωση, η γενικευμένη απογοήτευση και το κλίμα απαξίωσης θα «ροκανίζει» όλο και περισσότερο την εναπομείνασα αξιοπιστία, οδηγώντας σε μαρασμό όλο το πολιτικό σύστημα με ανεπανόρθωτες μακροπρόθεσμες συνέπειες για τις δημοκρατικές λειτουργίες.
Η θέση μας στο διεθνές στερέωμα έχει κλυδωνισθεί από τις οικονομικές εξελίξεις, υπονομεύθηκε όμως υπερβολικά κι από τη ατυχή επικοινωνιακή κυβερνητική διαχείριση με στόχο την αποποίηση των ευθυνών της για την προσφυγή στο μνημόνιο. Σε ένα σκηνικό Ευρωπαϊκής αναποφασιστικότητας, έλλειψης ειλικρινούς αλληλεγγύης και οράματος αλλά και πιέσεων για άμεσες διευθετήσεις των εθνικών μας θεμάτων, χρήσιμη θα ήταν η αναδρομή στα ένδοξα παραδείγματα του παρελθόντος.
Όχι επειδή οι σημερινές συνθήκες είναι απολύτως ανάλογες των τότε. Αλλά γιατί η κυβερνητική λογική των ευχολογίων για ανάπτυξη και έξοδο από την κρίση που ανατρέπονται καθημερινά και της ελαστικής έννοιας των κυριαρχικών δικαιωμάτων που διαχωρίζονται σε βασικά και μη, οδηγούν σε μια ιδιότυπη υποταγή. Τόσο οικονομική (με αποτέλεσμα την κοινωνική εξαθλίωση και την επί πινακίου φακής εκποίηση δημόσιας περιουσίας), όσο κυρίως συναισθηματική (εμπέδωση της απογοήτευσης).
Αν "χρωστάμε" κάτι στους προγόνους μας, είναι να μην εγκαταλείψουμε τη διάθεση διεκδικητικότητας, το αδούλωτο Ελληνικό πνεύμα, το εσωτερικό μονοπάτι της Τιμής και της Δόξας. Χρόνια Πολλά και Μαχητικά σε Όλους μας!!
Αν "χρωστάμε" κάτι στους προγόνους μας, είναι να μην εγκαταλείψουμε τη διάθεση διεκδικητικότητας, το αδούλωτο Ελληνικό πνεύμα, το εσωτερικό μονοπάτι της Τιμής και της Δόξας. Χρόνια Πολλά και Μαχητικά σε Όλους μας!!
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος - Ψυχολόγος
Οικονομολόγος - Ψυχολόγος
0 σχόλια