.png "English"){kind=small}
Πριν κοπάσει ο θόρυβος από την πλήρη επιβεβαίωση των «μυστικών» επαφών Παπανδρέου – Στρος Καν που ουσιαστικά σχεδίαζαν την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ, τη στιγμή που οι πάντες διαβεβαίωναν ότι μια τέτοια προοπτική δεν υπήρχε αφού θα αποτελούσε καταστροφή για τον τόπο, ήρθε και η χθεσινοβραδινή απρόβλεπτη και ακόμα απροσδιόριστη ως προς το περιεχόμενο, Ευρωπαϊκή σύσκεψη, να ενισχύσει το κλίμα των «υπόγειων» διαδρομών που καθορίζουν τις τύχες μας. Το δημοσίευμα του Spiegel για πρωτοβουλία της Ελλάδα, ώστε να εξέλθει της Ευρωζώνης, όσο κι αν φαντάζει «μυθιστορηματική», ήταν αρκετή για να εντείνει το κλίμα ανασφάλειας συνολικά για την πορεία του Ευρώ. Τι υποκρύπτει τελικά το χθεσινό «γαϊτανάκι» δηλώσεων, εντυπώσεων και πολιτικών κινήσεων;Καταρχάς, το δημοσίευμα αντικατοπτρίζει τις διαθέσεις των «γερακιών» των ασφαλίστρων κινδύνου, το ρόλο των οποίων στο ζήτημα της θρυλούμενης Ελληνικής χρεοκοπίας περιγράψαμε λεπτομερώς πριν ένα χρόνο "Η Ελληνική χρεοκοπία και τα γεράκια των CDS". Είναι γνωστό ότι τον επόμενο μήνα λήγουν συμβόλαια αρκετών δις, τα οποία θα φέρουν απώλειες στους κατόχους τους, αν δεν υπάρξει έστω και μια υπόνοια, από κάποια επίσημη δήλωση, ότι η Ελλάδα οδεύει προς αναδιάρθρωση του χρέους της.
Αν μάλιστα αναλογιστούμε ότι από τους κυρίαρχους στην κερδοσκοπία των «γυμνών» ασφαλίστρων (χωρίς κατοχή και του ομολόγου), είναι η Deutche Bank, είναι προφανές ποιοι κύκλοι είχαν συμφέρον να δημιουργήσουν ακόμα μεγαλύτερη αποσταθεροποίηση στο ήδη ανασφαλές Ευρωπαϊκό σκηνικό. Αν μάλιστα δεν μπορέσουν να κεφαλαιοποιήσουν τις τοποθετήσεις τους υπέρ μιας Ελληνικής χρεοκοπίας θα πρέπει να αντισταθμίσουν τις απώλειες, μέσω άλλων «στοιχημάτων», όπως πχ η διολίσθηση του ευρώ, γι’ αυτό και στρέφουν προς εκεί τα βέλη τους.
Ταυτόχρονα βέβαια αυτή η παραφιλολογία θα μπορούσε να λειτουργήσει θετικά στην αντιστροφή του κλίματος στην Γερμανική κοινωνία, όσον αφορά την περαιτέρω στήριξη των αδύναμων οικονομιών. Το ζήτημα ακόμα και για όσους αρνούνται να αποδεχτούν την πραγματικότητα, είναι πλέον η επιβίωση της Ευρωζώνης, που μέσα σε ένα χρόνο μετρά ήδη τρία μέλη που αναγκάστηκαν να καταφύγουν στο μηχανισμό στήριξης. Άλλωστε τα περιθώρια για την ανάληψη αποτελεσματικών πρωτοβουλιών έχουν στενέψει υπερβολικά.
Το ζητούμενο βέβαια από τη χθεσινή εσπευσμένη σύσκεψη είναι τι ήταν αυτό που δεν επέτρεπε εξαρχής στις Ευρωπαϊκές ηγεσίες να λειτουργήσουν ως «διασώστες» κι όχι ως «τιμωροί». Αν μάλιστα συνδυαστεί με κάποιες δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων που μοιάζουν να αντιλαμβάνονται με χαρακτηριστική καθυστέρηση, ότι δεν υπήρχε παγκόσμιο προηγούμενο επίτευξης τόσο ευρείας και ταχύτατης δημοσιονομικής προσαρμογής, είναι ηλίου φαεινότερον, ότι ο αρχικός «τιμωρητικός» στόχος ήταν το «σοκάρισμα» μιας κοινωνίας που διαχρονικά έδειχνε ανίκανη να προσαρμοστεί σε συνθήκες διεθνούς ανταγωνισμού κι εκσυγχρονισμού του παραγωγικού της μοντέλου.
Αφού κατόρθωσαν να «μουδιάσουν» με τις επιλογές τους μια ολόκληρη κοινωνία που μπρος στο φόβο της χρεοκοπίας δεν ήξερε πως να αντιδράσει, έρχονται τώρα υποκριτικά να ανακαλύψουν ότι το χρονοδιάγραμμα και οι όροι δανεισμού ήταν πολύ πιεστικοί κι ότι κινδυνεύει η ισορροπία της Ευρωζώνης από την επέκταση ης κρίσης. Στοχεύουν σε ένα «σοκάρισμα» της Ευρωπαϊκής κοινής γνώμης για το μέλλον της Ευρώπης συνολικά, ώστε να καταλήξουν στη λήψη μέτρων που θα έπρεπε εξαρχής να αποτελούν τον πυρήνα της Ευρωπαϊκής πολιτικής.
Μόνο που αυτή η συνειδητή επιλογή, δεν καταδίκασε μόνο την Ελληνική κοινωνία και την αγορά της σε πολυετή μαρασμό, αλλά θέτει, όπως δείχνουν κι οι γενικότερες εξελίξεις σε κίνδυνο τη διεθνή της υπόσταση και βασικά κυριαρχικά της δικαιώματα. Ο τρόπος ανάπτυξης της Τουρκικής πολιτικής το τελευταίο διάστημα, και η ευκολία με την οποία αναπτύσσεται τα επιχειρήματα για «ξεπούλημα» της δημόσιας περιουσίας σε συνθήκες απαξίωσης, αρκούν ως πειστήρια!
Κων/νος Μανίκας
0 σχόλια