.png "English"){kind=small}
Η διπλωματική απόφαση της Χάγης για το «Μακεδονικό» (έμμεσο «χαστούκι» χωρίς πρακτικές συνέπειες), η Βουλγαρική επιλογή για διακοπή κατασκευής του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη (αποκοπή από εξ’ Ανατολών ερείσματα) και κυρίως οι έρευνες στη Κυπριακή ΑΟΖ που ανακινούν το θέμα για αντίστοιχη ανακήρυξη της Ελληνικής, σκιαγραφούν ένα πλέγμα πρόσφατων γεγονότων μέσα στο οποίο οφείλει να κινηθεί το επόμενο διάστημα η χώρα. Η επίσκεψη Σαμαρά στο Ισραήλ και τα επικείμενο ταξίδια του σε Ρωσία και ΗΠΑ, μόνο ως τυπικές πολιτικές επαφές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν μέσα σε αυτό το πλαίσιο των εξελίξεων που εντείνονται από το ασταθές παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον.Η ισορροπιστική πολιτικά απόφαση του Δικαστηρίου της Χάγης αποδεικνύει το σκεπτικό με το οποίο λειτουργούν αυτοί οι διεθνείς μηχανισμοί και οφείλει να χρησιμοποιηθεί ως πρακτικό παράδειγμα για τον πως θα πρέπει να αντιλαμβανόμαστε την προσφυγή σε αυτούς και να προσδιορίζουμε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Θα έπρεπε επίσης να αποτελεί ένα πολιτικό «μάθημα» που θα ανακαλέσει από τη μνήμη το μέρος της ιστορικής ρήσης του αείμνηστου Κων/νου Καραμανλή «υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται...».
Η ακύρωση (;) του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη έρχεται ως τελειωτική επικύρωση της Αμερικανικής παρεμβατικότητας στην περιοχή σε σχέση με την ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία, με την Ελληνική κυβέρνηση να παρακολουθεί τις εξελίξεις χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα ενώ παραφιλολογεί για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του έργου.
Το ζήτημα της ανακήρυξης της Ελληνικής ΑΟΖ άρχισε να αποκτά νέα δυναμική από τη στιγμή που η συνεργασία Κύπρου – Ισραήλ και η χλιαρή, ρητορικού περιεχομένου Τουρκική αντίδραση αποκάλυψε τους περιορισμούς στα περιθώρια αντίδρασης των γειτόνων μας και τις αναξιοποίητες δυνατότητες που εμπεριέχει αυτή η επιλογή.
Οι επαφές Σαμαρά μπορούν να αποτελέσουν το αναγκαίο προπαρασκευαστικό υπόστρωμα για σημαντικά διπλωματικά ανοίγματα που θα δημιουργήσουν τη βάση για τον γεωπολιτικό επαναπροσδιορισμό της χώρας μέσα στο πλαίσιο των καταιγιστικών διεθνών εξελίξεων. Απέναντι στις «επικίνδυνες» Τουρκικές ισορροπίες ανάμεσα στη μουσουλμανική παράδοση και το δυτικό προσανατολισμό και τις αδιέξοδες εθνικιστικές Σκοπιανές εμμονές, η «εκμετάλλευση» μέρους των Αμερικανο-ισραηλινών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή, που συμπίπτουν με τα δικά μας, αλλά και η ενίσχυση των εμπορικών σχέσεων με τις αναδυόμενες οικονομίες μπορούν να θεμελιώσουν μια νέα διπλωματική προοπτική για τον τόπο.
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος – Ψυχολόγος
0 σχόλια