.png "English"){kind=small}
Όταν μαζικά οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ καταψηφίζουν τη δημιουργία εταιρικών σχημάτων και ένα μέρος συναδέρφων τους της ΝΔ αντιτίθενται στην κομματική θέση και απέχουν της ψηφοφορίας, είναι προφανές ότι το... «γονίδιο» του επαγγελματία είναι πολύ πιο ισχυρό από το ρόλο του βουλευτή και το υποτιθέμενο κοινωνικό καλό. Το γενικό υποτάσσεται με ευκολία στο ειδικό, χωρίς μάλιστα πειστική επιχειρηματολογία.
Για να είμαστε ειλικρινής δεν θα έπρεπε να μας κάνει καμιά έκπληξη αυτή η στάση. Η μεταπολιτευτική λογική των ισχυρών συντεχνιών, όταν μάλιστα οι εκπρόσωποι τους αποτελούν κύριο συστατικό του κοινοβουλευτικού πλαισίου, διαρρέει οριζόντια το κομματικό προσωπικό. Πέρα από κατά καιρούς ρητορικές διαφοροποιήσεις και προεκλογικές εξαγγελίες η προστασία των... κεκτημένων ήταν κοινός τόπος.
Ήρθε απλά η συγκυρία της μεγάλης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που θεωρητικά θα μπορούσε να στηρίξει τη ρύθμιση που αύξησε τη χαλαρότητα και τα περιθώρια προσωπικών επιλογών. Ίσως δεν είχε γίνει εγκαίρως αντιληπτό ότι αυτό το συντεχνιακό κύμα θα συμπαρέσυρε τα πάντα στο διάβα του.
Κι όσο κι αν στη ΝΔ, με τους όποιους περιορισμούς και επιμέρους διαφοροποιήσεις, η κατεύθυνση βρίσκεται διαχρονικά προς την προώθηση μεταρρυθμίσεων (δεν χρειάζεται να ξαναθυμίσουμε τις αντιπολιτευτικές αντιδράσεις από πλευράς ΠΑΣΟΚ σε κάθε σχετική προσπάθεια!), η παράταξη του Γ. Παπανδρέου βιώνει έναν δομικό εσωτερικό διχασμό που δεν έχει προηγούμενο. Ήταν αρκετή η καταψήφιση ενός άρθρου για να το αποδείξει περίτρανα!
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος – Ψυχολόγος
0 σχόλια