You Are Here: Home - ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ , ΚΟΙΝΩΝΙΑ , ΠΟΛΙΤΙΚΗ - «Ρωμανοί» και... πολιτικά «ρωμαλέοι»!

Ένας περίεργος συνδυασμός νομοταγούς αντίληψης και περιαυτολογίας που προσκρούει πάνω σε μια εμμονή στην τυπολογία, όχι ως αξία δικαιοσύνης αλλά ως αρτηριοσκληρωτική εθελοτυφλία, και μια κοντόφθαλμη πολιτική θεώρηση που προκρίνει μια τυφλή ιδεοληπτική μονολιθικότητα ήρθαν να συναντηθούν το τελευταίο διάστημα με έναν αξιοπερίεργο τρόπο μέσα από δυο εντελώς άσχετα μεταξύ τους θέματα. Από τη μια η απεργία πείνας του Ρωμανού κι από την άλλη η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Οι υπέρμαχοι μιας απολύτως άτεγκτης θέσης στην υπόθεση Ρωμανού επισημαίνουν ορθώς την συνέπεια που πρέπει να διέπει τον τρόπο με τον οποίο ασκεί την εξουσία του το κράτος. Παραβλέπουν όμως ότι το ζήτημα προέκυψε λόγω ενός νομικού κενού που η κρατική αβλεψία διατήρησε αδυνατώντας να δημιουργήσει ένα πλήρες πλαίσιο για την εκπαίδευση εγκλείστων, ακόμα και των πιο επικίνδυνων εγκληματιών.

Η έλλειψη πρόβλεψης για εξ αποστάσεως μαθήματα και η μη ρύθμιση για υψηλής τεχνολογίας μεθοδολογία παρακολούθησης των αδειούχων (βραχιολάκι με GPS) επέτρεψαν να σέρνεται επί καιρό η συγκεκριμένη ιστορία με μια επίφαση ανθρωπιστικής αναλγησίας. Η λύση δεν βρισκόταν στην στρουθοκαμηλική άρνηση της κρατικής απερισκεψίας επί πολλά έτη, ούτε βέβαια στην άκριτη εκβιαστική των αιτημάτων Ρωμανού αλλά στην νομοθετική διευκρίνιση με την ελπίδα ότι η εκτέλεση της νέας ρύθμισης θα είναι εξίσου φιλόδοξη με την περιγραφή.

Παρόμοιας νοητικής σύλληψης είναι και η... ρωμαλέα διατύπωση ότι από τη στιγμή που η αντιπολίτευση δεν συναινεί στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας η πιο τίμια και καθαρή λύση είναι η προκήρυξη εκλογών. Θεωρητικά θα μπορούσε κανείς να συμφωνήσει με αυτή τη διαπίστωση. Μόνο που και εδώ παραβλέπεται το γενικότερο πλαίσιο μέσα στο οποίο εκτυλίσσεται το θέμα.

Φαίνεται ότι για ορισμένους είναι πιο σημαντική η τυπολατρία από την προώθηση της Συνταγματικής Αναθεώρησης και την αποφυγή ενός ανυπολόγιστου πολιτικού και οικονομικού ατυχήματος ακριβώς τη στιγμή της οριστικής στροφής. Λες και αν επισπευσθούν κατά ένα εξάμηνο οι εκλογές θα χαθούν κρίσιμα κυβερνητικά αποτελέσματα (ήδη σωρευτικά το ΑΕΠ θα έχει αυξηθεί κατά 4% και η ανεργία θα έχει μειωθεί κατά 6%!) και κυρίως πολύ σημαντικότερα από την καταστροφή που θα δημιουργηθεί από μια αναταραχή την πιο κρίσιμη στιγμή της προετοιμασίας της εξόδου από το μνημόνιο και της νέας ρύθμισης του χρέους.

Στην πολιτική η διαφύλαξη του μέγιστου επιβάλλεται να είναι φωτεινός φάρος ακόμα κι αν πρέπει να θυσιάσεις το πρόσκαιρο ή το επικοινωνιακό της ιστορίας. Αλλιώς τα κίνητρα της εμμονής σου δεν είναι αξιακά όπως δήθεν κηρύσσεις αλλά απολύτως προσωπικά προσβλέποντας ενδόμυχα στην ανατροπή μιας κατάστασης και την αντικατάσταση της με κάτι... πιο φιλικό σε εσένα, ακόμα κι αν αυτή η εξέλιξη περνά μέσα από μια ενδιάμεση περίοδο μπάχαλου!

Κων/νος Μανίκας

Οικονομολόγος –Ψυχολόγος

Tags: ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ , ΚΟΙΝΩΝΙΑ , ΠΟΛΙΤΙΚΗ