.png "English"){kind=small}
Όταν ο Α. Σαμαράς είχε κάνει την ολοκληρωμένη πρόταση του για την αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας αναφερθήκαμε λεπτομερειακά σε όλα τα ζητήματα που αφορούν το συγκεκριμένο θέμα «Αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας». Καταγράψαμε τις διαφορές των μεθόδων αποτίμησης, τις εναλλακτικές μορφές διαχείρισης, και συνολικά τις ευκαιρίες και τους κινδύνους που εμπεριέχει ένα τέτοιο εγχείρημα. Συμπεριλαμβάνοντας σήμερα και το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων κρατικών επιχειρήσεων, η κυβέρνηση εισέρχεται επιτέλους σε διαδικασία ενεργοποίησης, η απορία όμως παραμένει. Πόσο εύκολα μπορεί η αξιοποίηση κρατικών περιουσιακών στοιχείων να μετατραπεί σε ξεπούλημα;
Υπό τις παρούσες οικονομικές συγκυρίες, τα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, την κατάσταση της κτηματαγοράς αλλά και των χρηματιστηριακών συναλλαγών, η απευθείας πώληση σημαντικού μέρους του δημόσιου πλούτου θα οδηγούσε σε ουσιαστικό ξεπούλημα του. Ανάκαμψη στην αγορά ακινήτων δεν αναμένεται πριν τουλάχιστον 2-3 ακόμα χρόνια και οι τιμές πιέζονται συνεχώς προς τα κάτω. Τη στιγμή μάλιστα που είναι ακόμα ασαφές το επενδυτικό περιβάλλον (αναπτυξιακός νόμος, φορολογικό καθεστώς, χωροταξικό - χρήσεις γης κλπ) οι πιθανότητες προσέλκυσης σοβαρού ενδιαφέροντος θα είναι περιορισμένες.
Αν μάλιστα συνυπολογιστεί και η καθυστέρηση ή αναβολή μεγάλων πρότζεκτ λόγω πολυνομίας, γραφειοκρατίας και διαχειριστικής διαφθοράς, είναι λογικό να συμπεράνουμε, ότι οι προσφορές θα είναι περιορισμένες και σε τιμές σημαντικά μειωμένες με βάση την εμπορική τους αξία (που ήδη έχει συρρικνωθεί).
Κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ προωθούν, και πιθανότατα θα είναι και η κύρια μορφή αξιοποίησης, τη μετοχοποίηση και διαπραγμάτευση στο χρηματιστήριο μεγάλου μέρους ακινήτων. Ακούστηκε μάλιστα από επίσημα χείλη, ότι αυτό δεν αποτελεί πώληση, λες και η κατοχή μετοχών δεν είναι έμπρακτο ιδιοκτησιακό δικαίωμα πάνω στα πάγια της εταιρίας.
Λησμονούν επίσης ότι σε μια φθίνουσα αγορά και χωρίς συγκεκριμένα πλάνα ανάδειξης των ακινήτων, η χρηματιστηριακή τους αξία δεν αποκλείεται να κατρακυλήσει άμεσα, οπότε είναι υπό διερεύνηση το ποιοι και σε ποιες τιμές θα θελήσουν να τοποθετηθούν σε ένα τέτοιο προϊόν. Και φυσικά να μην παρακάμπτουμε το γεγονός ότι θα υπάρξουν παχυλές αμοιβές για τις ανάδοχες τράπεζες της δημόσιας εγγραφής αυτής της εταιρείας
Όσον αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις και μόνο το γεγονός ότι η αξία των περισσότερων εισηγμένων κρατικών εταιριών, παρά το γεγονός ότι δραστηριοποιούνται μονοπωλιακά ή ολιγοπωλιακά χωρίς κάποιων να έχει επηρεαστεί ιδιαίτερα η θέση τους στην αγορά από την κρίση, αποτιμάται περίπου στο 1/3 της προ 1-2 ετών εκτίμησης, αρκεί για να εγείρει αμφιβολίες για το σκόπιμο μιας τέτοιας κίνησης. Πόσο δε μάλλον που τα επόμενα χρόνια η αξία τους θα αυξηθεί προσφέροντας ουσιαστικά ακοπίαστα υπερκέρδη σε όσους σπεύσουν να τις αγοράσουν σήμερα.
Το ζητούμενο οφείλει να είναι η αξιοποίηση ακινήτων που είτε λόγω έλλειψης τεχνογνωσίας, υποδομών και μέσων, αδυνατούμε να διαχειριστούμε επαρκώς, με την είσοδο εξειδικευμένων εταιριών με τη μορφή των ΣΔΙΤ ή κατά περίπτωση και με την απευθείας παραχώρηση του ακινήτου. Έτσι ώστε, ιδιαίτερα σε περιοχές της Ελληνικής περιφέρειας, να υπάρξει ουσιαστικό πολλαπλασιαστικό όφελος τόσο από τη δημιουργία θέσεων εργασίας όσο κι από την αναμόρφωση κι αναπτυξιακή ανάδειξη της περιοχής.
Αλλιώς απλά θα αναπαραχθεί κι εδώ η ίδια μονόχνωτη, αδιέξοδη, οριζόντια λογική του «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι» που υπήρξε και στη δημοσιονομική προσαρμογή. Αρχίσαμε με τη βιαστική και άκριτη περικοπή εισοδημάτων ακόμα και σε χαμηλά εισοδήματα που καταναλώνονται καθ’ ολοκληρία στην εσωτερική αγορά. Καταλήγουμε σε μια ασθμαίνουσα επιλογή παραχώρησης περιουσιακών στοιχείων μας, χωρίς επισταμένη μελέτη με μακροπρόθεσμο ορίζοντα, κάτω από διεθνείς πιέσεις και χρονικούς προσδιορισμούς που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποδείχθηκε ανίκανη να διαπραγματευτεί, έστω και κατ’ ελάχιστο.
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος - Ψυχολόγος
Οικονομολόγος - Ψυχολόγος
0 σχόλια