Ενώ ανακοινώθηκαν οι γενικές κατευθύνσεις του νέου προγράμματος δανεισμού, που κινούνται στα πλαίσια των ευρύτερων προτάσεων όπως αυτές αναπτύσσονταν τις τελευταίες ημέρες, πληθώρα αποριών παραμένουν σε σχέση με κομβικά ζητήματα, όπως αυτό του τρόπου συμμετοχής των ιδιωτών. Ενώ λοιπόν στις ανακοινώσεις περιέχονται μερικές συγκεκριμένες βεβαιότητες, τα αδιευκρίνιστα σημεία αφήνουν το περιθώριο πολλαπλών ερμηνειών για τις συνέπειες των αποφάσεων, κυρίως σε μακροπρόθεσμο επίπεδο. Καταγράφουμε λοιπόν και τις μεν και τις δε, με την επιφύλαξη εκτενέστερης ανάλυσης όταν ενημερωθούμε για τις λεπτομέρειες του σχεδίου. Βασικό συμπέρασμα; Η αποτυχία της αρχικής σύλληψης του μνημονίου (με την αντιαναπτυξιακή λογική του) και της χρηματοδότησης (ακριβή και βραχυπρόθεσμη).

• Επιμηκύνεται σημαντικά (από τα 7,5 στα 15 έως 30 χρόνια) η αποπληρωμή του δανείου της Τρόικας με επιτόκιο 3,5%
• Προβλέπεται επναγορά ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά.
• Οι ιδιώτες (τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία) θα συμμετέχουν εθελοντικά (ασαφής η μέχρι τώρα περιγραφή του όρου), με ανταλλαγή ομολόγων ύψους 37 δις με άλλα μεγαλύτερης διάρκειας και μικρότερου επιτοκίου.
• Από τα 109 δις του πακέτου από Ε.Ε. και ΔΝΤ, τα 30 αφορούν τις αποκρατικοποιήσεις.
• Αναφέρεται γενικόλογα η προοπτική ενός Ευρωπαϊκού σχεδίου Μάρσαλ για την ανάπτυξη της χώρας.
• Η ρευστότητα των τραπεζών θα καλυφθεί από την ΕΚΤ (εφόσον περάσουμε σε κατάσταση επιλεκτικής χρεοκοπίας).

Απορίες

• Αν η λύση είναι τόσο θετική όπως προσπαθεί να προβληθεί, γιατί ο Μπαρόζο απέκλεισε ρητά την χρήση του και σε άλλες χώρες με ανάλογο πρόβλημα (Ιρλανδία, Πορτογαλία);
• Ποιες οι εμπράγματες εγγυήσεις οι οποίες ασαφώς περιγράφονται; Και κυρίως θα δούμε μια εκτίμηση για το ποσοστό μείωσης του χρέους 10%, 15%, 20% ; Αρκεί;
• Γιατί ενώ υπάρχουν, σύμφωνα με εκτιμήσεις 70 δις διαθέσιμα στη δευτερογενή αγορά, επαναγοράζονται μόνο τα 12;;
• Η επιμήκυνση του δανείου της Τρόικας μειώνει μεν την ετήσια επιβάρυνση σε τόκους, αλλά το συνολικό καταβαλλόμενο ποσό, ακόμα και αποπληθωρισμένο παραμένει περίπου το ίδιο.
• Ασαφέστατοι οι όροι συμμετοχής των ιδιωτών και ο πιθανός τρόπος μετακύλισης του κόστους για την κεφαλαιοποίηση τους στο κοινό.
• Η πίεση για ακόμα ταχύτερες αποκρατικοποιήσεις θα οδηγήσει σε πιο βιαστικές διαδικασίες, μεγαλύτερη διάθεση παραχωρητικότητας προς τους επενδυτές και στο ζητούμενο τίμημα.
• Το αναπτυξιακό σχέδιο μπορεί να έχει αποτέλεσμα όταν είναι όντως δομικό σε σχέση με το στρεβλό παραγωγικό μας μοντέλο και τέτοιες διαθέσεις συνολικής διαχείρισης δεν έχουν υπάρξει προς το παρόν.
• Οι θυσίες για τους πολίτες θα ελαφρυνθούν, θα λειανθούν αδικίες και οριζόντιες λογικές περικοπών, θα περιοριστεί η υπερφορολόγηση; Από άγνωστο έως απίθανο!!