.png "English"){kind=small}
Σαράντα χρόνια μετά από τη συμβολική και τόσο
χαρακτηριστική, για την τότε εποχή, φράση, που σηματοδότησε το διακύβευμα
της μεταπολίτευσης και σχηματοποίησε το πολιτικοοικονομικό γίγνεσθαι και
τις κοινωνικές ανακατατάξεις, η σημερινή ερμηνεία του μοιάζει να έχει
παρεκκλίνει πολλές μοίρες από το αρχικό πρωτογενές, αυθόρμητο έως και
αφελές περιεχόμενο.Το δικαίωμα στην εργασία και στη βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης μετατράπηκε σε ένα πέπλο κομματικής ρουσφετολογίας, «πλαστών» παροχών με δανεικά αναντίστοιχα με τις δυνατότητες της οικονομίας, γενικευμένης αναξιοκρατίας και επιβολής μιας ματαιόδοξης γκλαμουριάς!
Η παιδεία από θεμελιώδης παράγοντας διαμόρφωσης
προσωπικοτήτων και ικανών επαγγελματιών διολίσθησε στον καθηγητικό
συντεχνιασμό, στη στυφή αναπαραγωγή τυποποιημένης γνώσης, στο «χαίδεμα» κάθε
μορφής ασυδοσίας και ανομίας με πρόσχημα το άσυλο της ελεύθερης έκφρασης!
Η ελευθερία, ως κεντρικό ζητούμενο σε όλα τα
επίπεδα της δημόσιας ζωής, αντικαταστάθηκε από τον άκρατο κιτρινισμό
στον τύπο, την καμαρίλα και τα φέουδα στους κομματικούς σχηματισμούς,
την ελευθεριότητα, την ασέβεια και την έλλειψη βασικών κανόνων κοινωνικής
παιδείας στην καθημερινή ζωή που οδηγούν μέχρι και σε ακραία φαινόμενα
αυτοδικίας.
Προφανώς και στη μεταπολίτευση χρωστάμε την
εμπέδωση βασικών κανόνων δημοκρατίας, την επούλωση παρελθόντων εθνικών
πληγών και πάνω απ’ όλα τον Ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας. Το όραμα
όμως των βασικών διεκδικήσεων του γνωστού συνθήματος, αλλοτριώθηκε, μετασχηματίστηκε
σχεδόν πολτοποιήθηκε στα γρανάζια της επίπλαστης ευδαιμονίας και της
κρατικοδίαιτης κομματοκρατίας.
Αν αυτές οι λέξεις θέλουμε να αποκτήσουν και πάλι
το βαθύ, αναγεννητικό τους νόημα, αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την ειλικρινή
αποτύπωση των συσσωρευμένων παθογενειών και τον εκ βάθρων επαναπροσδιορισμό
του αξιακού μας συστήματος και των θεσμών.
Μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα η εργασία να
αποτελεί δημιουργική διαδικασία, το εκπαιδευτικό σύστημα σταυροδρόμι
ωρίμανσης και η ελευθερία ταυτόχρονα δικαίωμα αλλά και μεγάλη ευθύνη.
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος – Ψυχολόγος
0 σχόλια