You Are Here: Home - ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ , ΕΚΛΟΓΕΣ , ΚΟΜΜΑΤΑ , ΝΔ , ΠΟΛΙΤΙΚΗ - Απαραίτητη η υπέρβαση του 30% για τη ΝΔ;

Δεν χρειάζεται να προσποιείται κανείς ότι κατέχει προνομιακή πρόσβαση σε στοιχεία «κρυφών» δημοσκοπήσεων για να συνειδητοποιήσει ότι το δίπολο ανάμεσα στη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ, που δημιουργήθηκε αμέσως μετά τις εκλογές του Μαϊου, παίρνοντας ξεκάθαρα ιδεολογικά χαρακτηριστικά, ενισχύεται όσο πλησιάζουμε στην ημέρα που θα κληθούμε να «καταθέσουμε» για δεύτερη φορά την ψήφο μας. Η ένταση των επιχειρημάτων, οι διαφορετικοί προσανατολισμοί που γεννούν αντιθέσεις και αναπτύσσουν ένα πεδίο αντιπαράθεσης και μέσα στην κοινωνία καταδεικνύουν αυτή την εξέλιξη. Η αναζήτηση σταθερής κυβέρνησης δείχνει να αναβιώνει κίνητρα ψήφου αντίστοιχα με αυτά των αυτοδυναμιών και να οδηγεί την πρωτιά πιθανότατα σε επίπεδα άνω του 30%!

Μια ψύχραιμη ματιά ακόμα και στα ήδη γνωστά δημοσκοπικά ευρήματα μας δείχνουν τον τρόπο που μοιάζει να εξελίσσεται αυτή η εκλογική αναμέτρηση. Βασικό στοιχείο «αλλοίωσης» κάθε μέτρησης παραμένει το ύψος της αποχής. Αν δηλαδή οι 500 χιλιάδες επιπλέον απέχοντες σε σχέση με τις εκλογές του 2009 θα επανακάμψουν και πόσοι θα προτιμήσουν, αυτή τη φορά, τη ραστώνη και τη δροσιά μιας παραλίας από την κάλπη.

Το κλίμα πόλωσης μάλλον ευνοεί την αύξηση της συμμετοχής. Η συντριπτική πλειοψηφία όσων απείχαν για πρώτη φορά προέρχονταν πρωτίστως από το ΠΑΣΟΚ αλλά σε σημαντικό κι από τη ΝΔ. Κυρίως πολίτες απογοητευμένοι με τα τεκταινόμενα που δεν θεώρησαν όμως ως λύση την καταφυγή στο λαϊκισμό. Άρα η αλλαγή στάσης κάποιων από αυτούς που διατηρούν ακραιφνή αστικά χαρακτηριστικά θα ευνοήσει σίγουρα τη ΝΔ. Δεν αποκλείεται βέβαια κι ένα όφελος του ΣΥΡΙΖΑ από όσους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους αισθανθούν τον οριστικό απεγκλωβισμό από τα κομματικά δεσμά του παρελθόντος.

Ας έρθουμε στα αριθμητικά δεδομένα. Το 19% των εκτός βουλής κομμάτων πολύ δύσκολα θα είναι πλέον διψήφιο νούμερο (ένα 8-9% φαντάζει το πιο πιθανό). Άρα και το όριο της αυτοδυναμίας από το 32,5% των τελευταίων εκλογών εκτοξεύεται στο 36,5-37%! Από αυτό το περίπου 10-11% η ΝΔ δείχνει ικανή να απορροφήσει έως 6-6,5% (ελέω προχωρήσεων από ΔΗ.ΣΥ, ΛΑΟΣ κλπ) και ο ΣΥΡΙΖΑ έως ένα 4,5-5%.

Αν η τελική απομείωση του ΚΚΕ είναι της έκτασης που φαίνεται κι ο ΣΥΡΙΖΑ προσεταιριστεί πάνω από το 1/3 της δύναμης του, θα έχει ένα επιπρόσθετο κέρδος τουλάχιστον 3%. Αν δεχθούμε ως δεδομένο ότι τα οφέλη των μετακινήσεων από ΑΝ.ΕΛ και Χρυσή Αυγή προς τους δυο κυρίαρχους πόλους θα είναι περίπου ισόποσοι κι ότι η ΔΗΜ.ΑΡ δεν θα υποστεί ουσιαστική καθίζηση των αποτελεσμάτων της, καταλήγουμε να μετατρέπεται σε κρίσιμο παράγοντα του τελικού αποτελέσματος η συμπεριφορά των εναπομεινάντων ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ.

Είναι γεγονός ότι και τα τελευταία ψήγματα του «βαθέως» ΠΑΣΟΚ των συντεχνιών και της κρατικοδίαιτης ρουσφετολογίας μετακινούνται μαζικά προς το ΣΥΡΙΖΑ. Μέγα ερώτημα παραμένει σε ποιο βαθμό αυτή η τάση μπορεί να ισοσκελιστεί ή και να ξεπεραστεί με την αντίρροπη υπαρκτή στροφή ψηφοφόρων του κινήματος, που εκφράζουν πιο εκσυγχρονιστικές και μεταρρυθμιστικές απόψεις, προς τη ΝΔ, θεωρώντας ότι πέρα από τις πολιτικές αντιπαραθέσεις και τα πρόσωπα αυτή τη στιγμή τίθεται ζήτημα για τον Ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, την ευνομία και τη σταθερότητα του τόπου.

Μια άθροιση όλων των περιγραφέντων μετατοπίσεων μας δείχνει ότι η υπέρβαση του 30% μοιάζει πλέον απαραίτητος παράγοντας κατοχύρωσης της πρωτιάς, χωρίς να αποκλείεται και οι δυο να κινηθούν πάνω από αυτό το όριο και η νίκη να κριθεί σε λίγο υψηλότερα επίπεδα.

Κων/νος Μανίκας

Οικονομολόγος – Ψυχολόγος

Tags: ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ , ΕΚΛΟΓΕΣ , ΚΟΜΜΑΤΑ , ΝΔ , ΠΟΛΙΤΙΚΗ