You Are Here: Home - ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ , ΕΚΛΟΓΕΣ , ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ , ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ , ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ , ΝΔ , ΠΟΛΙΤΙΚΗ , ΣΥΡΙΖΑ - Το αξιακό δίλημμα των εκλογών

Η προηγούμενη εκλογική διαδικασία κατέληξε, όπως ήταν αναμενόμενο, ως η ψυχαναλυτική εκτόνωση όλων των συσσωρευμένων συναισθημάτων οργής, πίεσης, αγανάκτησης, απογοήτευσης, τιμωρίας. Οι πολίτες γύρισαν επειδικτικά την πλάτη τους σε σύσσωμο το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης είτε απέχοντας είτε επιλέγοντας νεότευκτα κόμματα ή σχηματισμούς που δεν είχαν διαχειριστεί εξουσία. Θέλησαν να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα αποδοκιμασίας κυρίως λόγω των προσωπικών επιπτώσεων της μνημονιακής πολιτικής, αλλά κι ως αντίδραση στις παθογένειες μιας εποχής που μας οδήγησε στα σημερινά αδιέξοδα.

Το δίλημμα όμως αυτών των εκλογών περνά από τη σφαίρα της κυβερνητικής επιλογής, που πλέον είναι ακόμα πιο ισχυρός παράγοντας λόγω των προβλημάτων που ήδη έχουν αρχίσει να δημιουργούνται από την έλλειψη σταθερής εξουσίας, στο επίπεδο της αξιακής κατεύθυνσης στην οποία επιθυμούμε να κινηθεί ο τόπος τα επόμενα κρίσιμα χρόνια.

Είναι ίσως η πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια που η αντιπαράθεση αποκτά διακριτά ιδεολογικά όρια και το διακύβευμα δεν περιορίζεται σε τυπικές διαχειριστικές διαφοροποιήσεις αλλά εκτείνεται σαφέστατα στην αποδοχή κάποιου από τα δυο απολύτως διαφορετικά αξιακά συστήματα που αντιπροσωπεύουν οι προτάσεις της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε αυτή την εκλογική μάχη συγκρούονται το θάρρος κι ο ρεαλισμός με την έπαρση και τον τυχοδιωκτισμό, η ασφάλεια και η ευνομία με το φόβο και την αταξία, η διπλωματία και η στρατηγική με την παρόρμηση και το συναισθηματισμό, η πρωτοβουλία και η δημιουργία με τον παρασιτισμό και την στασιμότητα.

Κάθε ένα από αυτά τα αξιακά δίπολα αντιπροσωπεύει πολιτικές προτεραιότητες που προβάλλει η κάθε παράταξη. Ο ρεαλισμός της αναγνώρισης και της διαπραγμάτευσης των περιορισμών του μνημονίου συγκρούεται με την τυχοδιωκτική προσέγγιση της καταγγελίας που παραβλέπει και υποτιμά κάθε παράπλευρη συνέπεια μιας τέτοιας μονομερούς κίνησης.

Η έμφυτη ανάγκη για ασφάλεια στην καθημερινότητα έρχεται αντιμέτωπη με την πολυπολιτισμική και την αντιεξουσιαστική χαλαρότητα. Η αξιοποίηση των διεθνών συμμαχιών και των διαρκώς μεταβαλλόμενων συγκυριών βρίσκει απέναντι της μια αντανακλαστική, μονοδιάστατη αντιμετώπιση των εξελίξεων, εντός κι εκτός της χώρας.

Η δημιουργική ιδιωτική πρωτοβουλία που προωθεί την αξιοκρατία και την αποτελεσματικότητα στοχεύει στην υπέρβαση της συντεχνιακής παθητικότητας που κάποιοι πεισματικά επιθυμούν να συντηρήσουν. Ο επενδυτικός δυναμισμός που ενισχύει την απασχόληση βλέπει το αντίπαλο δέος του κρατισμού και της ρουσφετολογίας να μάχεται για την επιβίωση του.

Η επόμενη Κυριακή θα σημάνει μια ιστορική καμπή για τον τόπο. Είτε θα υπάρξει μια κυβερνητική εντολή για συντεταγμένη αναθεώρηση της φορομπηχτικής πολιτικής και της βίαιης εσωτερικής υποτίμησης με ταυτόχρονη προώθηση μεταρρυθμίσεων που θα μετατρέψουν τη χώρα σε μαγνήτη επενδύσεων αλλά και ανάληψη κεντρικών αναπτυξιακών πρωτοβουλιών από την Ε.Ε. (πριν αυτή βυθιστεί πλήρως στην ύφεση!), είτε θα περιδινηθούμε σε εντελώς αχαρτογράφητα ύδατα που πέρα από την αδυναμία αναδόμησης του κράτους και της οικονομίας είναι πολύ πιθανό να οδηγήσουν τη χώρα σε οριστικό ναυάγιο και μόνιμη διπλωματική απομόνωση.

Κων/νος Μανίκας

Οικονομολόγος – Ψυχολόγος

Tags: ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ , ΕΚΛΟΓΕΣ , ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ , ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ , ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ , ΝΔ , ΠΟΛΙΤΙΚΗ , ΣΥΡΙΖΑ