.png "English"){kind=small}
Παρακολουθώντας την τελευταία εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη αντιλαμβανόσουν τις αντιφάσεις που διαρρέουν την Ελληνική κοινωνία. «Πόλεμος» γενεών, ιδεοληψίες, γενικόλογοι αφορισμοί για το πολιτικό σύστημα. Πλήρης αδυναμία να αρθρώσουμε ένα συγκροτημένο όραμα όχι τόσο για την ιδεολογική χροιά του κράτους και της οικονομίας που επιθυμούμε να δομήσουμε τα αμέσως επόμενα χρόνια, αλλά κυρίως έλλειμμα χαρτογράφησης ενός βασικού θεσμικού πλαισίου που θα διέπει τη Νέα Μεταπολίτευση, διασφάλισης της διοικητικής αποτελεσματικότητας και αντιμετώπισης του άκρατου λαϊκισμού (της υποσχεσιολογίας χωρίς ανάλυση των συνεπειών).
Το θεμελιώδες ζητούμενο της εποχής είναι η ανάκτηση της εμπιστοσύνης του πολίτη απέναντι στο σύστημα κι αυτό δεν μπορεί παρά να προκύψει με στέρεες ουσιώδεις δράσεις και στα τρία προαναφερθέντα πεδία.
Με την προώθηση ενός σύγχρονου θεσμικού πλαισίου σε κοινοβουλευτικό και κομματικό επίπεδο. Ριζικές συνταγματικές αλλαγές που θα επιτρέπουν το συνεχή και ενδελεχή έλεγχο των πολιτικών, το διαχωρισμό των εξουσιών, την ενεργότερη συμμετοχή του πολίτη στη λήψη αποφάσεων. Πλήρης εκδημοκρατισμός της λειτουργίας των κομμάτων και αναδιαμόρφωση των διαδικασιών ανάδειξης στελεχών, ώστε να αντικατοπτρίζουν την εκάστοτε κοινωνική πραγματικότητα κι όχι τις εσωκομματικές ισορροπίες.
Με τον πλήρη διοικητικό ανασχεδιασμό του κράτους. Εκτεταμένη χρήση της τεχνολογίας για τη μείωση της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς και αξιοποίηση επιτελικών στελεχών με αντίστοιχες ικανότητες που θα ακολουθούν «επιχειρησιακά προγράμματα», κι όχι απλή τοποθέτηση αποτυχόντων πολιτευτών σε θέσεις στις οποίες δεν μπορούν να ανταποκριθούν.
Με τη συλλογική αλλαγή στάσης απέναντι στον ακατάσχετο λαϊκισμό των εύκολων λύσεων, των υπερφίαλων στόχων, των ανέξοδων υποσχέσεων, της εθελοτυφλίας απέναντι στην πραγματικότητα και τις συνέπειες των αποφάσεων. Οι όποιες πολιτικές προτάσεις οφείλουν να αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα τους κι όχι απλά να αναπαράγουν το ιδεοληπτικό πλαίσιο από το οποίο εκπορεύονται.
Πέρα από τον ιδεαλισμό, κάθε κίνηση θα πρέπει να αποτελεί ένα ολοκληρωμένο σχήμα σκέψης με αρχή, μέση και τέλος, δηλαδή με αρχικό προγραμματισμό, εκτελεστικό σχέδιο και απολογισμό αποτελεσμάτων. Αλλιώς η πολιτική θα συνεχίσει να περιφέρεται αποκλειστικά στα όρια των ατέρμονων φιλοσοφικών αναζητήσεων, αφήνοντας την πρακτικότητα των καθημερινών λύσεων στα χέρια κάποιων πιθανότατα ικανών ρητόρων που μπορεί να θολώνουν ή να εξευμενίζουν τα μηνύματα αλλά αδυνατούν να αποδώσουν απτό και μετρήσιμο έργο.
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος – Ψυχολόγος
0 σχόλια