You Are Here: Home - ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ , ΔΙΕΘΝΗ , Ε.Ε. , ΜΜΕ , ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ , ΠΟΛΙΤΙΚΗ - «Σκουπίδι» ή... «διαμάντι» το ευρωομόλογο !

Έσπευσαν ορισμένα ΜΜΕ να προβάλλουν, με ενδόμυχη ικανοποίηση όπως αποδεικνύουν οι πηγαίοι τίτλοι τους, τις αιτιάσεις της Standard & Poors για χαρακτηρισμό ενός ενδεχόμενου ευρωομολόγου ως «σκουπιδιού», εφόσον υπάρχει αναλογικότητα (με βάση τη συμμετοχή κάθε χώρας στο ΑΕΠ της Ευρωζώνης) στην παροχή εγγύησης μιας τέτοιας έκδοσης. Μια κυρίως τεχνικού περιεχομένου ανάλυση, με σαφή όμως μηνύματα για τον τρόπο που θα πρέπει να πορευτούν οι Ευρωπαίοι ηγέτες για να καταδείξουν την αξιοπιστία και την εμμονή τους στην ιδέα του κοινού νομίσματος, προσεγγίζεται από κάποιους καταστροφολαγνικούς διαύλους, σχεδόν ως άλλοθι κάθε μνημονιακής πολιτικής.

Μάλλον θεωρούν ότι ενόψει ΔΕΘ η απαξίωση κάθε δημιουργικής πρότασης, ακόμα και μέσα από την επιλεκτική και εν πολλοίς διαστρεβλωμένη προβολή μιας είδησης, επιτείνει τη γνωστή λογική των απόλυτων αδιεξόδων που καθιστά κάθε μνημονιακή παρέμβαση (όσο εύστοχη ή άστοχη κι αν είναι) ως τον απόλυτο μονόδρομο. Διευκολύνεται λοιπόν ο πρωθυπουργός να εμφανιστεί ως περίλυπος διακομιστής ενός φορομπηχτικού αντιαναπτυξιακού μοντέλου που προς το παρόν «στραγγαλίζει» νοικοκυριά κι επιχειρήσεις,  αγγίζοντας ελάχιστα και επιλεκτικά τις χρόνιες παθογένειες της κρατικής διαχείρισης και του παραγωγικού ιστού μας.

Η εκτίμηση της Standard & Poors για την αξιολόγηση που θα  μπορούσε να λάβει το ευρωομόλογο στηρίζεται σε μια πολύ απλή παραδοχή. Ότι δηλαδή από τη στιγμή που δεν υπάρχουν ολοκληρωμένοι μηχανισμοί συνολικής προστασίας μιας τέτοιας κίνησης, η συμμετοχή της Ελλάδας και των άλλων υπό Μνημόνιο χωρών ως εγγυητές την καθιστούν εν τη γεννέση της αναξιόπιστη.

Με άλλα λόγια αποτελεί ένα καμπανάκι, μέσω μιας ειδικής τεχνικής προσέγγισης, για την ανάγκη στενότερης διοικητικής και οικονομικής ένωσης στην Ευρωζώνη και για διεύρυνση των αρμοδιοτήτων της ΕΚΤ. Γι’ αυτό άλλωστε και δεν ετέθη ποτέ ανάλογο ζήτημα με τα Αμερικανικά ομόλογα ακόμα κι όταν η Καλιφόρνια άγγιξε τα όρια της χρεοκοπίας. Η Ομοσπονδιακή τράπεζα (FED) έχει εντελώς ξεκάθαρο ρόλο στήριξης της Αμερικανικής οικονομίας και δεν παλινδρομεί αντιμετωπίζοντας τις πολιτείες (αντίστοιχα σ’ εμάς τις χώρες – μέλη) ως ομογενοποιημένα «τιμάρια».

Πριν λοιπόν βιαστούν κάποιοι να χρησιμοποιήσουν την οποιαδήποτε ανακοίνωση των οίκων αξιολόγησης για μικροπολιτικά εσωτερικά παιχνίδια, ας αναγνώσουν τις εξελίξεις στο πραγματικό τους πλαίσιο. Το ευρωομόλογο παραμένει απαραίτητο «διαμάντι» για την προθήκη του Ευρωπαϊκού εγχειρήματος, η αποτελεσματικότητα του όμως λήγει εκεί που αρχίζει η κοντόφθαλμη στρεβλά «εθνοκεντρική» οπτική της σημερινής ηγεσίας του (κυρίως της Γερμανίας) που θεωρεί ότι μπορεί να αναπαράγει πλήρως ένα μονοδιάστατο μοντέλο ανάπτυξης που δεν λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες, εγγενείς αδυναμίες και τα πλεονεκτήματα κάθε τόπου.

Κων/νος Μανίκας

Οικονομολόγος – Ψυχολόγος

Tags: ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ , ΔΙΕΘΝΗ , Ε.Ε. , ΜΜΕ , ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ , ΠΟΛΙΤΙΚΗ