Του Γιώργου Κύρτσου

Ο σχηματισμός της κυβέρνησης Παπαδήμου δεν οδήγησε σε ευνοϊκότερη μεταχείριση της Ελλάδας από την τρόικα. Εάν κρίνουμε από τον κρατικό προϋπολογισμό του 2012 πρόκειται να συνεχιστεί μία πολιτική που δεν οδηγεί πουθενά. Το μόνο θετικό στοιχείο που διαφοροποιεί τον νέο προϋπολογισμό από τον προηγούμενο είναι ότι ανοίγει τον δρόμο στο «κούρεμα» των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου και την ουσιαστική μείωση του δημόσιου χρέους.

Η μείωση όμως του δημόσιου χρέους δεν πρόκειται να μας βγάλει από την κρίση εάν δεν υπάρξει μία οικονομική πολιτική που θα δημιουργήσει «εδώ και τώρα» αναπτυξιακή δυναμική. Εάν είχαμε αποφύγει την βαθιά ύφεση της περιόδου 2009-2012 το δημόσιο χρέος θα ήταν διαχειρίσιμο και οι πιστωτές μας θα είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες να πάρουν τα λεφτά τους πίσω.


Βασικά λάθη

Ο κρατικός προϋπολογισμός του 2012 δεν παίρνει υπόψη του τις αποκλίσεις στην εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2011. Υποτίθεται ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα θα κινηθεί το 2011 γύρω στο 9% του ΑΕΠ –έναντι αρχικού στόχου 7,5% του ΑΕΠ- ενώ όλα δείχνουν ότι μετά τις αλλεπάλληλες αναθεωρήσεις των στοιχείων το έλλειμμα του 2011 θα ξεπεράσει το 10% του ΑΕΠ.

Το μείγμα πολιτικής που εφαρμόζεται οδηγεί στην συνέχιση της ύφεσης. Με βάση τις επίσημες προγνώσεις, το ελληνικό ΑΕΠ θα υποχωρήσει κατά 5,5% το 2011 και κατά 2,8% το 2012.

Πρόκειται για πραγματική εθνική καταστροφή εφόσον σύμφωνα, με τα επίσημα στοιχεία, η ύφεση στην Ελλάδα ξεκίνησε το 2008. Δεν υπάρχει οικονομία ικανή να αντέξει μία πενταετία ύφεσης στην διάρκεια της οποίας η συνολική μείωση του ΑΕΠ θα είναι της τάξης του 15%.

Έχει δημιουργηθεί μία εξαιρετικά αρνητική δυναμική που θα επιδράσει στην εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού του 2012 και θα οδηγήσει στην αναθεώρησή του σε διάστημα λίγων μηνών.

Ανέφικτοι στόχοι

Ο προϋπολογισμός του 2012 στηρίζεται στην εκτίμηση ότι θα επιτευχθεί σημαντική αύξηση των φορολογικών εσόδων του Δημοσίου. Με τα φαινόμενα ύφεσης να έχουν πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις το πιθανότερο είναι ότι το 2012 θα έχουμε, όπως ακριβώς το 2011, μείωση αντί για αύξηση των φορολογικών εσόδων του Δημοσίου. Ακόμη κι αν αποδώσει το ειδικό τέλος που επιβλήθηκε στα ακίνητα τα αναμενόμενα έσοδα- κάτι το οποίο δεν μοιάζει ιδιαίτερα πιαθνό- η κάμψη της οικοδομικής δραστηριότητας και η ουσιαστική εξαφάνιση της κερδοφορίας ολόκληρων κλάδων της οικονομίας θα οδηγήσουν σε μείωση των φορολογικών εσόδων του Δημοσίου.

Εξωπραγματική θεωρούμε και την πρόγνωση για μείωση των δαπανών του Δημοσίου, στον βαθμό που αυτή θα προέλθει από τον περιορισμό της κρατικής επιχορήγησης των ασφαλιστικών ταμείων και του ΟΑΕΔ.

Εάν κρίνουμε από τα επίσημα στοιχεία του 2011 οι δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού για τα ασφαλιστικά ταμεία ξεπέρασαν κατά πολύ τις αρχικές προβλέψεις. Αυτό σημαίνει ότι η δραστική μείωση των δαπανών, με βάση τις εκτιμήσεις του κρατικού προϋπολογισμού για το 2012, μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από περικοπές στις συντάξεις που θα φτάνουν το 30% και το 40%.

Οικονομικά και πολιτικά αδύνατη μοιάζει και η μείωση της κρατικής στήριξης, μέσω του προϋπολογισμού, στον ΟΑΕΔ. Σε μία περίοδο εκρηκτικής αύξησης της ανεργίας αυτή μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από την δραστική μείωση των επιδομάτων που καταβάλλονται στους ανέργους. Η μείωση αυτή προβλέπεται ρητά στο αρχικό μνημόνιο μέχρι σήμερα όμως δεν υλοποιήθηκε για προφανείς κοινωνικούς και πολιτικούς λόγους.


ΠΗΓΗ: CITYPRESS
http://www.citypress.gr/index.html?action=article&article=90630