.png "English"){kind=small}
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας Σαμαρά στη ΔΕΘ υπήρξε ένα σχόλιο γνωστού κονδυλοφόρου, σε μέσο δικτύωσης, που περιέγραφε το όραμα Σαμαρά ως «επιστροφή στη δεκαετία του ‘50». Πολλαπλές δε οι αναφορές, άλλες με εξαιρετικά εμπαθή κι άλλες με πιο συγκροτημένο ύφος, που επιχειρούσαν να χαρακτηρίσουν το λόγο Σαμαρά ως εθνικιστικό και λαϊκίστικο. Δεν μπορώ λοιπόν να μην θέσω μερικά ψύχραιμα ερωτήματα, σχετικά με τις θέσεις του πρόεδρου της ΝΔ, στους άκριτους κριτές και τους «επαγγελματίες» σχολιολόγους που συχνά μετατρέπονται σε αυτόκλητους πεφωτισμένους καθοδηγητές της κοινής γνώμης.
Πόσο «εθνικιστικό» είναι άραγε, ιδιαίτερα σε περιόδους γενικευμένης κρίσης και εθνικής κατήφειας που όλοι αναζητούν μια σπίθα αισιοδοξίας και σταθερές στις οποίες να καταφύγουν, να υπενθυμίζεις και να αναδεικνύεις τις διαχρονικές αξίες, τις παρακαταθήκες δημοκρατίας και πολιτισμού που λειτουργούν ως φωτεινός φάρος στην πορεία του τόπου; Εκτός κι αν έχουμε αποφασίσει να «ποινικοποιήσουμε» τη συλλογική μνήμη προς όφελος της επίπλαστης γκαλμουριάς και της καταναλωτικής αυτοικανοποίησης.
Είναι «εθνικιστική» ή «διεθνιστική» η απαρέγκλιτη στήριξη του Ευρωπαϊκού οράματος, στα πλαίσια της αλληλεγγύης που τέθηκε από τους ιδρυτές του; Πολλοί σημαντικοί παράγοντες της ιστορίας της Ε.Ε. (Κολ, Ντελόρ, Σρέντερ) το επικαλούνται και σήμερα για να κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου για την πλήρη εκτροπή από αυτό το αρχικό πρότυπο προς μια μονοδιάστατη, μηχανιστική αντιμετώπιση της οικονομίας και της κοινωνίας.
Θεωρείτε λαϊκισμός να επισημαίνεις τους περιορισμούς και τα αδιέξοδα μιας πολιτικής που επιμένοντας στην εμπροσθοβαρή δημοσιονομική προσαρμογή μέσω οριζόντιων μισθολογικών περικοπών και υπεροφολόγησης της αγοράς και των νοικοκυριών βύθισε τη χώρα στην ύφεση, ενώ ταυτόχρονα τοποθετεί σε δεύτερη μοίρα κάθε αναγκαία μεταρρύθμιση στο κράτος και την οικονομία και μεταθέτει στο μέλλον τις απαραίτητες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες;
Λαϊκίζει όποιος αναφέρεται στην αξιοποίηση της γεωπολιτικής μας θέσης και των συγκριτικών πλεονεκτημάτων που συνεπάγεται, για την ανάδειξη όλων των μορφών τουρισμού, τον επαναπατρισμό της ναυτιλίας, τον εκσυγχρονισμό του πρωτογενούς τομέα, την ενεργειακή αυτονομία της χώρας, αλλά και την επένδυση στην καινοτομία και τις σύγχρονες τεχνολογίες;
Αποτελεί τον ορισμό του λαϊκισμού η αναζήτηση κοινωνικής δικαιοσύνης και συνοχής, η αναδιάρθρωση του θεσμικού μοντέλου, η επιτελική κυβερνητική μορφή, ο προϋπολογισμός μηδενικής βάσης για την ουσιαστική περικοπή κρατικής σπατάλης;
Κάποιοι θεωρούν ότι γνωρίζουν καλύτερα από όλους μας τους ορισμούς των λέξεων. Μερικοί μάλιστα το αποδεικνύουν με την ασυνέπεια και την καιροσκοπική υποταγή τους στις «επιταγές» των καιρών. Οφείλουν όμως να κατανοήσουν ότι από την εποικοδομητική κριτική σε επιμέρους ζητήματα έως το μηδενισμό και την εμπάθεια παρεμβάλλεται απαραίτητα ένα «καθαρό» βλέμμα!
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος – Ψυχολόγος
0 σχόλια