.png "English"){kind=small}
Ασκήσεις συσπείρωσης με «κωλοτούμπες» από τον Κυριάκο
Πριν από 1 ώρα
Κωνσταντίνος
Μανίκας
Οικονομολόγος
– Ψυχολόγος
Υπ.
Περιφερειακός Σύμβουλος Κεντρικού Τομέα Αττικής
«180ο
– Η Αττική αλλάζει πρόσωπο» - υπ. Περιφερειάρχης Γιώργος Κουμουτσάκος
Όλοι οι άδολοι
οπαδοί της Ένωσης που την έζησαν σε στιγμές δόξας και κρατούν μέσα τους
άσβεστη την αξιακή σημασία του εμβλήματος, της προσφυγικής διαδρομής και του συμβολισμού
αυτού του συλλόγου, πονούν για το αναγκαίο ταξίδι της ποδοσφαιρικής ομάδας στη
Γ΄Εθνική αλλά ταυτόχρονα νιώθουν και την ψυχική ορμή του θηρίου που ανασηκώνεται
πιο υγιές και δυνατό από ποτέ.
Γι’ αυτό και σε
αυτή την γιγάντια προσπάθεια βρίσκουν την απαραίτητη στήριξη της περιφέρειας
(οικονομικά τα ίδια δημόσια κονδύλια δεν θα μπορούσαν να έχουν εκταμιευθεί κι από
το υφυπ. Αθλητισμού;) υποκριτική όταν μάλιστα γίνεται με χαρακτηριστική
καθυστέρηση και ασθμαίνοντας με τον πιο εσπευσμένο τρόπο λίγο πριν την
προεκλογική περίοδο.
Οι παλαιότεροι
ημών μου έλεγαν να μην εμπιστεύομαι τους τοπικούς άρχοντες που θυμούνται
λίγους μήνες πριν τις εκλογές να αρχίσουν π.χ. τις χωρίς σχεδιασμό
ασφαλτοστρώσεις και την τοποθέτηση πλακιδίων. Σε αντιστοιχία η υπόθεση με το γήπεδο
της ΑΕΚ μου θυμίζει ακριβώς αυτές τις πρακτικές. Για να είναι όμως
αξιόπιστη αυτή η πράξη της περιφερειακής διοίκησης του κ. Σγουρού θα έπρεπε να
συνοδεύεται κι από μια σχετική διαχρονική συνέπεια.
Δυσκολεύομαι να
θυμηθώ τη στάση του κ. Σγουρού όταν κάποιοι από τον πολιτικό χώρο του
συντάσσονταν με την αριστερά και στέκονταν εμπόδιο στην κατασκευή του γηπέδου
στη Νέα Φιλαδέλφεια με περιβαλλοντικές προφάσεις που αφαιρούσαν τη
δυνατότητα εμπορικών χρήσεων, απολύτως απαραίτητων στον τότε σχεδιασμό για την
οικονομική επιβίωση του έργου.
Πιθανότατα να
ήταν αντίστοιχη της παθητικότητας του για το ζήτημα του Ελληνικού, την
εποχή που η ΝΔ κατέθετε επιχειρηματικό πλάνο με περιορισμένες εμπορικές χρήσεις
που θα επέτρεπαν τη συντήρηση ενός τεράστιου μητροπολιτικού πάρκου. Δεν
αποκλείεται εκείνη την περίοδο να ήταν δέσμιος της αντιπολιτευτικής
επανάστασης (με τον Παπανδρέου «σφιχταγκαλιασμένο με τις εμμονές του
αριστερού δημάρχου της περιοχής) που αποστρέφονταν κάθε σχετική πρόταση
καθυστερώντας την αξιοποίηση του Ελληνικού για σχεδόν μια δεκαετία.
