Η κυβέρνηση επιχείρησε, μετά την αρχική μίζερη περίοδο της αποποίησης ευθυνών όπου όλα οφείλονταν αποκλειστικά στην προηγούμενη διακυβέρνηση της ΝΔ και η ίδια αναγκαζόταν να καταφύγει σε σκληρές αποφάσεις με τις οποίες δεν συμφωνούσε (σύνδρομο Σταχτοπούτας), να προβάλλει την ιδέα της «αναμορφωτικής» πολιτικής δύναμης που προωθεί μεγάλες τομές που θα άλλαζαν ριζικά τον τρόπο λειτουργίας του κράτους και της οικονομίας. Ανεξάρτητα από την αξιοπιστία τέτοιων δηλώσεων και τις επικοινωνιακές σκοπιμότητες εμφάνισης μιας λιγότερο παθητικής αντιμετώπισης της πραγματικότητας, η ροή των εξελίξεων απέδειξε ότι το πολιτικό DNA που εγκαθίδρυσε κι ανέπτυξε σε άκρατο βαθμό τις παθογένειες του μεταπολιτευτικού συστήματος δεν παραμένει απλά ισχυρό αλλά κατευθύνει αντανακλαστικά τον τρόπο διαχείρισης των ζητημάτων.