Η αγωνία του κυβερνητικού στρατοπέδου αλλά και όσων στηρίζουν με έμμεσο ή άμεσο τρόπο τις πολιτικές του επιλογές, σχετικά με την έκταση και την ένταση έκφρασης της λαϊκής κατακραυγής στις κάλπες του Νοεμβρίου, τους έχουν οδηγήσει σε μια πρωτοφανή προσπάθεια εκμετάλλευσης κάθε δυνατού στοιχείου που θα μπορούσε να σύρει στην ανυποληψία και την εσωστρέφεια τη ΝΔ. Ξεκίνησαν με την ενορχηστρωμένη επικοινωνιακή προσπάθεια απαξίωσης της πρότασης Σαμαρά για ταχύτερη έξοδο από το μνημόνιο από πολιτικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους, αμέσως μετά την επιτυχημένη παρουσία του στη ΔΕΘ, για να περάσουν στην προσπάθεια ανάδειξης θέματος επιστροφής Καραμανλή σε ενεργό πολιτικό ρόλο, με υπονοούμενα για εκ νέου ανάληψη της αρχηγίας του κόμματος.

Δηλώνω εξαρχής ότι δεν είμαι φανατικός των βιβλίων και των ταινιών του Χάρι Πότερ. Η παιδική όμως αθωότητα, με αυτή την άδολη, ευθεία αντίδραση στα γεγονότα είναι συχνά απολύτως αφοπλιστική. Ακούγοντας λοιπόν τις συνεχείς αναφορές των τελευταίων ημερών σε μάγους και Χάρι Πότερ ένας «μικρός» φίλος μου με ρώτησε ποιος είναι τελικά ο Χάρι Πότερ και ποιος ο κακός μάγος Βόλντεμορτ σε αυτή την ιστορία. Στον κόσμο της μυθοπλασίας γύρω από τη μαγεία υπάρχουν αυτοί που αντιπροσωπεύουν τις συνετές, δημιουργικές δυνάμεις κι αυτοί που επιβουλεύονται κάθε θετική προσπάθεια για ίδιον όφελος, διαστρεβλώνοντας δεδομένα και υφαίνοντας πλέγμα συνομωσιών. Εύλογη λοιπόν η παιδική απορία. Τι σηματοδοτεί η στάση Σαμαρά και που αποβλέπει ο Παπανδρέου με τις επιλογές του; Τελικά που βρίσκονται οι «καλές» και που οι «κακές» δυνάμεις σε αυτή την αντιπαράθεση;

Η σκανδαλολογία υπήρξε στον τόπο μας βασικό συστατικό κάθε προεκλογικής περιόδου και βασικό όπλο (το άλλο είναι η οικονομική κατάσταση) κάθε αντιπολίτευσης στην προσπάθεια αποδόμησης της εκάστοτε κυβέρνησης. Η έλλειψη θεσμών διαφάνειας και διαδικασιών που θα επιτρέπουν τον συνεχή, ανεξάρτητο έλεγχο όλων των αποφάσεων, ώστε να περιορίζονται τα περιθώρια αδιαφανών κινήσεων, επιτρέπει μια ατέρμονη ηθικολογία, συχνά αστήριχτη. Εθίζοντας τους πολίτες στην ταχεία κατακρήμνιση και την ισοπέδωση όσων πριν λίγο καιρό αναγόρευαν σε «σωτήρες» (μάλλον ως διαδικασία αυτοκάθαρσης των δικών μας ενοχών), επιχειρείται η νομοτελειακή ανάδειξη κάποιων σε λύση, σε ένα πρόβλημα που οι ρίζες του εκτείνονται πέρα από τις πρόσκαιρες κομματικές αντιμαχίες.

Το ότι η κατάσταση στην «καρδιά» της Αθήνας αγγίζει, αν δεν τα έχει ξεπεράσει, τα όρια του "εμφράγματος", είναι δεδομένο. Τα τελευταία συμβάντα με συμπλοκές συμμοριών, ξεκαθάρισμα λογαριασμών κλπ ήταν απλώς μια ακόμα επιβεβαίωση της μίζερης. αποκρουστικής πραγματικότητας. Συγκεκριμένα σημεία στο κέντρο της πόλης υπήρξαν εδώ και δεκαετίες άντρα πορνείας, διακίνησης ναρκωτικών, λαθρεμπορίου και γενικότερα οργανωμένου εγκλήματος. Εθελοτυφλεί όμως όποιος δεν αναγνωρίζει την περαιτέρω έκρηξη αυτών των φαινομένων τα τελευταία χρόνια αλλά και τη ραγδαία μείωση της ποιότητας ζωής, που έφερε η αθρόα εισδοχή λαθρομεταναστών. Ακόμα και τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι ειδικά στη "βαριά" εγκληματικότητα (ανθρωποκτονίες, ληστείες, βιασμοί κλπ) η συμμετοχή των μεταναστών είναι δυσανάλογα μεγάλη με βάση τον πληθυσμό που αντιπροσωπεύουν.

Επιθυμητά και καλοδεχούμενα τα μεγάλα επιχειρηματικά πλάνα που προσφέρουν πρόσθετη αξία, τεχνογνωσία και εξειδίκευση σε συγκεκριμένους τομείς. Επενδύσεις που αναπτύσσουν υποδομές και ενισχύουν τομείς που για λόγους πρακτικούς (έλλειψης πόρων, οικονομιών κλίμακος, τεχνικού ή γνωστικού υπόβαθρου) χρειάζεται και η συνδρομή ξένων κεφαλαίων. Οι ιδιαίτερες όμως παρούσες συνθήκες θα πρέπει να μας κάνουν διπλά επιφυλακτικούς για την αξιοπιστία των ενδιαφερόμενων επενδυτών και προσεκτικούς στην κατάρτιση των όρων των συμβάσεων, ώστε να μην παραχωρείτε δημόσια περιουσία σε εξευτελιστικό τίμημα. Πολλοί θα επιθυμούσαν να τοποθετηθούν στην Ελληνική αγορά με μειωμένο κόστος λόγω της διεθνούς απαξίωσης της οικονομίας μας και με ιδιαίτερα ελκυστικές προϋποθέσεις δημιουργώντας τελικά μονοπωλιακές καταστάσεις. Ιδιαίτερα η κυβέρνηση που εξελέγη με βασικό σύνθημα την «πράσινη» ανάπτυξη θα όφειλε να είναι εξόχως ευαίσθητη και στην προστασία του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής των πολιτών στις περιοχές των οποίων θα γίνουν οι επενδύσεις. Το ζήτημα του «Ελληνικού» και της πιθανότητας κατασκευής καζίνο είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα.