Η αναφορά του Αντώνη Σαμαρά, μιλώντας στους Οννεδίτες, στην ανάγκη Νέας Μεταπολίτευσης μέσα από μια δημοκρατική, ειρηνική επανάσταση επαναφέρει πιο άμεσα, πιο επιτακτικά τη συζήτηση για την ανάγκη εκ βάθρων ανασυγκρότησης της παράταξης τόσο σε οργανωτικό όσο και σε ιδεολογικό επίπεδο. Η ιστορική συγκυρία είναι εξαιρετική, εν μέσω οικονομικής κρίσης, αμφισβήτησης των αυτορυθμιζόμενων αγορών, της ανάγκης για ένα ευέλικτο με εποπτικό ρόλο κράτος, του εκσυγχρονισμού στη διάρθρωση των κομματιών μηχανισμών και του ρόλου του πολίτη σε αυτές τις διεργασίες, δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες για να αναδυθεί ένα εντελώς καινούριο μοντέλο διαχείρισης των δημοσίων πραγμάτων, οδηγώντας στον εμπλουτισμό και τη μετεξέλιξη των ανατροπών που έφερε η μεταπολίτευση του 1974.

Οι ανακοινώσεις του Αντώνη Σαμαρά σχετικά με τις θέσεις της ΝΔ στο ευαίσθητο θέμα της χορήγησης υπηκοότητας στους μετανάστες και οι αναφορές του στο ζήτημα λίγες ημέρες μετά, στην ομιλία του στους Οννεδίτες, φαίνεται ότι συνέλαβε το ΠΑΣΟΚ απροετοίμαστο να αντιδράσει σε μια συγκροτημένη άποψη που λαμβάνει υπόψη της όλες τις παραμέτρους και τις ιδιοτυπίες του Ελληνικού περιβάλλοντος. Αυτό έγινε εμφανές τόσο από την παραπλανητική, ψευδή αναφορά Παπανδρέου στην υποτιθέμενη άρνηση της ΝΔ στη χορήγηση ιθαγένειας σε παιδιά μεταναστών, όσο και από την προσπάθεια Ραγκούση να μας πείσει ότι το Γερμανικό μεταναστευτικό μοντέλο έχει σημαντικές διαφορές από τις προτάσεις Σαμαρά (στην ουσία δεν είναι τόσο καθοριστικές οι διαφορές), λες και η αναφορά του προέδρου ης ΝΔ στο συγκεκριμένο μοντέλο έγινε με διάθεση και όρους ταύτισης που προφανώς δεν μπορούν να γίνουν ανάμεσα σε δυο χώρες με διαφορετική γεωπολιτική θέση, σύσταση μεταναστευτικού σώματος, όγκου μεταναστών, οικονομικής δύναμης και κοινωνικών αντοχών απορρόφησης κλπ.