.png "English"){kind=small}
Μόλις λίγα 24ωρα μετά τη δημόσια απαίτηση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Β. Σόιμπλε, για τον περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας, η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου έρχεται να ομολογήσει εμπράκτως ότι παραδίδει τα κλειδιά της διακυβέρνησης στους ξένους και μετατρέπει και επισήμως την Ελλάδα σε προτεκτοράτο. Γεγονός ιδιαίτερα οδυνηρό για τη χώρα και τους πολίτες της.
«Ω Έλληνες, ω θείαιψυχαί, που εις τους μεγάλους
κινδύνους φανερόνετε
ακάμαντον ενέργειαν
και υψηλήν φύσιν!»
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ - Λιτές, ριζικές,συχνά αυτονόητες προτάσεις για μια δημοκρατία που θα σέβεται τις δομές της και τους πολίτες. Εξειδίκευση και εμπλουτισμός μπορεί να χρειάζεται, αλλά η βάση για μια νέα εποχή του κοινοβουλευτικού συστήματος εμπεριέχεται σε αυτές. .Διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ...
Όσο μεγαλεπήβολα άνοιξε μια ακόμα μεταρρύθμιση, αυτή των βαρέων κι ανθυγιεινών επαγγελμάτων, τόσο εκκωφαντικά έκλεισε, με τα ΜΜΕ να προβάλλουν για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους τον αριθμό αυτών που θα αφαιρεθούν από τη συγκεκριμένη λίστα, ή αναφέροντας όμως επιλεκτικά ή ακόμα και παραβλέποντας τον αντίστοιχο αριθμό αυτών που θα ενταχθούν. Άλλοι πάλι μένοντας στη μνημονιακή τυπολατρία κι όχι στην ουσία του ζητήματος μιλούσαν για το όριο του 10% του εργατικού δυναμικού που έθεσε η Τρόικα. Τελικά, ο περιορισμός δεν αφορά περισσότερα από 50 - 60 χιλιάδες άτομα, ενώ ελάχιστα προγραμματίζονται για τη διαρκή παρακολούθηση και τον τακτικό επαναπροσδιορισμό της σχετικής λίστας.
Το βράδυ της Πέμπτης, τη στιγμή που ο Παπανδρέου και οι λοιποί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι ανακοίνωναν τη συμφωνία για τον τρόπο διαχείρισης του Ελληνικού χρέους, ως πρώτιστη απορία αναδεικνύονταν αν αυτή η ρύθμιση προσφέρει άμεσα βιωσιμότητα στο πιστωτικό ζήτημα της χώρας. Η απάντηση είναι συγκεκριμένη για όσους θέλουν να μην παρασύρονται από πολιτικάντικα επικοινωνιακά κόλπα. Ένα χρέος στο ύψος του 148% του ΑΕΠ δεν είναι ιδιαίτερα διαφορετικής δυναμικής από ένα χρέος στο 160%! Αυτό από το οποίο καλούμαστε να επωφεληθούμε, το συντομότερο δυνατό, είναι το παροδικά θετικό κλίμα, που δημιουργεί αυτή η μικρή χαλάρωση της "θηλιάς" (κυρίως λόγω του περιορισμού της ετήσιας επιβάρυνσης για τόκους).
ΣΤΗΝ πολιτική ιστορία της Ελλάδας έχουν καταγραφεί αρκετά δημοψηφίσματα. Τα περισσότερα από αυτά, που διεξήχθησαν πριν από την πτώση της δικτατορίας (1974), έγιναν σε ταραγμένες ή ανώμαλες πολιτικές περιόδους και γι' αυτό δεν μπορούν να θεωρηθούν ως γνήσια έκφραση της λαϊκής ετυμηγορίας.
Το πρώτο ελεύθερο δημοψήφισμα έγινε το 1974 και καθόρισε τη μορφή του πολιτεύματος (από βασιλευομένη σε προεδρευομένη δημοκρατία).
ΕΚΤΟΤΕ καμία κυβέρνηση δεν ανέλαβε την πρωτοβουλία να προκηρύξει δημοψήφισμα, είτε για «κρίσιμο εθνικό θέμα» είτε για νομοσχέδια που ρυθμίζουν «σοβαρό κοινωνικό ζήτημα», μολονότι οι προβλέψεις αυτές υπάρχουν στο Σύνταγμα που ψηφίστηκε το 1975.
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ - Μια ακόμα μεταρρύθμιση που χάνεται ανάμεσα στο λαϊκισμό και το καλοκαιρινό αεράκι! 50 χιλ λιγότεροι όσοι θα υπάγονται σε αυτές τις κατηγορίες, όταν τα αντίστοιχα ποσοστά σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες κινούνται σε εξαιρετικά χαμηλότερα επίπεδα! Σοβαρές μελέτες και φορέας παρακολούθησης των εξελίξεων είναι μάλλον μακρινά όνειρα!! Για τη δημιουργία εντυπώσεων, αναφέρεται αρχικά η αφαίρεση 100 - 120 χιλ από τους υπάρχοντες και στη τελευταία φράση του ρεπορτάζ προστίθεται και η υπαγωγή νέων 40 - 60 χιλ νέων εργαζομένων στο ειδικό καθεστώς!! Διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ...
Πέρσι τέτοια εποχή αναφερόμασταν στον εορτασμό για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας με την απορία του κατά πόσο, η όλη τελετή, αποτελεί πλέον έναν ιδιότυπο αποχαιρετισμό σε μια ολόκληρη περίοδο (αυτή της μεταπολίτευσης). Φέτος αυτή η απορία έχει μετατραπεί σε γενικευμένη κοινωνική βεβαιότητα. Ένα σύστημα που με τις προτεραιότητες, τις αξίες του, τις δομές του και την πολιτική διαχείριση των ταγών μας, δημιούργησε τις συνθήκες και την πολιτικοοικονομική «υποδομή» για την πολυεπίπεδη κρίση που βιώνουμε σήμερα, δεν μπορεί παρά να οδεύει στην ολοκλήρωση του κύκλου του, όσο κι αν τα συστατικά στοιχεία του επόμενου κύκλου δεν είναι ακόμα πλήρως διαμορφωμένα.
