Η κύρια απορία όλων, μετά τον σαρωτικό ανασχηματισμό, είναι μία. Μπορεί ο
Χαρδούβελης να φέρει την αλλαγή στην οικονομική σελίδα που δείχνει
έτοιμος να κάνει ο πρωθυπουργός; Ένας καθηγητής είναι ικανός να κάνει την
πολιτική διαχείριση που απαιτείται, να δώσει μάχες για ένα πιο ουσιαστικό
κοινωνικό πρόσωπο, για φορολογικές ελαφρύνσεις, για μια σταθερή
αναπτυξιακή στροφή; Εύλογο το ερώτημα και κανείς δεν μπορεί να θεωρήσει ότι
έχει έτοιμη την απάντηση. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις εξαιρετικών
ακαδημαϊκών που αποδείχτηκαν λίγοι στην άσκηση πρακτικής πολιτικής, όπως
είναι ακόμα περισσότερες οι περιπτώσεις κορυφαίων πολιτικών προσώπων που
στο όνομα της εκλογικής διαχείρισης παρήγαγαν ελάχιστο έργο.
Εξαρχής πίστευα στην τοποθέτηση ενός πολιτικού προσώπου στο ΥΠΟΙΚ, κρατούσα
όμως μεγάλες επιφυλάξεις για το ποιος πέρα από τον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά
διέθετε το πολιτικό ανάστημα, τη δυνατότητα ισχυρού συμβολισμού αλλαγής
προς την κοινωνία, αλλά φυσικά και τις γνώσεις για να εμπλακεί στις υποθέσεις
της ρύθμισης του χρέους και του παραγωγικού σχεδιασμού.
Ο Χαρδούβελης είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος επιστήμονας που
διαθέτει όμως και πολιτική εμπειρία. Εμπειρία βέβαια χρωματισμένη από τη σημιτική
περίοδο διακυβέρνησης που θα δυσκολέψει την μετάδοση του όποιου καινούριου
μηνύματος στο καχύποπτο, με όσους έχουν εμπλοκή σε εκείνη την εποχή,
κεντροδεξιό κοινό.
Αυτό που του δίνει μερικούς πόντους αρχικής ανοχής είναι οι θέσεις του που
ενώ είναι σταθερές υπέρ του μεταρρυθμιστικού μετασχηματισμού της χώρας,
τόνιζαν σταθερά τους περιορισμούς και τις αγκυλώσεις του αρχικού μνημονίου
και επέμεναν στην ανάγκη φορολογικών μειώσεων, πρωτίστως για τις επιχειρήσεις
ως μέσο αναθέρμανσης της απασχόλησης αλλά και των νοικοκυριών ως κίνηση επούλωσης
κάποιων από τις πληγές της πολυετούς λιτότητας.
Το σημαντικό είναι ότι με την υψηλή επίβλεψη του πρωθυπουργού μπορεί
κανείς να ελπίζει ότι ούτε το απαραίτητο μεταρρυθμιστικό έργο θα αφεθεί στις
καλένδες του λαϊκισμού, ούτε ο παραγωγικός σχεδιασμός και οι αναγκαίες
κοινωνικές παρεμβάσεις θα γίνουν με πεπαλαιωμένους μεταπολιτευτικούς όρους.
Η σταθερότητα που με τόσες θυσίες επιτύχαμε δεν θα αμφισβητηθεί αλλά και τα
κέρδη των όποιων θετικών αποτελεσμάτων θα μοιραστούν με δικαιοσύνη και με το βλέμμα
στο ανασυγκροτημένο παραγωγικό μέλλον.
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος –Ψυχολόγος