.png "English"){kind=small}
42 χρόνια μετά την Μεταπολίτευση και ένα από τα πιο αγαπημένα «αθλήματα» της εποχής μας, ιδιαίτερα μέσα στα χρόνια της κρίσης, είναι η σαρωτική αποδόμηση σύσσωμου του σκηνικού όλης αυτής της περιόδου. Είναι αλήθεια ότι υπήρξαν τραγικά λάθη σε επίπεδο πολιτικών και οικονομικών επιλογών που είχαν δυο κοινά χαρακτηριστικά. Την κρατικοδίαιτη αντίληψη της αγοράς και την οικογενειοκρατική προσέγγιση των κομματικών δομών.
Όμως σε όλη αυτή την περίοδο υπήρξαν κορυφαίες επιλογές που δικαιώθηκαν και συνεχίζουν να δικαιώνονται. Επιλογές που άλλαξαν την πορεία της χώρας, έθεσαν τις βάσεις μιας σύγχρονης δημοκρατίας, μιας πιο εύρυθμης οικονομικής λειτουργίας, της ευημερίας για την συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Επιλογές που σχεδόν αποκλειστικά προήλθαν από την σύγχρονη, Ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά παράταξη της ΝΔ που στις κρίσιμες στιγμές έλεγε μεγάλες αλήθειες, έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου και πάσχιζε, – με όλες τις παραλήψεις, τις αναστολές και τις ιδεολογικές φοβίες της -, για το εθνικό καλό.
Δικαιώθηκε όταν το 1974 επέλεξε να δημιουργήσει ένα περιβάλλον κοινοβουλευτικής σταθερότητας χωρίς αποκλεισμούς και να οδηγήσει την αβέβαιη ακόμη ελληνική οικονομία στην αγκαλιά της ΕΟΚ. Τότε σύσσωμη η αριστερόστροφη νοοτροπία έβλεπε στην οικονομική κοινότητα το μακρύ χέρι του καπιταλισμού και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων!
Τώρα όλοι αναγνωρίζουν πόσο ιστορική ήταν εκείνη η επιλογή.
Δικαιώθηκε όταν μετά τον ορυμαγδό του αλόγιστου δανεισμού και της άσκοπης σπατάλης των Ευρωπαϊκών κονδυλίων έθεσε της βάσεις για την δημοσιονομική σταθερότητα και την φιλελευθεροποίηση της οικονομίας. Τότε κάποιοι θεωρούσαν ότι μπορούσαν να επανέλθουν στο άκοπο παρελθόν τους ενώ η χώρα βάδιζε προς την χρεοκοπία.
Τώρα όλοι θεωρούν ότι αν είχαμε εγκαταλείψει εγκαίρως τις αυταπάτες θα μπορούσαμε να είχαμε ακολουθήσει μια πιο ισορροπημένη πορεία.
Δικαιώθηκε όταν μετά την λαίλαπα του Χρηματιστηρίου και τον ενθουσιασμό των Ολυμπιακών αγώνων έφερε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, στρατηγικές ιδιωτικοποιήσεις και ενεργειακές συμφωνίες. Τότε κάποιοι ανέβαιναν στα κάγκελα μιλώντας για ξεπούλημα δημοσίου πλούτου. Ήταν οι ίδιοι που όταν έσκασε η παγκόσμια κρίση δεν συναίνεσαν στην λήψη κανενός μέτρου.
Είναι οι ίδιοι που την διαχείριση του δικού τους κρατικού δανεισμού και των swap ή την μονιμοποίηση όσων, από τις δικές τους προσλήψεις συμβασιούχων πληρούσαν πάγιες θέσεις, την ονόμασαν δημοσιονομικό εκτροχιασμό για να αποποιηθούν τις διαχρονικές αλλά και τις μετέπειτα ευθύνες τους.
Δικαιώθηκε όταν μετά την μνημονιακή κατάληξη του «λεφτά υπάρχουν», ανέλαβε την χώρα στην πιο αναξιόπιστη διεθνή θέση και στα πρόθυρα της εξόδου από το ευρώ και την έφερε στα απάνεμα νερά της δημοσιονομικής υγείας και της οικονομικής ανάπτυξης. Τότε ορισμένοι θεώρησαν σκόπιμο να λαφυραγωγήσουν την εξουσία στέλνοντας την χώρα στα λαϊκίστικα τάρταρα της «περήφανης» διαπραγμάτευσης χωρίς ασφαλές σχέδιο και πρακτικό στόχο. Τώρα όλοι κατανοούν ότι αν είχε συνεχιστεί εκείνη η κατεύθυνση σήμερα η χώρα θα βρισκόταν πολλά βήματα μπροστά και οι επιπτώσεις της κρίσης θα είχαν αρχίσει να αντιστρέφονται σε σημαντικό βαθμό.
Η ιστορία της ΝΔ είναι μια διαρκής υπόθεση δικαίωσης. Όσες υπαναχωρήσεις, λάθος εκτιμήσεις ή αστοχίες κι αν θέλει να της καταλογίσει κάποιος το γεγονός παραμένει ένα Αυτή η παράταξη έδωσε μάχες με την αλήθεια και τις κέρδισε όλες τις φορές. Αυτό ελπίζουμε ότι θα επιχειρήσει και σε αυτή τη συγκυρία που η ιδεοληπτική, καθεστωτική «πρώτη φορά αριστερά» έσπειρε σε χρόνο ρεκόρ τον πανικό, την οργή και την αμφισβήτηση σε όλα τα επίπεδα. Μέχρι την επόμενη δικαίωση…
Το πρωθυπουργικό αεροσκάφος υποτίθεται ότι έχει ένα πολύ συγκεκριμένο λόγο ύπαρξης. Μεταφέρει τον πρωθυπουργό σε σημαντικές διεθνείς συναντήσεις του. Ενίοτε βέβαια έχουν υπάρξει και διαφορετικές χρήσεις του. Κυρίως, για την αμεσότερη και ταχύτερη μεταφορά ασθενών από απομακρυσμένες περιοχές προς την Αθήνα ή προς κάποια χώρα του εξωτερικού για εξειδικευμένη θεραπεία.
Παρασπονδίες με πιο… ιδιοτελείς χρήσεις μπορεί να έχουν υπάρξει, δεν διαθέτω τόσο ισχυρή μνήμη που να θυμάμαι ανάλογα συμβάντα αλλά δεν τα αποκλείω. Μόνο που κανένα σχετικό γεγονός δεν εντάσσονταν σε μια γενικότερη φιλοσοφία για την διαχείριση των δημοσίων πόρων, για την αξιοποίηση προς ίδιον όφελος των δυνατοτήτων που δίνει η κρατική μηχανή, την λαφυραγώγηση των δημόσιων μέσων με μια άκρως καθεστωτική αντίληψη ενδεικτική της ευρύτερης ιδεοληπτικής διάθεσης.
Δεν είναι δα και μακρινές αναμνήσεις τα περιστατικά με το στρατιωτικό ελικόπτερο που χρησιμοποιούσε ως καθημερινό μεταφορικό μέσο ο υπουργός Άμυνας. Κάτι η κίνηση στην παραλιακή, κάτι η ωραία θέα από ψηλά, τι άλλο κίνητρο θες για να αποφύγεις τα τετριμμένα οδικά μέσα!
Κι έρχεται η πρόσφατη καταγγελία του Άδωνι Γεωργιάδη να ταράξει ακόμη περισσότερο τα κυβερνητικά νερά και να επιβεβαιώσει την κυβερνητική εμπέδωση της συγκεκριμένης νοοτροπίας. Εξάπτει την φαντασία το ερώτημα για το ποιες υπήρξαν οι εναλλακτικές ή μάλλον παράπλευρες διαδρομές του αεροσκάφους την περίοδο της περίφημης συνόδου των χωρών του Νότου;
Υποτίθεται ότι οι πτήσεις του θα έπρεπε να περιορίζονται σε οτιδήποτε είχε να κάνει με τον πολύ προσδιορισμένο σκοπό όπως απαραίτητες μεταφορές ξένων ηγετών. Το σαφές υπονοούμενο του κ. Γεωργιάδη για… παράκαμψη από αυτή την πορεία ανοίγει την συζήτηση για το τι ακριβώς έχει συμβεί που να προκαλεί το δημόσιο αίσθημα και η κυβέρνηση αποφεύγει ευσχήμως να δώσει τα πλήρη στοιχεία όπως της έχει ζητηθεί.
Έδραξαν κάποιοι αξιωματούχοι την ευκαιρία για μια μικρή δόση από dolce vita σε Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες; Στο ενδιάμεσο της συμφωνημένης διαδρομής προέκυψαν… καθυστερήσεις με πολιτικό ή διπλωματικό υπονοούμενο; Υπήρξε ενημέρωση της κεντρικής διοίκησης και των υπευθύνων ή πρόκειται για πρωτοβουλία πολύ συγκεκριμένων παραγόντων;
Θα δοθούν σύντομα πλήρεις απαντήσεις σε όλα αυτά τα εύλογα ερωτήματα ή μέσω της εκκωφαντικής σιωπής και των ασαφών non-papers θα επιχειρηθεί να υποτιμηθεί το γεγονός ελπίζοντας στην μιντιακή λήθη που καταπίνει αχόρταγα τα γεγονότα; Πάντως ο ελληνικός λαός δικαιούται να γνωρίζει ποιοι και με ποια δικαιοδοσία αποφασίζουν να παρακάμψουν το… πρωτόκολλο και κάνουν επιλογές με βάση τις προσωπικές προτιμήσεις.
Είπαμε, κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας κι απ’ ότι φαίνεται η σωτηρία ξεκινά από τον στενό κύκλο των ευνοημένων της εξουσίας. Νυν, υπέρ πάντων ο αντι-ιμπεριαλιστικός αγών!
