.png "English"){kind=small}
Του Αντώνη ΚαρακούσηΌλα λοιπόν έχουν την εξήγησή τους. Παντοδύναμος υπουργός Οικονομικών τότε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου ή καλύτερα με την ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας που η θέση του «τσάρου» της Οικονομίας δίδει, έσπευσε να προστατευθεί. Φιλόδοξος επίσης, σε αποστολή μεγίστη - μην ξεχνάμε ότι έσωζε τη χώρα εκείνο τον καιρό - φοβήθηκε μη χάσει το μεγάλο έργο.
«Κάθε Πρωτοχρονιά είναι ευκαιρία να κάνουμε απολογισμό για το παρελθόν και σχέδια για το μέλλον», γράφει ο Αντώνης Σαμαράς σε άρθρο του στην εφημερίδα «ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ», προσθέτοντας ότι «για εμάς τους Έλληνες αυτή η Πρωτοχρονιά είναι διαφορετική.
Με πόση αντικειμενικότητα να προσεγγίσεις την
πρώτη συγγραφική προσπάθεια ενός καθηγητή σου; Πως να κρίνεις τις σκέψεις,
τις αλήθειες και τα όνειρα που αποτύπωσε σε μια εκτενέστατη μυθιστορηματική
πραγματικότητα, κάποιος με τον οποίο μοιράζεσαι κοινά ενδιαφέροντα, αξίες,
φιλοσοφικές προσεγγίσεις; Μάλλον απλά αφήνεσαι στη ροή του λόγου του και
των παραστάσεων που αυθόρμητα σου δημιουργεί και καταγράφεις τη βιωματική
εμπειρία στην οποία σε καθοδηγούν.
Πως θα ζήσουμε χωρίς την «ελπίδα» ότι
έρχεται η απόλυτη καταστροφή; Ποια δικαιολογία θα μας αποτρέπει από το να δούμε
κατάματα την πικρή αλήθεια, να αντιμετωπίσουμε ρεαλιστικά και δραστικά τη
σκληρή πραγματικότητα, να λύσουμε αποτελεσματικά προβλήματα και χρονίζοντα
ζητήματα; Ήταν κι αυτή η τελεολογία μια κάποια «λύση»;
