Άλλοι θεωρούν ότι η
«πατροκτονία», η
σύγκρουση δηλαδή με το παρελθόν και τα πρόσωπα του, είναι απαραίτητο συστατικό
υπέρβασης μιας πολιτικής κατάστασης. Άλλοι πάλι, επενδύουν στην
αναθέρμανση
συναισθηματικών αντανακλαστικών «ένδοξων» παλαιών στιγμών ως στοιχείο εκ
νέου ενίσχυσης των κλασικών συνεκτικών δεσμών. Στο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζουν να
επιχειρούν ταυτόχρονα αυτή την
αντίρροπη πορεία, χωρίς σαφές σχέδιο,
κινούμενοι από την επικίνδυνη ιλαροτραγωδία έως την καταισχύνη της ιεροσυλίας.