.png "English"){kind=small}
Του Γρηγόρη ΚαλφέληΗ ολέθρια άρνηση της «μικράς» καγκελαρίου Μέρκελ να συναινέσει άμεσα στην έκδοση των ευρωομολόγων, ίσως, να οδηγήσει στην καταστροφική διάλυση της ευρωζώνης. Και αυτό το παραδέχεται ανοικτά και η διευθυντική ομάδα της μεγάλης αμερικανικής εφημερίδας New York Times.
Εγώ όμως θα μεταβώ παράξενα στο μεγάλο πατέρα της ψυχανάλυσης Σίγκμουντ Φρόιντ, που κάποτε είχε χρησιμοποιήσει σε ένα βιβλίο του τα (λατινικά) λόγια «Acheronta movebo», δηλαδή «θα κινήσω τις περιοχές του Κάτω Κόσμου»!
Παράλληλα κάνει λόγο για νέα υποβάθμιση σε «Selective Default» και αυξημένες πιθανότητες εξόδου από το ευρώ «βλέπει» για την Ελλάδα .
Όπως αναφέρει το Συριακό Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, οι μάχες ξέσπασαν γύρω στα μεσάνυχτα στην πόλη Ιντλίμπ, κοντά στα τουρκικά σύνορα.
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο, επτά άνθρωποι σκοτώθηκαν από το στρατό και τις δυνάμεις ασφαλείας, μεταξύ των οποίων και ένας αξιωματικός του στρατού. Τη ζωή τους έχασαν επίσης τρεις άμαχοι και πέντε λιποτάκτες.
Η οικονοµική πολιτική που εφαρµόζεται έχει εξαιρετικά επικίνδυνες κοινωνικές παρενέργειες. ∆ίνει απόλυτη προτεραιότητα στη δηµοσιονοµική αυστηρότητα και στην εισοδηµατική λιτότητα, χωρίς να προσφέρει αναπτυξιακή προοπτική στην ελληνική οικονοµία.
Το κοινωνικό κόστος των επιλογών της τρόικας και των ελληνικών κυβερνήσεων είναι απαγορευτικό και δεν είναι δύσκολο να προβλέψουµε ότι θα φτάσουµε σε κάποιου είδους κοινωνική έκρηξη.
Εδώ και τώρα, η Άγκυρα θέλει να σύρει την αδύναμη διπλωματικά και οικονομικά Ελλάδα σε μία συνολική συμφωνία για τη μοιρασιά του Αιγαίου (ενεργειακά, τουριστικά, στρατηγικά).
Η Τουρκία θέλει πριν υπογραφούν οι οποιεσδήποτε συμφωνίες της Ελλάδας με αμερικανούς και ευρωπαίους για την τουριστική εκμετάλλευση των νησιών του Αιγαίου, την ελεύθερη ναυσιπλοΐα στις ελεύθερες θάλασσες και κυρίως για τις έρευνες στο Αιγαίο για πετρέλαιο και φυσικό αέριο να έχει έρθει σε μία κατ' αρχήν συμφωνία για το ξεκαθάρισμα των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο, τον καθορισμό της ελληνικής ΑΟΖ (όμως κατά τις τουρκικές απαιτήσεις, δηλαδή ελληνική ΑΟΖ χωρίς το Καστελόριζο) με μεγαλειώδη στόχο και προφανή, τη συνδιαχείριση του όποιου ορυκτού πλούτου που κρύβει ο βυθός της ελληνικής θάλασσας.
Όσοι εξέθεταν την αντίθεση τους στο «κούρεμα» του χρέους από την αρχή της κρίσης, ελπίζοντας σε ένα συνδυασμό πολιτικών σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο που θα αντέστρεφε τη δυναμική του, δεν το έκαναν μόνο για τους προφανείς οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους (κάποιοι από τους όποιους εν μέρει λειάνθηκαν με την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και την κάλυψη των ασφαλιστικών ταμείων) αλλά κυρίως για το κλίμα ανασφάλειας και αμφιβολίας για το μέλλον της Ευρωζώνης που θα δημιουργούσε. Αυτό το κλίμα έφερε τις κατακλυσμιαίες εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων με σύσσωμη την ΟΝΕ να βλέπει τα επιτόκια δανεισμού των μελών της να εκτοξεύονται και τα σενάρια σχετικά με τις αναμενόμενες εξελίξεις (από αλλαγή συνθηκών έως διάλυση) να αναπαράγονται με αστραπιαία ταχύτητα.
Τώρα είναι αργά για την αλήθεια, κύριε Προβόπουλε... Οι ευθύνες σας είναι μεγάλες, καθώς συμμετείχατε στην παραπλάνηση του ελληνικού λαού με την πολιτική του Μνημονίου από την κυβέρνηση Παπανδρέου. Η ομολογία σας υποδηλώνει την πλήρη αποτυχία της εφαρμογής του Μνημονίου ως μοναδικής επιλογής για την αντιμετώπιση της δεινής κρίσης του χρέους. Αναφερθείς στη διαχείριση του δημοσίου χρέους, ο κ. Προβόπουλος είπε: «Μέχρι πέρυσι έλεγα ότι το χρέος είναι βιώσιμο. Εάν η οικονομική πολιτική χειριζόταν με διαφορετικό τρόπο τα ζητήματα, το χρέος θα ήταν βιώσιμο». Αν... Αν... Αν...
Δηλαδή, μισό λεπτό. Η Κομισιόν, το διευθυντήριο της ζωής και της καθημερινότητάς μας, έρχεται με τον πλέον επίσημο και κατηγορηματικό τρόπο και αποκαλύπτει ότι ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε η κυβέρνηση Παπανδρέου την τελική αποτίμηση του ελλείμματος του 2009, προέκυψε… από τον σωλήνα.
Ούτε η Κομισιόν, ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ούτε κανένας άλλος διεθνείς φορέας, οργανισμός ή… ηγέτης, δεν ζήτησε από τον τότε νεοκλεγέντα πρωθυπουργό της Ελλάδας να «πειράξει» τα στοιχεία του ελλείμματος, και να εμφανίσει τη «μαύρη τρύπα» των δημοσιονομικών στοιχείων της χώρας, πολύ πιο… σκοτεινή από ό, τι ήταν στην πραγματικότητα.
Η ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ της κρίσης στην ευρωζώνη, με τις φλόγες των αγορών να τυλίγουν πλέον την Ιταλία και την Ισπανία, δημιουργεί νέα αρνητικά δεδομένα για την Ελλάδα. Το κούρεμα του χρέους, που αποτελεί βασικό άξονα των αποφάσεων της 27ης Οκτωβρίου, μετατρέπεται σε μία ακόμη πιο σύνθετη διαδικασία με τους επενδυτές να διστάζουν να προχωρήσουν στην εθελοντική μείωση των κεφαλαίων τους, περιμένοντας την τελική λύση στην κρίση χρέους της ευρωζώνης από το γαλλογερμανικό άξονα. Oμως ο πυρήνας του ελληνικού προβλήματος δεν βρίσκεται στη διαχείριση του χρέους, αλλά στη δημιουργία νέων ελλειμμάτων, που υπονομεύουν κάθε δημοσιονομική προσπάθεια εξυγίανσης. Είναι εξοργιστικό το γεγονός ότι στο τέλος του έτους το έλλειμμα θα εκτιναχθεί πάνω από τα επίπεδα του 2010, κοντά στο 11% του ΑΕΠ, παρά τις επώδυνες θυσίες στις οποίες υποβλήθηκαν οι πολίτες με την αύξηση των φόρων και τις οριζόντιες μειώσεις εισοδημάτων.
Το τέλος του κόσμου δεν έρχεται την ίδια στιγμή για όλους. Αν είσαι άνεργος το έχεις δει. Αν είσαι δημόσιος υπάλληλος σε εφεδρεία, το βιώνεις τώρα. Αν είσαι συνεπής φοροφυγάς το βλέπεις σε blockbuster. Aυτό συμβαίνει επειδή όσο και αν μοιραζόμαστε τον ίδιο κόσμο, ο καθένας μας ζει και σε έναν δικό του.
Του Παναγιώτη ΠαναγιώτουΗ Ευρώπη είναι υποχρεωμένη, εάν θέλει να εξακολουθήσει να υπάρχει, να προχωρήσει. Πρέπει να πάει παρακάτω... Ν' αλλάξει! Το πώς θ' αλλάξει όμως και προς ποια κατεύθυνση, δεν είναι ένα "τεχνικό ζήτημα" πολιτικής, έστω κι αν οι αποφάσεις που καλείται να πάρει η Ευρώπη γίνονται υπό καθεστώς πίεσης και με το "πιστόλι της χρεοκοπίας" στον "κρόταφο" της Ευρωζώνης.
Του Dr.MoneyΣε ένα δείπνο με Έλληνες επιχειρηματίες, τραπεζίτες και τον τότε υπουργό Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου, την περασμένη άνοιξη στην Αθήνα, ο μεγαλοεπενδυτής Τζορτζ Σόρος είχε εντυπωσιάσει τους παρευρισκομένους, αποκαλύπτοντάς τους έναν διάλογο που φέρεται να είχε η κ. Μέρκελ με τον κ. Γκάιτνερ.
Σε εκείνη τη συνομιλία της Γερμανίδας καγκελαρίου με τον Αμερικανό υπουργό Οικονομικών, τον περασμένο Μάρτιο στο Βερολίνο, η πρώτη φέρεται να είπε στον δεύτερο ότι η Ελλάδα θα ήταν Αυστρία και δεν θα είχε φτάσει σε αυτό το σημείο αν ήταν στη γερμανική σφαίρα επιρροής.
ΕΓΡΑΦΑ απ’ αυτή τη στήλη προ δύο εβδομάδων -όταν σχεδόν όλοι προεξοφλούσαν το πολιτικό τέλος του Γ. Παπανδρέου- ότι ο φέρων το όνομα δύο πρωθυπουργών ίσως αποδειχθεί «πολύ σκληρός για να πεθάνει». Αυτό επιβεβαιώνεται. Ο πρώην πρωθυπουργός κατόρθωσε, σε πολιτικό χρόνο-ρεκόρ, να βγει έξω από το κάδρο του πολιτικού προβλήματος της χώρας. Όλοι ασχολούνται με την 6η δόση και την επιστολή Σαμαρά και σχεδόν ουδείς παρατηρεί τη «βολική απουσία» εκείνου που προκάλεσε τη δίνη των τελευταίων εβδομάδων και είναι υπεύθυνος για την αποτυχία του δημοσιονομικού προγράμματος της διετίας.
Εδώ και ένα μήνα η Ελλάδα, ενώ βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, παίζει τις καθυστερήσεις. Ο λαός έχει προ πολλού σφυρίξει τη λήξη, αλλά οι… παιχταράδες της πολιτικής τάξης ψάχνουν τρόπο να μη λήξει ο αγώνας, έστω κι αν συνεχίζουν να τρώνε γκολ! Ας κάνουμε ένα μικρό φλας-μπακ για να δούμε πώς φτάσαμε μέχρι εδώ:
ΜΕ τι βομβαρδίζεται το μυαλό μας, αλλά και η ψυχή μας, μέρα – νύχτα; Με αριθμούς, αριθμούς, αριθμούς…
Και με το Μνημόνιο… Τις Τρόικες… Το ευρώ και την Ευρωζώνη… Τα ομόλογα και τα ευρωομόλογα… (Ισως και με τα… βρωμόλογα της κρίσης…). Το Δ.Ν.Τ…
Τα χαράτσια και τα «κουρέματα» μισθών – συντάξεων…
Και συνεχώς αριθμοί, αριθμοί, αριθμοί!..
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ - Δεν αρκεί πλέον η εμμονή στο υποτιμημένο γουάν για να διατηρήσει στους ίδιους εξαιρετικά υψηλούς ρυθμούς την ανάπτυξη στην Κίνα. Οι επιπτώσεις της κρίσης αλλά και το "σταυροδρόμι" παραγωγικών επιλογών στο οποίο βρίσκεται η χώρα, την αναγκάζουν να αναζητήσει τρόπους υπέρβασης των δυσκολιών, με πρώτα θύματα τους εργάτες!. Διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ...
