.png "English"){kind=small}
Ασκήσεις συσπείρωσης με «κωλοτούμπες» από τον Κυριάκο
Πριν από 1 ώρα
Στο ΣΥΡΙΖΑ όμως
δεν έμειναν σε αυτούς τους μάλλον ιδεολογικά συντηρητικούς σχολιασμούς
που σκοπό έχουν την περισσότερη ευνομία και ευταξία. Όταν έχεις να «ταΐσεις»
επιχειρηματολογία ένα κοινό που ονομάζει τους τρομοκράτες λαϊκούς αγωνιστές της
ένοπλης πάλης και σπεύδει να υπερασπιστεί τα «πολιτικά» κίνητρα της
δράσης τους, αισθάνεσαι άβολα να ευχαριστείς την αστυνομία που πράττει το έργο
της. Την αστυνομία που σχεδιάζεις να αφοπλίσεις ή να την απομακρύνεις από το
κέντρο της πόλης. Αυτούς που με την πρώτη ευκαιρία χαρακτηρίζεις ως «μακριά
χέρια» του συστήματος και παρακράτος.
Μάλλον σου είναι
πιο εύκολο να σωπαίνεις και επιμελώς να συντηρείς φαιδρές απορίες και
τραγικά ερωτήματα για το πως έγινε η σύλληψη (τυχαία ή συντονισμένα), ποιος
και που πυροβόλησε (μετά το ραντεβού στα γουναράδικα θα δίνουμε και ραντεβού
στα... ξενυχτάδικα με τους τρομοκράτες για να είναι πιο εύκολη η όλη
διαδικασία!), αν χτυπήθηκε πολύ ο Μαζιώτης κι αν η μια σφαίρα που έφυγε από
πιστόλι αστυνομικού, κι όχι οι οκτώ βολές του τρομοκράτη, ευθύνεται για τον τραυματισμό
των τουριστών.
Για να μην
αγωνιούμε είναι δεδομένο ότι δεν θα υπάρξει κανένα συγχαρητήριο μήνυμα από την
αξιωματική αντιπολίτευση, πολύ δε περισσότερο δήλωση συμπαράστασης στον
τραυματισμένο αστυνομικό. Οι διαβεβαιώσεις τους ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καταδικάζει
απερίφραστα την τρομοκρατία γιατί είναι με τα λαϊκά κινήματα έχουν τόση αξία όση οι
αντίστοιχες διαβεβαιώσεις ότι θέλουν επενδύσεις στη χώρα αλλά αδυνατούν να
ορίσουν μια υπάρχουσα επένδυση που καλύπτει τις ιδεολογικές τους απαιτήσεις,
επιθυμούν την αξιολόγηση στο δημόσιο αλλά καμιά μέθοδος από τα πέρατα της
οικουμένης δεν τους ικανοποιεί.
Η επί της αρχής
συμφωνία σε ένα γενικό πλαίσιο είναι εύκολο να αναιρεθεί αν κάθε «ναι»
ακολουθείται από μια ατελείωτη σειρά με προαπαιτούμενα κι αμφιβολίες.
Μπορεί όλη η ριζοσπαστική αριστερά να μην ασπάζεται ή έστω να ανέχεται μορφές ένοπλης
πάλης αλλά κανείς τους δεν μπορεί να αρνηθεί ότι σημαντικό κομμάτι του αρχικού
πυρήνα του χώρου έβλεπε και βλέπει με συμπάθεια, κατανόηση και τάση
συμπαράστασης «επαναστατικές» εκδηλώσεις που στρέφονται εναντίον του αστικού
κράτους και της έννομης τάξης. Γιατί κανένα δάχτυλο δεν είναι τόσο μεγάλο,
ώστε αιωνίως να κρύβεσαι πίσω από αυτό!
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος –Ψυχολόγος
Ο πρώτος, άεργος
επαγγελματίας αρχισυνδικαλιστής επίλεκτο μέλος μιας βολεμένης κάστας
εργατοπατέρων που πωλούν καθρεφτάκια στους ιθαγενείς εργαζόμενους θεωρώντας
ότι ο ρόλος τους περιλαμβάνει το σκεπτικό «εμείς να κερδίσουμε κι οι άλλοι να
πάνε...» που είχε κάποτε πει και γνωστός ποδοσφαιρικός μεγαλοπαράγοντας! Σε
αυτό το κλίμα έδωσε πρόσφατα μια αποτυχημένη και τελικά με... «κλεμμένο»
κείμενο παράσταση παριστάνοντας τον ανένδοτο επαναστάτη που σκίζει τα
έγγραφα της επίταξης, λησμονώντας ότι ως μέλος πλέον της διοίκησης της ΔΕΗ δεν
λαμβάνει τέτοια σχετικά αιτήματα.
Ο δεύτερος,
εκλεγμένος βουλευτής σε μια διαχρονικά συντηρητική περιοχή, ήρθε ως γνήσιος
αριστερός σούπερμαν να μας καταπλήξει με την ικανότητα του να μεταλλάσσει
το νόημα ιστορικών φράσεων και την αυτόφωτη προσωπική ερμηνεία σε συνταγματικές
προβλέψεις. Μετέτρεψε τα Βελουχιώτικα γουναράδικα σε σύγχρονο πεδίο «κάθαρσης»
των ιδεολογικών αντιπάλων του. Εξιδανίκευσε επανειλημμένα την τρομοκρατική
δράση και δεν δίστασε να χαρακτηρίσει τη δολοφονία αθώων ανθρώπων ένοπλο
πολιτικό αγώνα.
Σε μια κοινωνία
που ρέπει διαρκώς προς τη συνωμοσιολογία, που συχνά παίρνει απόσταση από τη
λογική αρκούμενη σε συναισθηματικές υπερβολές, πρότυπα όπως αυτά που εκφράζουν
ο Φωτόπουλος κι ο Διαμαντόπουλος βρίσκουν ευήκοα ώτα στα ρηχά του γενικευμένου
λαϊκισμού και της αφελούς επαναστατικότητας. Οι νοοτροπίες που δημιούργησαν
και ισχυροποίησαν το ρόλο τέτοιων φιγούρων διαθέτουν γερές ρίζες και
στηρίζονται σε ένα πλέγμα έλλειψης παιδείας και κοντόφθαλμης προσωπικά
ωφελιμιστικής οπτικής. Είναι μακρύς ο αγώνας με την πολιτισμική φθορά
και η επούλωση της δεν θα γίνει με ευχολόγια.
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος –Ψυχολόγος
