Κωνσταντίνος
Μανίκας
Οικονομολόγος
– Ψυχολόγος
Υπ.
Περιφερειακός Σύμβουλος Κεντρικού Τομέα Αττικής
«180ο
– Η Αττική αλλάζει πρόσωπο» - υπ. Περιφερειάρχης Γιώργος Κουμουτσάκος
Το ΕΣΠΑ ήρθε στην
Ελλάδα ως η συνέχεια των πακέτων Ντελόρ με την ελπίδα να φέρουν μια αναπτυξιακή
πνοή σε όλη την επικράτεια. Οι περιφέρειες ως νέος θεσμός κλήθηκαν να
παίξουν έναν κεντρικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία. Να καταστρώσουν
επιχειρηματικά πλάνα που θα δημιουργούσαν, σε τοπικό επίπεδο, πυρήνες
τροφοδότησης της απασχόλησης. Η πραγματικότητα δυστυχώς σε κάποιες περιπτώσεις,
όπως αυτή της Αττικής, απέχει πολύ από το προσδοκώμενο κι επιθυμητό.
Το παλαιοκομματικό
κατεστημένο που διαχειρίστηκε τη νομαρχία και την περιφέρεια τα τελευταία
αρκετά χρόνια, περιορίστηκε σε μια στείρα τυπική αντιμετώπιση του θέματος.
Πρόταξε τα έργα βιτρίνας και επικοινωνιακής προβολής και τις πελατειακές
δράσεις κατάλοιπο της κλασικής ψηφοθηρικής νοοτροπίας. Δεν δίστασε ακόμα και να
εντάξει στις προεκλογικές του εξαγγελίες έργα που γνωρίζει ότι είτε δεν
θα ολοκληρωθούν ποτέ και τα ποσά από το προηγούμενο ΕΣΠΑ θα πρέπει να
επιστραφούν, είτε θα αναγκαστεί να δεσμεύσει κρίσιμους πόρους από το νέο
πρόγραμμα!
Πολλές φορές έχω
αναφερθεί στην ανάγκη εκσυγχρονισμού των υποδομών της χώρας, όμως σε αυτό το
πλαίσιο περιλαμβάνονται και οι ψηφιακές, περιβαλλοντικές ή ενεργειακές
παρεμβάσεις. Η Περιφέρεια Αττικής κινήθηκε επί πολλά χρόνια στον αστερισμό
των δήθεν υποδομών όπως βαφτίζουμε τις... συνεχείς αναπλάσεις, τις...
πλακοστρώσεις και τα λοιπά ανάλογα έργα που δημιουργούν κάποιες πρόσκαιρες
θέσεις εργασίας αλλά ελάχιστα έχουν να κάνουν με την μόνιμη τόνωση της
επιχειρηματικότητας και της απασχόλησης.
Οι εποχές έχουν
αλλάξει όσο κι αν κάποιοι επιμένουν να μένουν προσκολλημένοι στο παρελθόν και
τις συνήθεις πρακτικές του. Η Περιφέρεια οφείλει να αποκτήσει τη θέση που της
αρμόζει στον στρατηγικό σχεδιασμό της χώρας. Θυμάται άραγε ο κ. Σγουρός
ότι αυτό αναφέρεται ρητά στο άρθρο 4 του αρχικού Προεδρικού διατάγματος ως μια
από τις βασικές αρμοδιότητες της Περιφέρειας;
Ίσως να ήταν στα
στοιχεία που δεν πρόσεξε ιδιαίτερα μαζί με το επόμενο σημείο που αφορούσε τη
δημιουργία μεθόδων συνεχούς αξιολόγησης των υπηρεσιών της Περιφέρειας.
Μάλλον θα ξεχάστηκε κι αυτό κάπου ανάμεσα στη γραφειοκρατία, τη διαφθορά
και το αχανέστατο των δομών που συντηρεί επί χρόνια!
Ή θα περάσουμε
επιτέλους σε ένα εναλλακτικό μοντέλο διαχείρισης αυτών των πολύτιμων πόρων που θα
αφουγκράζεται την αγορά, τους ανθρώπους της και τις ανάγκες τους, θα
στηρίζει το καινοτόμο πνεύμα νέων επιχειρηματιών και θα επιδιώκει τη διασύνδεση
της επιστημονικής έρευνας με την παραγωγή, θα αναδεικνύει το πλούσιο
τουριστικό υλικό της Αττικής (την ιστορία, τον πολιτισμό, τις σύγχρονες
χάρες της), την ποιοτική αγροτική παραγωγή ή θα μείνουμε προσκολλημένοι
στην αναπαραγωγή ενός παρωχημένου προτύπου ενδοσυναλλαγής και ανατροφοδότησης
της στατικότητας.
Οι πολίτες της Αττικής καλούνται να δώσουν ηχηρή απάντηση σε λίγες μέρες. Η ανατροπή νοοτροπίας θα αρχίσει από την Αττική!
Οι πολίτες της Αττικής καλούνται να δώσουν ηχηρή απάντηση σε λίγες μέρες. Η ανατροπή νοοτροπίας θα αρχίσει από την Αττική!
Κωνσταντίνος
Μανίκας
Οικονομολόγος –
Ψυχολόγος
Υπ. Περιφερειακός
Σύμβουλος Κεντρικού Τομέα Αττικής
«180ο
– Η Αττική αλλάζει πρόσωπο» - υπ. Περιφερειάρχης Γιώργος Κουμουτσάκος
Με την ανακοίνωση
της υποψηφιότητας μου οι πρώτες αυθόρμητες απορίες περιορίζονταν στον
γιατί τώρα και γιατί με τον Κουμουτσάκο. Το πρώτο, νομίζω ότι για όσους παρακολουθούν
την αρθρογραφία μου την τελευταία σχεδόν πενταετία έχει απαντηθεί πλήρως
αλλά θα το εξειδικεύσω λίγο παραπάνω και για τους υπόλοιπους. Το δεύτερο, έχει
να κάνει με βαθύτερες συνειδησιακές διαδρομές αλλά και με την θετική αύρα
που αντανακλαστικά σου εκπέμπουν κάποιοι άνθρωποι ακόμη κι αν δεν τους γνώριζες
προσωπικά.
Τόσα χρόνια δεν
κουράστηκα να γράφω για την ανάγκη αλλαγής προτύπου άσκησης της πολιτικής
σε όλα τα επίπεδα, για την θεσμική και κομματική αναδιοργάνωση, για την
προώθηση αποτελεσματικών μηχανισμών εύρεσης και ανάδειξης νέων στελεχών.
Δεν σταμάτησα να αναφέρομαι στην πλατιά κοινωνική απαίτηση για την
ενεργοποίηση αυθύπαρκτων ενεργών κοινωνικών δυνάμεων. Δεν φειδόμουν
ευκαιριών για να επισημάνω το ιδεολογικό ζητούμενο της εποχής που είναι η σαφήνεια
κι η πρακτικότητα που φέρνουν την αποτελεσματικότητα.
Το «τώρα» της
εντονότερης ενεργοποίησης μου έχει να κάνει ακριβώς με αυτή την ανάγκη να
δοθεί ένα στίγμα, όσο το δυνατό σαφέστερο, όσο το δυνατό ευρύτερο ότι οι
πολίτες δεν περιμένουμε στατικά τις μαγικές λύσεις από αυτόκλητους
πεφωτισμένους, δεν αρκούμαστε στην καταγγελία, την περιγραφή, τον αφορισμό,
το μηδενισμό. Παίρνουμε διακριτή θέση για τα πράγματα, θέτουμε ζητήματα,
κάνουμε προτάσεις, διεκδικούμε αλλά και συνεισφέρουμε στη δημιουργία της
επόμενης μέρας για τον τόπο μας.
Γιατί όμως με τον
Κουμουτσάκο. Απλή παραταξιακή υποχρέωση; Σημαντικό σε αυτό το περιβάλλον
απαξίωσης αλλά όχι το κύριο. Η ματαιοδοξία της προσωπικής προβολής; Ούτε
κατά διάνοια. Άλλωστε αν αυτό ήταν το κίνητρο θα είχα επιδιώξει εδώ και μήνες
τη συμμετοχή μου δεν θα περίμενα σχεδόν την τελευταία στιγμή για να μου
γίνει η ανάλογη τιμητική πρόταση.
Τα πράγματα είναι
πολύ πιο απλά. Ο Κουμουτσάκος ήρθε την κατάλληλη στιγμή να φέρει έναν φρέσκο
αέρα σε ένα θεσμό που συχνά κινείται ανάμεσα στη συντήρηση παλαιοκομματικών
μηχανισμών και την αποστρατεία στελεχών. Να τονίσει τη σημαντικότητα της διαδραστικότητας
της περιφέρειας με τα Ευρωπαϊκά όργανα, την αυτονομία της, τον κομβικό
αναπτυξιακό και κοινωνικό ρόλο της. Πρωτίστως όμως ήρθε να μας θυμίσει με το
διαφορετικό αντισυμβατικό ύφος του, με την παιδεία και την ανεπιτήδευτη
ευθύτητα που αποπνέει ότι υπάρχει και άλλη ανάγνωση της περιφερειακής πραγματικότητας.
Όλα αυτά ήταν αρκετά κίνητρα για να πιστέψει κάποιος ότι αξίζει να στηριχθεί μια προσπάθεια για την ανατροπή, την υπέρβαση, την ουσιαστική αλλαγή στη διαχείριση της περιφέρειας Αττικής. Εμένα τουλάχιστον με έπεισε να συστρατευθώ μαζί του με όλες μου τις δυνάμεις.
Όλα αυτά ήταν αρκετά κίνητρα για να πιστέψει κάποιος ότι αξίζει να στηριχθεί μια προσπάθεια για την ανατροπή, την υπέρβαση, την ουσιαστική αλλαγή στη διαχείριση της περιφέρειας Αττικής. Εμένα τουλάχιστον με έπεισε να συστρατευθώ μαζί του με όλες μου τις δυνάμεις.